Εμείς οι γάτες αν θελετε να ξέρετε ειμαστε ΠΟΛΥ επίμονες! Έτσι και μια εκπαγλου καλλονής κάλιμπι που ακολουθούσε τον χούμαν Βασίλη στην καθημερινή του πορεία προς το καφε στο οποίο δούλευε (remote worker ο Βασιλάκης)! Δεν τον ακολουθούσε όμως μόνο, του έκανε και νούμερα! Του έκανε παρεούλα, έτρωγε τα σνάκ του κλπ κλπ!
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή περικαλώ! Μερικές φορές θαρρούμε ότι εμείς επιλέγουμε πότε και ποιο ζωό θα βάλουμε μέσα στο σπίτι μας. Χα χα χα ας γελάσω τρεις φορές. Εκείνες το επιλέγουν ανόητοι! Ααα και τώρα που το θυμήθηκα έχω γράψει ολόκληρο άρθρο για αυτή την αυταπάτη που έχουν οι χούμανς! Βρείτε το εδώ.
Αυτό που συνέβη σε ετούτη την ιστορία είναι αρκετά περίεργο όμως όχι ότι δεν συμβαίνει. Απλώς είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Υπάρχουν ζωά και μάλιστα γάτες που χωρίς προφανή λόγο συνδεόνται παθιασμένα με κάποιον χούμαν έτσι άουτ οφ δε μπλου (που λένε και στην Ηγγλετέρα! Αυτή ήταν η περίπτωση της Σόφι που για εβδομάδες πολιορκούσε τον Βασίλη, τον χουμανιστικό ήρωα αυτής της ιστορίας, μέχρι να τον πείσει να γίνει ο χούμαν της!
Ο Βασίλης που λέτε σχεδόν καθημερινά τα απογεύματά του πήγαινε σε μια συγκεκριμένη καφετέρια για εργασία ακολουθώντας συγκεκριμένη διαδρομή. Η ρουτίνα του αυτή έγινε πολύ πιο ενδιαφέρουσα όταν ένα μικροσκοπικό γατούνι, μια κάλιμπι εμφανίστηκε μια ωραία μέρα από ένα κάδο σκουπιδιών και τον ακολούθησε μέχρι την καφετέρια, αφού αρχικά γίνανε οι απαραίτητες συστάσεις (τα πρώτα χάδια)!
Η τύπισσα ήταν μεγάλο νούμερο, γιατί με τη μία ένιωσε άνετα, ξάπλωσε στον πάγκο δίπλα στον Βασίλη ο οποίος έπινε τον καφέ του και εργαζόταν. Ρούπι δεν κούνησε το ψιψι ώσπου να φύγει ο Βασίλης. Κάπου εκεί οι δρόμοι τους χώρισαν και ο Βασίλης φαντάστηκε ότι δεν θα την ξαναδει!
Αλλά έλα που την επόμενη μέρα, το αδέσποτο γατούνι τον ξαναακολούθησε στο δρόμο του για την καφετέρια, κρατώντας μάλιστα μια απόσταση – ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ! Βέβαια ο Βασίλης άρχισε να πέφτει στην άθλια παγίδα της και άρχισε να θέλει να την χαϊδευει και εκείνη, όντας ανώτερο πλάσμα του το επέτρεπε. Από εκείνη την ημέρα αυτή η ρουτίνα επαναλαμβανόταν με το ψιψι να εμφανίζεται τσουπ μπροστά του αμέσως έξω από την καφετέρια!
Ο Βασίλης, όντας ερωτευμένος κάθε μέρα τις έφερνε λιχουδιές κάτι που εκτιμάται δεόντως από κάθε αδεσποτούλα που σέβεται τον εαυτό της (παιδια για να πιασετε φιλιες με γάτα δοκιμάστε νόστιμες υγρές τροφες που και θρεπτικες ειναι και και ενυδατωνουν τη γατα – σας προκαλώ να δοκιμάσετε τα φιλετακια της ελληνικης egeo, με 19% πρωτεϊνη, σκετο φιλετο γαρ) . Εκείνη έκανε όλα τα γνώριμα νάζια, δηλαδή γουργουρητό, πατουσάκια και άλλα τέτοια και έμοιαζε πολύ χαρούμενη να βρίσκεται κόντα του.
Αλλά δεν της αρκούσε αυτό! Ήθελε κάτι παραπάνω! Ήθελε ο Βασίλης να την υιοθετήσει. Και αφού η γάτα το θέλει εμάς μας περισσεύει. Ο Βασίλης δεν μπόρεσε να αντέξει!
Ένα απόγευμα, την ώρα του αποχωρισμού, ο Βασίλης έκανε την κίνηση ματ: με μια χειρονομία κάλεσε το γατάκι να έρθει στο αυτοκίνητό του, εκείνη άλλο που δεν ήθελε και αυτό ήταν: πλέον είχε κερδίσει το παντοτινό της σπίτι και ένα χούμαν να την υπηρετεί πιστά.
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Τότε ήταν που το ψιψι πήρε όνομα! Την ονόμασε Σόφι! Η προσαρμογή στο σπίτι είχε λίγα παιδίσκα προβληματάκια αλλά ήταν λογικό μια και αυτή ποτέ ξανά δεν είχε βρεθεί σε ένα διαμέρισμα, οι μυρωδιές ήταν άγνωστες και χρειαζόταν να μυρίσει το χώρο, να αφήσει τα σημάδια της στα έπιπλα στο πάτωμα κλπ κλπ για να κάνει το χώρο αυτό σπίτι της. Σε ετούτο το σημείο ας δούμε και μερικά σουπερ τιπς για την καλη προσαρμογή μιας αδέσποτης γάτας στο σπίτι!
- Παίξτε με τα δυνατα σας όπλα! Εξαιρετικη, νοστιμη υγρή τροφή, που ταιριάζει με τη φυσική διατροφή της γάτας και που σε σχέση με τα αποφάγια των σκουπιδιών θα ήταν για τη Σόφι σαν εκει που έτρωγε γκούντις να άρχισε να τρώει στο εστιατόριο του Κοντιζά! Μια σούπερ νόστιμη και σούπερ ποιοτική υγρή τροφή ειναι η φοβερη GranataPet (σε πολλές γεύσεις και υφές)! Τσιμπήστε την εδώ!
- Μην την αφήσετε απευθείας ελεύθερη σε όλο το σπίτι. Επιλέξτε ένα δωμάτιο που θα έχει το χώρο της, την φωλιά της, την πιθανή κρυψώνα της και κοντά στην κρυψώνα βάλτε και το φαγητό της και την τουαλέτα της – καλύτερα μια ανοιχτή τέτοια όπως αυτή ή εστω μια λεκανίτσα. Αφήστε την να απλώσει τις μυρωδιές της εκεί κάνοντας πατουσάκια, ή τρίβοντας το κεφαλάκι της και το σώμα της παντού
- Αφήστε τον χρόνο να λειτουργήσει υπερ σας, μην εκβιάσετε επαφές – σιγα σιγα οσο την ταϊζετε, ολο και πιο πρόθυμη θα ειναι να σας πλησιάσει ειδικά την ώρα που της φέρνετε το φαγητό της
- Βάλτε Feliway Classic στο δωμάτιο για να την κάνετε να νιώσει οικεία – περισσότερα για το Feliway στο αναλυτικό μου άρθρο – αν θέλετε να το τσιμπήσετε κάντε κλικ εδώ! Αν διακρίνετε έντονα σημάδια άγχους η χρήση ελαιου φαρμακευτικής κάνναβης, με την επιβεβαιωμένη ευεργετική δράση για την ψυχολογία της γάτας επίσης έχει σπουδαίο νόημα. Εμείς χρησιμοποιούμε με πολύ μεγάλη επιτυχία το cbd της NatureCan που μπορείτε να τσιμπήσετε εδώ χρησιμοποιώντας και τον κωδικό tsitsos20 για έκπτωση 20%!
- Πολλές αδέσποτες γάτες που σιτίζονται από χουμανς έχουν μάθει φουλ στην ξηρά τροφή και κάπως έχουν συνδέσει ΜΟΝΟ αυτή με την έννοια του “φαγητού”. Έτσι είναι πιθανό μια αδεσποτούλα που σιτιζόταν για μήνες/χρονια με ξηρά τροφή να αρνηθεί την υγρή τροφή. Εκεί εννοείται ότι σε πρώτη φάση προσαρμοζόσαστε δίνοντας της εξαιρετική ξηρά τροφή με ξεκάθαρη ετικέτα, χαμηλό υδατάνθρακα και φώσφορο και μπόλικη ζωική πρωτεϊνη υψηλής βιολογικής αξίας σαν την εξαιρετική και value for money Carnilove
Για περισσότερα τιπς κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:
ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ:
ΟΔΗΓΟΣ: Αδέσποτη γάτα στο σπίτι
«Την πρώτη μέρα στο σπίτι της, ήταν λίγο νευρική, μύριζε τα πάντα, αλλά νομίζω ότι ένιωθε ασφαλής από τότε που ήμουν εκεί μαζί της. Είναι εξαιρετικά παιχνιδιάρικη και παίρνω τα παιχνίδια της όλη την ώρα (για να την κρατήσω απασχολημένη). Το καλύτερο είναι ότι έχει προσαρμοστεί καλά στον τρόπο ζωής μου. ”
Η Σόφι στη συνέχεια φυσικά επισκέφτηκε τον κτηνίατρο για την πρώτη απαραίτητη επίσκεψη όπου και τοποθετήθηκε μικροτσιπ, έγιναν εμβόλια κλπ. Ήταν πια επίσημο η Σόφι είχε υιοθετηθεί, από τα σκουπίδια βρέθηκε ξαφνικά σε ένα φιλόξενο σπίτι, στη ζεστή αγκαλιά ενός χούμαν που την λάτρευε! Και εκείνη και ο Βασίλης ένιωσαν τρελά ευγνώμονες ο ένας για τον άλλον, και για όσα τους επιφύλαξε η μοίρα!
Για το τέλος σας κράτησα το καλύτερο.. ένα βίδεο με τα καμώματα της Σόφι:
Εσάς σας έχει λάχει κάτι παρόμοιο; Μια γάτα να διεκδικήσει πολύ επίμονα μια θέση στο σπίτι σας; Περιμένω τα σχόλιά σας!
4 Απαντήσεις
Ναι, ακριβώς τελικά σε διαλέγουν και διεκδικούν την θέση τους, όσο χρόνο και κόλπα και να χρειαστεί..Η Σίσσυ μας ήταν από τις αδέσποτες της γειτονιάς που στειρωσαμε..όλες οι άλλες απλά μας επισκέπτονται για τά γεύματα τους,αυτή έμπαινε από κάθε πιθανή είσοδο και χαραμάδα, κρυβόταν παντού και με ισχυρή αποφασιστικότητα.. μονιμοποιήθηκε!! 😂 Είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και εμείς και το σκυλάκι μας και κυρίως η Αυτοκράτειρα Σίσσυ!!
Γειά σας κύριε Τσίτσο,
Διαβάζω συχνά τα δημοσιεύματά σας για τις γατούλες τις οποίες λατρεύουμε εγώ κι η οικογένειά μου και έχουμε την τύχη και τη χαρά να συγκατοικούμε με τρεις : τη Ζίνα (σχεδόν 7 ετών), το Σήφη (σχεδόν 5 ετών) και τη Μπουμπού (μάλλον γύρω στα 4, ίσως και λίγο παραπάνω, μας είναι άγνωστο) της οποίας την ιστορία μου θύμισε το παραπάνω γατοάρθρο και θα σας τη διηγηθώ.
Η Μπουμπού ήταν μια αδέσποτη κι ανώνυμη γατούλα, η οποία, άγνωστο κάτω από ποιές συνθήκες, βρέθηκε στη γειτονιά μας. Για δικούς της λόγους μας συμπάθησε και είχε σχεδόν εγκατασταθεί στο πεζοδρόμιο και κάτω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα μπροστά στο σπίτι μας. Όποιος έμπαινε ή έβγαινε από το σπίτι, τσουπ..!!! να ‘σου η όμορφη γατούλα! Της βάζαμε λίγο φαγητό και νεράκι δίπλα στην πόρτα μας κι αυτή για ανταμοιβή μας επέστρεφε χάδια, τριψίματα στα πόδια, κοιλίτσες κι άλλα χαριτωμένα. Έδειχνε πάντα μια περιέργεια για το εσωτερικό του σπιτιού, τέντωνε το λαιμό της να δει τί υπήρχε πιο μέσα και κάποιες φορές επιχειρούσε να τρυπώσει μαζί μας αλλά δεν την αφήναμε. Πόσα ζώα “αντέχει” να φιλοξενήσει ένα σπίτι της πόλης; Εμείς είχαμε ήδη δύο.
Έτσι κύλησαν αρκετοί μήνες…Ήταν 29 Δεκεμβρίου του 2019 με ένα πολύ δυνατό κρύο κι ετοιμαζόμασταν να υποδεχτούμε το νέο χρόνο. Το καλοριφέρ “φουντωμένο” κι εμείς καθισμένοι στον καναπέ ανάμεσα σε κουβερτίτσες και ουρές. Η γατούλα όμως; Μας κατάτρωγε η σκέψη της, ξεπαγιασμένη στο δρόμο, μόνη και πεινασμένη. Χωρίς πολλή σκέψη, αποφασίσαμε να τη φιλοξενήσουμε για λίγες μέρες μέχρι να περάσει η κακοκαιρία. Μια φλις κουβέρτα, μια αμμολεκάνη, λίγο φαγητό και νεράκι σε μια αποθηκούλα που υπάρχει κάτω από το σπίτι μιας και δεν ξέραμε τί μπορεί να “κουβαλούσε” από παράσιτα και ασθένειες κι υπήρχαν άλλες δύο ουρίτσες στο σπίτι.
Δε χρειάστηκε να την παρακαλέσουμε…Μπήκε αμέσως, χουχούλιασε στην κουβέρτα κι ομολογουμένως όσες μέρες έμεινε μαζί μας ήταν κυρία με κεφαλαίο Κ. Χρησιμοποίησε την αμμολεκάνη αποκλειστικά κι ήταν ήρεμη κι αθόρυβη.
Πέρασαν 3-4 μέρες, μπήκε ο νέος χρόνος, ο καιρός ζέστανε κι ένα πρωί ανοίξαμε την εξώπορτα και περιμέναμε την μεγάλη έξοδο…Πριτς…!!! Η κυρία Ρίτα Χέιγουορθ δεν έφευγε με τίποτα! Βρε από δω, βρε απο κει, τίποτα…Μόνο σηκωτή θα έφευγε αλλά δεν μας έκανε καρδιά να τη διώξουμε έτσι βίαια. Κι έμεινε…
Την άλλη μέρα ακολούθησε επίσκεψη στην κτηνίατρο, οι σχετικές αποπαρασιτώσεις κι εμβολιασμοί, ήταν και στειρωμένη όπως μας πληροφόρησε η γιατρός κι η γατούλα εγκαταστάθηκε στο σπίτι μαζί με τ’ άλλα δύο γατιά μας κι εμάς… Έγινε κολλητή με το Σήφη, μαζί τριγυρνούν, κυνηγιούνται, παίζουν, πλένονται και καμιά φορά κοιμούνται αγκαλιά. Όταν κάνει πολύ κρύο. Με τη Ζίνα έχουν μια αντιπαλότητα είναι η αλήθεια αλλά τελικά τα καταφέρνουν και συμβιώνουν.
Έτσι απέκτησε όνομα η Μπουμπού, σπίτι και οικογένεια. Τα θυμόμαστε καμιά φορά και λέμε πως όλα τα κέρδισε μόνη της στη ζωή της. Τα διεκδίκησε και τα κέρδισε. Άξια…
Καλησπερα Λιλλυυυυ! Ευχαριστω για την ιστορια.. Αν θες στειλε μου φωτος της Μπουμπου και των αλλων παιδιων στο μέιλ ( [email protected] ) και μπορει να δημοσιευσω και αυτην την ιστορια!!!
Το δικό μου ψιψί το βρήκα αδέσποτο και αυτό. Την έβαλα σπίτι αγκαλιά, μου ξέφυγε πριν προλάβω να την βάλω κάπου και εξαφανίστηκε! Μετά δυο ώρες τυχαία την είδα καθισμένη στα πισινά της πόδια, αγκαλιά με… την γωνία του τοίχου της κουζίνας! Δυο γουρλωμένα μάτια, γεμάτα φόβο, κολλημένη εκεί. Της έβαλα νερό και φαγητό κοντά, λίγο πιο πέρα άμμο κλπ. Λίγες ώρες μετά… την χάνω! Την ανακαλύπτω χωμένη σε ένα έπιπλο γωνία στην κρεβατοκάμαρα! Να μην πολυλογώ, κρυβόταν σχεδόν ένα μήνα. Και μια μέρα, μόνη στο σπίτι, τη βλέπω να βγαίνει από ένα πολύ χαμηλό τραπεζάκι, σταματάει και με κοιτάει, έρχεται κοντά μου, λίγο χάιδεμα στην ουρά, απαλή φωνή, εξαφανιζόλ! Η μεγάλη αλλαγή άρχισε όταν εκεί που δούλευα στο κομπιούτερ, πηδάει στο τραπέζι, έρχεται κοντά μου, με μυρίζει καλά καλά και… στρογγυλοκάθισε στην αγκαλιά μου! Είχαν περάσει τρεις μήνες, εν τω μεταξύ. Σήμερα, 14 χρόνια μετά, μόνο εμένα πλησιάζει, και τον χειμώνα κουρνιάζει στη μασχάλη μου ή πάνω στο κεφάλι μου για ύπνο. Σε κανέναν άλλον δεν πάει.