Ράμπο, ο άγριος γάτος που έγινε .. αρνάκι

.. διηγείται η Ειρήνη Μπουρνού

Η συνάντηση

Πριν αρκετά χρόνια σπούδαζα πιάνο. ‘Ενα απόγευμα την ώρα που μελετούσα είδα από την μπαλκονόπορτά μου ένα τεράστιο γάτο Σιάμ. Ήταν ένας πανέμορφος τεράστιος γάτος!! Άνοιξα και αμέσως ήρθε και ξάπλωσε δίπλα στο πιάνο μου.Αναρωτήθηκα πώς να βρέθηκε και σκέφθηκα πως σίγουρα είχε φύγει από κάπου. 

Αφού ξεκουράστηκε, έφαγε, ήπιε νερό και μου ζήτησε να βγει. Είχε ήδη νυχτώσει και σκέφθηκα πως ίσως ήθελε να γυρίσει στο σπίτι του. Το βράδυ άκουσα νιαουριτά αλλά δυνατά όπως ο βρυχηθμός του λιονταριού. Βγήκα να δω και έκανε περιπολία στην μάντρα του σπιτιού μου εκφοβίζοντας και διώχνοντας τις γάτες της γειτονιάς (μην ξεχνάτε για τις αδεσποτούλες την αμπούλα για ενδοπαράσιτα και εξωπαράσιτα).

ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΦΕΡΕ Η ΚΟΥΒΕΝΔΑ;
10 σπαραριστά φακτς για τη Γάτα Σιάμ

Αναγκάστικα να τον βάλω πάλι στο σπίτι γιατί είχε σηκώσει την γειτονιά στο πόδι.Την επόμενη ημέρα πήγα στο αστυνομικό τμήνα να ρωτήσω αν κάποιος είχε δηλώσει εξαφάνιση (τότε βλέπετε δεν υπήρχα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Τίποτα.Κανένας όσους και αν ρώτησα δεν γνώριζε σε ποιον ανήκε. Και έτσι με υιοθέτησε! Άρχισα να του λέω διάφορα ονόματα να δω αν θα αντιδρούσε σε κάποιο. Και το Νιάου ήταν στο όνομα Ράμπο. (Πού να φανταζόμουν πόσο του ταίριαζε).

Η θλιβερή ανακάλυψη

Πέρασαν μερικές ημέρες ώσπου ένα πρωί τον βλέπω μέσα στα αίματα.. Κατατρόμαξα και άρχισα να τον ψάχνω να δω από πού αιμοραγούσε. Δεν βρήκα όμως καμία πληγή. Περίεργο!!! Το μυστήριο λύθηκε όταν βρήκα ένα γατούλη που τάιζα νεκρό αλλά στην κυριολεξία κατασκισμένο… Σοκαρίστηκα… Έκανα τον συνειρμό και κατάλαβα πως ο Ράμπο τον είχε σκοτώσει. 

Πήρα αμέσως τηλέφωνο τον κτηνίατρό μου να τον συμβουλευτώ. Εκείνος θεώρησε πως ως αρσενικός διεκδικούσε την κυριαρχία του στην περιοχή και μου πρότεινε να τον στειρώσω αμέσως καθώς όταν τον βρήκα ήταν ήδη ενός χρονού και αρστείρωτος. Έτσι και έκανα.

ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΧΩΡΟΚΤΗΤΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ;
Μάθετε περισσότερα γι' αυτό εδώ

Αφού ανάρρωσε και είχα ηρεμήσει μία ημέρα η θεία μου που έμενε στο διπλανό σπίτι μου φώναξε
πανικόβλητη καθώς ο Ράμπο επιτέθηκε στην γατούλα της την οποία δυστυχώς σκότωσε! Τον μάζεψα ξανά μέσα στα αίματα και η απόφασή μου ήταν η ισόβεια φυλάκιση για τους δύο φόνους που είχε διαπράξει και ποιος ξέρει πόσους άλλους πριν να έρθει σε εμένα.

Η συμβίωση

Μέσα στο σπίτι ήταν ένας γλύκας. Χαδιάρης και παιχνιδιάρης. Οι ανηψιές μου ήταν μικρές και ποτέ δεν έβαλε νύχι επάνω τους. Όμως εξακολουθούσε να βρυχάται όποτε έβλεπε από το παράθυρο γάτο ή και σκύλο ακόμα. Ένα βράδυ ενώ ήμουν στο υπνοδωμάτιο μου ,άκουσα τον πατέρα μου να με φωνάζει και ταυτόχρονα το άγριο νιαουρητό του Ράμπο!

Τρέχω και βλέπω να έχει στάση επίθεσης προς τον πατέρα μου ο οποίος τον απωθούσε με την καρέκλα. Μόλις του φώναξα “Tι κάνεις;”κατέβασε το κεφάλι και την ουρά και πήγε στο υπνοδωμάτιο. Ρώτησα τον πατέρα μου τι συνέβει και μου είπε πως ενώ έβλεπε τηλεόραση ο Ράμπο από πίσω στο παράθυροείδε κάποιο γάτο απέξω και είχε αρχίσει το άγριο νιαουρητό.Τότε ο πατέρας μου που ήθελε να δει την ταινία του χτύπησε με το χέρι την κουρτίνα λέγοντάς του να σωπάσει. ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ. 

Επειδή λυπόμουν για τον υποχρεωτικό του εκλεισμό τον έβγαζα βόλτες με το λουράκι – σημ. Τσίτσου: μάθετε πως να εκπαιδεύσετε τη γάτα σας να χρησιμοποιεί λουράκι ΕΔΩ -. Για αρκετό διάστημα όλα κυλούσαν ομαλά. Μέχρι που μία ημέρα ήρθε στην αυλή μου ένας γατούλης με ένα βαθύ κόψιμο στο λαιμό.Δεν μπορούσα να το αγνοήσω και έτσι με την συμβουλή του κτηνίατρου τον περιποιόμουν ,φυσικά έξω,αλλά ο Ράμπο δεν ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος με αυτό.

Ένα μεσημέρι μου χτύπησε την πόρτα ο ταχυδρόμος. Ξεχάστηκα για μία στιγμή και δεν έκλεισα πίσω μου την πόρτα του φυλακισμένου με αποτέλεσμα να ορμήσει αμέσως έξω και να πέσει επάνω στο φουκαριάρη τον γατούλη. Έδρασα άμεσα και τον τράβηξα αλλά ήταν εκτός εαυτού και με κατάγδαρε. Με τα πολλά κατάφερα να τον σβερκώσω και να τον απομονώσω στην κρεβατοκάμαρα για να ηρεμήσει. Μετά από κανένα τέταρτο του άνοιξα και ο γλυκός μου ήρθε κοντά μου και μου έγλυφε τις πληγές. Ο κτηνίατρος μου υιοθέτησε τον άλλο γάτο για να μην ξανασυνέβαινε κάτι παρόμοιο.

Το τέλος

Ο Ράμπο λόγω του εγκλεισμού του στα έντεκα χρόνια της ζωής του έχασε την σβελτάδα του οπότε είχα αρχίσει να τον αφήνω και έξω καθώς δεν μπορούσε πλέον να κυνηγήσει τις άλλες γάτες. Μου παρουσίασε δυσκολία στην κατάποση του φαγητού. Η διάγνωση ήταν θυροειδής και δεν γινόταν (τουλάχιστον εκείνα τα χρόνια) εγχείρηση. Έπρεπε να τον ταίζω με σύριγγα σιγά σιγά.
Δυστυχώς ήταν πολύ δύσκολο και αντιδρούσε. Έτσι μία ημέρε η καρδούλα του δεν άντεξε. Έφυγε στα χέρια μου ο κούκλος μου.

Ποτέ δεν μπόρεσα να κατανοήσω τα δολοφονικά του ένστικτα. Κάτω από ποιες συνθήκες έζησε πριν έρθει σε εμένα και οδηγήθηκε σε αυτή την συμπεριφορά. Πάντα τον θυμάμαι με αγάπη και πόσο διαφορετικός χαρακτήρας ήταν μαζί μας μέσα στο σπίτι.

Ένα αγγελούδι!!!

ΣΗΜ. ΤΣΙΤΣΟΥ: Όποιος συγκινήθηκε από αυτή την ιστορία θα ήθελα πολύ να διαβάσει και την συγκινητική ιστορία του Μπλάκι, του άγριου μαύρου γάτου που ημέρεψε αφού χτυπήθηκε από σφαίρα στο πρόσωπο! Διαβάστε την ιστορία ΕΔΩ!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *