Ένα πράγμα με γοητεύει περισσότερο από όλα τα άλλα, καθώς εξερευνώ την ψυχολογία της γάτας, τις αισθήσεις της και τις συμπεριφορές της: ο μοναδικός και ιδιαίτερος τρόπος που αντιλαμβάνεται τα πράγματα! Αυτό, όχι μόνο μου προσφέρει μια δυνατότητα να αναθεωρήσω τελείως τις ιδέες μου, αλλά με βοηθάει να συνειδητοποιήσω ότι, με ακριβώς αντίστοιχα μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο, κάθε πλάσμα (άνθρωπος ή ζώο) αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και τον κόσμο.
Στα πλαίσια αυτής της εξερεύνησής μου, έπεσα μπροστά σε μια θεωρία που βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Ένας καθηγητής Βιολογίας, ο Τζον Μπράντσο, που μελετάει τη συμπεριφορά των γατών εδώ και 30 χρόνια, ανακάλυψε διάφορα ευρήματα στον τρόπο που οι γάτες αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους, ευρήματα που τον οδήγησαν στη θεωρία ότι η γάτα δε βλέπει τον άνθρωπο σαν άνθρωπο, σαν ένα άλλο ξεχωριστό είδος, αλλά σαν μια μεγάλη, φιλική γάτα… με καλό γούστο στο φαγητό!
Πώς αποδεικνύεται ότι η γάτα βλέπει τον άνθρωπο σαν μια μεγάλη γάτα;
Τα τελευταία ευρήματα του Μπράντσο έχουν να κάνουν με τη μελέτη της αντίδρασης μιας γάτας όταν ακούει το όνομά της. Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι η γάτα ανταποκρίνεται διαφορετικά στο άκουσμα του ονόματός της, απ’ ό,τι ακούγοντας άλλα ονόματα, ή άλλες λέξεις, απλώς οι αντιδράσεις της δεν είναι τόσο έντονες, γιατί η γάτα, σε αντίθεση με τον σκύλο, αδιαφορεί να δείξει ότι έχει όντως μάθει το όνομά της. Όμως, οι λεπτές αντιδράσεις της ουράς, των αυτιών, ή το γύρισμα του κεφαλιού κάνουν ξεκάθαρο ότι όντως καταλαβαίνει το όνομά της.
Μια και η κουβένδα έφτασε εδώ δείτε και 6 τιπς που βοηθούν (ως ενα βαθμό ώστε η γάτα να ακούει το όνομά της στον παρακάτω σύνδεσμο
ΑΡΚΟΥΝΤΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟ: 6 τιπς για να ακούει η γάτα το όνομά της
Χρησιμοποιώντας αυτό το εύρημα ως τελευταία αφετηρία, ο Μπράντσο εξηγεί ότι οι γάτες παραμένουν άγρια ζώα, σε αντίθεση με τους σκύλους που εξημερώθηκαν από τον άνθρωπο. Η γάτα, όμως, δεν εξημερώθηκε από τον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα, απλώς από μόνη της προσαρμόστηκε στο ευρύτερο περιβάλλον του ανθρώπου, όπου αποτελούσε πόλο έλξης για ένα από τα αγαπημένα θηράματά της, τα ποντίκια.
Στην ουσία, η γάτα – ακόμη και αυτή που ζει μέσα στο σπίτι, παραμένει ένα άγριο ζώο, σε αντίθεση με τον σκύλο, και μάλιστα πρόκειται για ένα ζώο που, λόγω της πολιτικής των στειρώσεων, συνεχίζει να αναπαράγεται, κατά βάση διασταυρωμένη με αδέσποτες γάτες που διατηρούν τα άγρια ένστικτά τους ανέπαφα.
Όντας ένα άγριο ζώο, η γάτα βασίζεται περισσότερο σε αυτά τα άγρια ένστικτα, παρά στην εκπαίδευσή της.
Έτσι, η συμπεριφορά της γάτας απέναντί μας κινητοποιείται από τα ένστικτα που ορίζουν τη συμπεριφορά της και απέναντι σε άλλες γάτες (και όχι απέναντι σε ένα αλλο είδος, όπως “ανθρώπους”): κάνει πατουσάκια πάνω μας (ανακαλύψτε και γιατί οι γάτες ζυμώνουν;) αναπαράγοντας την εμπειρία όπου, όταν ήταν μωρό, ζύμωνε την κοιλιά της μητέρας της, για να κάνει το γάλα να ρέει.
Όταν η γάτα μας χαιρετάει σηκώνοντας την ουρά της (διαβάστε και το άρθρο μου “Η γλώσσα της ουράς της γάτας“), πρόκειται για τον κλασικό φιλικό χαιρετισμό που χρησιμοποιεί η γάτα, για να καλωσορίσει μια – φιλική σε αυτή – γάτα. Ακόμα, όταν τρίβεται στα πόδια μας ή όταν μας γλύφει με τη γλώσσα-γυαλόχαρτο, και πάλι μας φέρεται σαν να είμαστε γάτες.
Τέλος, σύμφωνα με τον Μπράντσο, όταν η γάτα φέρνει νεκρά ζώα στο κατώφλι μας, σε αντίθεση με ό,τι ισχυρίζονται άλλες κραταιές θεωρίες, το κάνει γιατί απλώς θέλει ένα ασφαλές μέρος για να φάει τη λεία της και όχι επειδή θέλει να δώσει ένα δώρο στους δικούς της Ανθρώπους. Και τότε, δαγκώνει το θήραμά της και διαπιστώνει ότι η ζουμερή, υγρή τροφή – οι προτεινόμενές μου ΕΔΩ – που της παρέχουμε εμείς, μετά από αυτό τον συγκλονιστικό ήχο της κονσέρβας που ανοίγει, είναι πολύ πιο νόστιμη από το θήραμά της, οπότε το αφήνει ανέγγιχτο.
Η αλήθεια είναι και εγώ αν τολμούσα να δοκιμάσω ωμο κρέας (πιιφ ΜΑ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΤΙΠΟΤΑ ΜΠΑΡΜΠΕΡΙΑΝΣ;) σιιιιγουρα θα προτιμούσα το σούπερ νόστιμο πατε μου GranataPet – βρείτε το σε πολλές τέλειες γεύσεις ΕΔΩ -.
Σε αυτό το σημείο θα σας φέρω αντιμέτωπους και με διάφορες άλλες θεωρίες σε σχέση με το γεγονός ότι η γάτα φέρνει νεκρά ζώα στο σπίτι, στον παρακάτω σύνδεσμο
ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ: Γιατί η γάτα φέρνει νεκρά ζώα;
Όπως φαίνεται δηλαδή από όλα τα παραπάνω, η γάτα μάς φέρεται, όπως φέρεται και στις άλλες γάτες, για τις οποίες νιώθει φιλικά. Απλώς, είμαστε γι’ αυτή μια γάτα λίγο μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες.
Οι ενστάσεις του Τσίτσου
Λίγο πριν κλείσουμε, θα ήθελα να πω ότι όλα αυτά που διατυπώνονται για τη συμπεριφορά της γάτας είναι απλώς θεωρίες ειδωμένες από ανθρώπινο μάτι. Μην ξεχνάτε ότι η γάτα δεν έχει καν τα λεκτικά σύμβολα για να δώσει στα πάντα μια λεκτική διάσταση, όπως “άνθρωπος”, “γάτα”, “θήραμα”, κ.τ.λ. … κ.τ.λ., συνεπώς όλες αυτές οι θεωρίες είναι εξαιρετικά επισφαλείς και ανθρωποκεντρικές, οπότε πραγματικά, δεν αξίζει τον κόπο να φανατιζόμαστε γι’ αυτές. Μπορούμε όμως απλώς να διασκεδάζουμε μαζί τους.
Να προσθέσω και κάτι ακόμη! Διαβάζω τώρα ενα εκπληκτικό βιβλίο από τις εκδόσεις Οκτώ, την “Αιλουροειδη Φιλοσοφία” και ο συγγραφέας της, ένας πολύ ενδιαφέρον πανεπιστημιακός, στο Χάρβαρντ και την Οξφόρδη, ο κύριος Τζον Γκρέι, ισχυρίζεται ότι οι γάτες δεν έχουν τόσο γερά συγκροτημένη αυτοεικόνα (κάτι που συμφωνει και με τις δικες μου παρατηρήσεις). Σε ενα τετοιο πλαισιο θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτές οι κοινές συμπεριφορές της γάτας απέναντι σε ανθρώπους και άλλες γάτες είναι απλώς ενστικτωδεις συμπεριφορες που δεν εχουν να κανουν με το αντικείμενο στο οποιο θα εκδηλωθουν (αν θα ειναι γατα ή άνθρωπος ή ξερω γω σκύλος)!
Αντίστοιχα αν η γάτα δει καποιον σκυλο να πλησιαζει απειλητικα θα λειτουργησει με τον ιδιο τροπο (κχουυ, κυρτωμα) οπως και αν δει μια απειλητικη γατα! Ε αυτό δεν είναι απαραίτητα ένδειξη οτι βλεπει και τον σκυλο σαν μεγαλη γατα! Απλώς είναι ότι ενστικτωδώς απέναντι στον κίνδυνο (ανεξαρτήτως το είδος του κινδύνου) λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο.
Για το τέλος θα ήθελα να σας περιγράψω αναλυτικά πως βλέπει η γάτα τα ανθρώπινα πρόσωπα, σε μια προσπάθεια να σας βοηθήσω να καταλάβετε την δική μας οπτική για τον κόσμο! Διαβάστε το άρθρο μου ΕΔΩ!
2 Απαντήσεις
Η αιλουροειδης φιλοσοφία μου άρεσε πολύ; Εσάς;
την καταευχαριστηθηκα!