Όσοι από εσάς έχετε απογοητευθεί επειδή η γάτα σας δεν βρυχάται (παρόλο που το DNA της ειναι 95,6% όμοιο με της τίγρης) ίσως θα πρέπει να σκεφτείτε ότι ούτε η τίγρη σας έχει την ακαταμάχητη δυνατότητα να γουργουρίζει! Σε αυτή την ζωή από ό,τι φαίνεται δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα και αναμενόμενα στην συσκευασία τσέπης ενός μικρού αιλουροειδούς δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν όλες οι δυνατότητες όταν σε κοτζάμ λιοντάρια διαπιστώνονται ελλείψεις όπως η απουσιά μιας τόσο αξιολάτρευτης συνήθειας όπως το γουργουρητό.
Πρώτα από όλα όμως θα ήθελα να τονίσω όλα αυτά που μοιράζονται οι γάτες με τους ογκώδεις συγγενείς τους:
- Είναι υποχρεωτικά σαρκοφάγα
- Έχουν παρόμοια δομή σώματος
- Μαρκάρουν την περιοχή τους με μυρωδιές
- Προτιμούν να ζουν μόνα τους
- Τους αρέσουν.. τα κουτιά!
- Παραμονεύουν τα θηράματά τους
- Έχουν ανασυρόμενα νύχια (εκτός από τα τσιτάχ)
- Έχουν 4 δάχτυλα στα πίσω και 5 δάχτυλα στα μπροστά πόδια
- Έχουν 38 χρωμοσώματα (με εξαίρεση τον οσελότο και τις γάτες Geoffrey που έχουν 36)
Αφού σε πρώτη φάση γεφυρώσαμε το φαινομενικό χάσμα μεταξύ της οικιακής γάτα και των μεγάλων αιλουροειδών ας μελετήσουμε το φαινόμενο του βρυχηθμού και του γουργουρητού κάπως πιο ενδελεχώς.
ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ.. ΒΡΥΧΗΘΜΟΥΣ: Ο ηχητικός κώδικας της γάτας
Γιατί μόνο 4 συγκεκριμένα μεγάλα αιλουροειδή βρυχώνται (αλλά δεν γουργουρίζουν);
Μη νομίζετε ότι όλα τα αιλουροειδή εκτός των γατών βρυχώνται! Κάθε άλλο, μόνο 4 αιλουροειδή του γένους Panthera μπορούν και βρυχώνται: το λιοντάρι, η τίγρης, η λεοπάρδαλη και ο ιαγουάρος. Αυτό οφείλεται στην κατασκευή τους και πιο συγκεκριμένα στα παρακάτω:
- Ένα οστό το οποίο ονομάζεται “επιυαλικο” (epihyal) ή υοιδές (hyoid) και το οποίο είναι μέρος του φωνητικού συστήματος των υπόλοιπων αιλουροειδών – έχει σχήμα U και βρίσκεται πάνω από τον λάρυγγα – έχει αντικατασταθεί σε αυτά τα 4 αιλουροειδή από ένα ελαστικό σύνδεσμο ο οποίος μπορεί να εκταθεί έντονα δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο χώρο για την παραγωγή ήχου και έτσι προσφέρει τη δυνατότητα για πλατύτερη έκταση συχνοτήτων. Όσο περισσότερο εκτείνεται ο σύνδεσμος τόσο χαμηλότερος είναι ο ήχος που δημιουργείται όταν ο αέρας περνάει ανάμεσα τις φωνητικές χορδές.
- Επίσης οι χορδές είναι μεγάλες, αδιαίρετες και σαρκώδεις κάτι που δημιουργεί βαθύτερους ήχους που συναντούμε στον βρυχηθμό!
Παρόλα αυτά σε άλλα μέλη της οικογένειας Panthera δεν συμβαίνει αυτό. Για παράδειγμα η λεοπάρδαλη του χιονιού δεν μπορεί να βρυχηθεί, εξαιτίας της διαφορετικής κατασκευής του φωνητικού συστήματος στο δικό της λαιμό (της λείπει ο ελαστικός λιπώδης σύνδεσμος) και αντί του βρυχηθμού βγάζει έναν διόλου απειλητικό ήχο που στα αγγλικά λέγεται ‘chuff’. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η λεοπάρδαλη του χιονιού ανήκει σε ένα άλλο γεγόνος τo Uncia! Αν τώρα θέλετε να μάθετε διάφορα φακτς για τη λεοπάρδαλη του χιονιού κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:
ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ: Τα πάντα για τη λεοπάρδαλη του χιονιού
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Γιατί τα υπόλοιπα μεγάλα αιλουροειδή δεν βρυχώνται;
Για παρόμοιους λόγους και άλλα μεγάλα αιλουροειδή όπως το τσιτάχ δεν είναι ικανά για βρυχηθμό. Συγκεκριμένα στα τσιτάχ τα οστά οπου συμμετέχουν στη “συσκευή παραγωγής φωνής” σχηματίζουν μια σταθερή κατασκευή με χωριστές φωνητικές χορδές που δονούνται με τις εισπνοές και τις εκπνοές. Αυτή η κατασκευή του φωνητικού συστήματος των τσιτάχ είναι παρόμοια με αυτή των αγαπημένων μας γατών. Αυτή η κατασκευή αν και επιτρέπει στο τσιτάχ να γουργουρίζει ασταμάτητα κάνει αδύνατο τον βρυχηθμό.
Άλλωστε τα τσιτάχ αν και στα κυβικά θυμίζουν μεγάλα αιλουροειδή, έχουν πόλλα στοιχεία στην ανατομία τους που θυμίζουν τις μικρές γάτες. Παρόμοια πράγματα συμβαίνουν και στα πούμα και τα λιοντάρια των βουνών!
ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ
Τα πάντα για το γουργούρισμα της γάτας
Γιατί οι γάτες δεν βρυχώνται αλλά γουργουρίζουν;
Όπως στο τσιτάχ έτσι και στις αγαπημένες μας οικόσιτες γάτες και ακριβώς αντίθετα με αυτό που συμβαίνει στους 4 πάνθηρες, η παρουσία ενός τελείως οστεοποιημένου σχηματισμού (το hyoid bone που αναφέραμε παραπάνω) που δεν είναι ελαστικός και δεν έχει καμία δυνατότητα έκτασης, δίνει τη δυνατότητα στις γάτες για παραγωγή του ήχου του γουργουρητού αντί αυτού του βρυχηθμού.
Όπως καταλαβαίνετε οι δύο αυτοί ήχοι (βρυχηθμός και γουργουρητό) είναι αμοιβαία αποκλειούμενοι! Κοινώς, πάντα κάτι κερδίζουμε και κάτι χάνουμε σε ετούτη τη ζωή. Πρέπει λοιπόν να διαλέξετε, είτε ένα μεγάλο, θηριώδες αιλουροειδές που βρυχάται είτε μια ντελικάτη, γουργουριστή γατούλα.
Η επιλογή είναι δική σας!
ΥΓ: Υπάρχει και η ακραία περίπτωση να είστε από αυτούς που μου στέλνετε πολύ συχνα το απελπισμένο ερώτημα: “H γάτα μου δεν γουργουρίζει! ΓΙΑΤΙ;!;!;!”
