Επειδή σας έχω καταλάβει τι γατομπαμπάδες και γατομαμάδες είσαστε, επειδή ξέρω ότι εκτός από τις γάτες που έχετε μέσα στο σπίτι φροντίζετε πολλαπλάσιες σε εξωτερικούς χώρους, όπως μια αυλή ή κάποιο άλλο σημείο, καταλαβαίνω ότι και εσείς (όπως η χιουμανιστική μητέρα μου) θα έχετε βρεθεί στην δύσκολη θέση όπου βρίσκετε κάπου ένα ανήμπορο βασανισμένο γατί που χρειάζεται βοήθεια και αναρωτιέστε πως θα το φέρετε εκεί που είναι και οι υπόλοιπες γάτες σας ώστε να το φροντίσετε επαρκώς!
Έπειτα από χρόνια τεσταρισμάτων και ερευνών, εγώ, ο Τσίτσος, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας αποκαλύψω τον απόλυτο τρόπο για να μπορέσετε να φέρετε μια καινούρια γάτα στην γατοαποικία σας, χωρίς η ίδια να κακοποιηθεί ή να στρεσαριστεί ακραία αλλά χωρίς να πάθουν αμόκ και οι γάτες που υποδέχονται τον μυστηριώδη ξένο στα λημέρια τους.
... ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή!
Πρώτα από όλα πρέπει να πιάσετε τη γάτα που επιθυμείτε να φέρετε στην αποικία! Αυτό ειναι μια διαδικασία που απαιτεί μαεστρία! Κάντε κλικ ΕΔΩ για να βρείτε αναλυτικό οδηγό μου για το πως να το καταφέρετε αυτό!
Αφού καταφέρετε να το πιάσετε (το πρώτο βήμα) ακολουθήστε ευλαβικά τα παρακάτω τέσσερα βήματα και να είστε βέβαιοι ότι θα μπορέσετε να εντάξετε απόλυτα ομαλά την άγνωστη και εβρισκόμενη σε ανάγκη γατούλα στην γατοαποικία σας και να την φροντίσετε μέχρι να γίνει καλά.
1. Τοποθέτηση του αναξιοπαθούντα φιλοξενούμενου στο δωμάτιου υποδοχής
Ετοιμάζετε ένα δωμάτιο υποδοχής (περισσότερες πληροφορίες για τα στάνταρντς του δωματίου υποδοχής παρακάτω) στο οποίο θα τοποθετηθεί το νέο μέλος της γατοαποικίας και εκεί θα μείνει περιορισμένο για ένα μικρό διάστημα ώστε οι γάτες της αποικίας να μην μπορούν να το χτυπήσουν, να μπορούν να το μυρίσουν και αυτό να μην μπορεί να φύγει (όντας τρομαγμένο) αλλά να μπορεί να τις μυρίσει.
2. Εξοικείωση με τις άλλες γάτες (οσφρητικό to-know-us-better)
Ως γνωστόν η μυρωδιά είναι το άλφα και το ωμέγα για το to_know_us_better των γατιών και είναι ζωτικής σημασίας να υπάρξει αυτό το στάδιο του μυρίσματος για να μπορέσει να αναπτυχθεί μια οικειότητα μεταξύ τους! Αυτό το στάδιο καλό είναι να διαρκέσει 5 μέρες με μια εβδομάδα. Αν γίνει αυτό η εξοικείωση θα έχει επιτευχθεί. Πλέον η ξένη γάτα που αρχικά φάνταζε εισβολέας τώρα πλέον είναι ένα μέλος της αποικίας!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 1000 + 1 Tips για τη γάτα μου
3. Εξοικείωση με την περιοχή
Την ίδια στιγμή το γατούνι συνδυάζει την συγκεκριμένη περιοχή με το σημείο εκείνο που θα μπορεί να βρει εύκολα φαγητό και νερό. Όταν γίνει και αυτή η σύνδεση (και γι’αυτήν αρκούν 5-7 μέρες), ακόμη και αν βγει μετά έξω, θα γνωρίζει ότι πρέπει να επιστρέψει, για το φαγητό του και το νερο του. Τα πιο άμαθα, μικρά γατάκια, μάλιστα για πολύ καιρό ακόμη κάνουν την ανάγκη τους στην αμμο, αν και πλέον είναι ελεύθερα να την κάνουν στην ύπαιθρο.
Εντωμεταξύ το γατάκι όσο είναι κλεισμένο θα μπορεί να λάβει τη φροντίδα που χρειάζεται (φάρμακα, φαγητό, νερό και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται
4. Απελευθέρωση του φιλοξενούμενου
Αφού περάσει αυτό το εύλογο χρονικό διάστημα μπορείτε να δοκιμάσετε να ανοίξετε την πόρτα ώστε η γατούλα έπειτα από μέρες να ξανακάνει τα πρώτα δειλά της βήματα εκτός του δωματίου υποδοχής. Προς εκπληξεώς σας πια οι άλλες γάτες δεν της κάνουν χουρ χουρ και εκείνη νιώθει πολύυυ πιο άνετα και οικεία από ότι όταν την πρωτοφέρατε. Βγαίνει ήρεμα έξω, αρχίζει και μυρίζει την γύρω περιοχή για να την εξερευνήσει. Στη συνέχεια την ξαναβάζετε μέσα. Τις επόμενες φορές το αφήνετε παραπάνω ώρα ελεύθερο.
Μετά από δύο τρεις δοκιμές πια νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αφήσετε την πόρτα της ανοιχτή. Η γατούλα (ιδίως αν είναι ανήλικη) είναι πολύ πιθανό να επιστρέφει ξανα και ξανά στη φιλοξενη φωλίτσα αλλά πλέον θα ειναι ελεύθερη να μπαινοβγαίνει κατά βούληση. Όταν πια έχει κατακτηθεί ολοκληρωτικά και αυτό μπορείτε να ακυρώσετε τελείως το δωμάτιο υποδοχής (κοινώς να το μαζέψετε, να μην το ‘χετε μέσα στα πόδια σας και να γλιτώσετε ζωτικό χώρο).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Υπάρχει όμως και η περίπτωση μια γατούλα να μην έχει κατορθώσει να ηρεμήσει και με το που ανοίξετε την πόρτα, να την δείτε σοκαρισμένος/η να ορμάει πανικόβλητη στο άγνωστο ψάχνοντας ένα μέρος να κρυφτεί. ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙΤΕ. Είναι και αυτό μέσα στο πρόγραμμα. Ακόμη και αν την χάσετε από τα μάτια σας, η γατούλα έχει βρει μια σκοτεινή, ήσυχη γωνιά, εκεί κοντά, όπου θεωρεί ότι είναι ασφαλής και αράζει εκεί υπομονετικά. Όμως έχει πλέον χτίσει ένα σημείο αναφοράς για τροφή και φαγητό και το πιο πιθανό είναι ότι στο επόμενο γεύμα θα κάνει δειλά δειλά και πάλι την εμφάνισή της.
Και τότε η μάχη θα έχει κερδιθεί!
Το νευραλγικό σημείο του όλου κόνσεπτ φυσικά και είναι το δωμάτιο υποδοχής, γι’ αυτό ας δούμε μερικές έξτρα πληροφορίες γι’ αυτό:
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Χρήσιμα τιπς για το δωμάτιο υποδοχής
- Χρειάζεται να υπάρξει ένας χώρος αποτελεσματικά περιφραγμένος όπου να είναι δυνατή η οπτική επαφή και το μύρισμα μεταξύ του νέωπα και των λέουρων και η λύση αυτού του μεταλλικού πάρκου που βλέπετε στις παρακάτω φώτος είναι μια πολύ καλή περίπτωση – αλλά αν εσείς έχετε καμία άλλη αντίστοιχη ιδέα, μια χαρά!
- Το πάρκο φυσικά πρέπει να είναι κλεισμένο και από πάνω, διότι είναι πολύ απλό για την καινούρια γάτα (αν σέβεται τον εαυτό της) να κάνει ένα άλμα και να φύγει από το δωμάτιο. Για μεγαλύτερη ασφάλεια μερικά δεματικά σε στρατηγικά σημεία μπορούν να κρατήσουν ερμητικά κλειστό το δωμάτιο για να μην μπορέσει να φύγει η γατούλα που αρχικά λογικά θα είναι αγχωμένη από τις τόσες καινούριες μυρωδιές και το γενικότερο καινούριο περιβάλλον και μπορεί να αποπειραθεί να ξεφύγει.
Εμείς έχουμε 3 πάρκα περιορισμού και μας έχουν λύσει πραγματικά τα χέρια και τα χρησιμοποιουμε συχνα ταυτοχρονα σε διάφορες περιστάσεις – παρακάτω θα βρείτε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις! Αν θέλετε να το αποκτήσετε κάντε κλικ ΕΔΩ!
ΠΡΟΣΟΧΗ! Να σημειώσω εδώ ότι το πάρκο περιορισμού είναι ένα από τα πιο χρήσιμα αξεσουάρ για ένα γατολάτρη, διότι δεν χρησιμοποιείται μονο για ένταξη μιας γάτας σε μια αποικία, αλλά και για την ανάρρωση μιας γάτας απο εγχείρηση, για να εντάξετε μια γάτα ομαλά μέσα σε ένα σπίτι, για να φέρετε κάποιο νεογέννητο γατάκι στην περιοχή σας και να το φροντίσετε κοκ.
Τώρα αν θέλετε κάτι πιο στιβαρό και λιγοτερο μπελατζίδικο μια και δεν χρειάζεται να το συναρμολογείτε – αν και λιγότερο άνετο – μπορείτε να επιλέξετε ένα crate! Βρείτε το προτεινόμενο μου ΕΔΩ. - Επειδή η καινούρια γάτα θα μένει αρχικά συνέχεια και μετά πολλές ώρες την ημέρα μέσα σε αυτό το δωμάτιο/πάρκο περιορισμό, πρέπει να έχει όλα τα κομφόρ. Πρέπει να έχει μια φωλίτσα για να μπορεί να χουχουλιάζει το νεώπιον, να έχει σκιά, προστασία από το κρύο και τη βροχή, πρέπει να έχει μια τουαλέτα με καθαρή άμμο που φροντίζουμε να την κρατάμε συνέχεια καθαρή και θήκες για φαγητό και νερό. Αν τώρα η γατούλα μπορεί να κάνει και μερικά βήματα, να τεντώνεται και να ξεμουδιάζει, τόσο το καλύτερο!
- Αν η καινούρια γάτα δεν έχει χρησιμοποιήσε ποτέ τουάλετα και συνεπώς δεν ξέρει να την χρησιμοποιεί, τοποθετήστε αρχικά μια ανοιχτή τουαλέτα και δείξτε της πως να την χρησιμοποιεί: Την βάζετε μέσα, πιάνετε τα μπροστινά ποδαράκια της και σκάβετε με αυτά στην άμμο ώστε να μπει στο νόημα. Στη συνέχεια και αφού μάθει να την χρησιμοποιεί, τοποθετήστε το καπάκι της ώστε να μην ρίχνει τη μισή άμμο έξω από την αμμοδόχο! Για πιο αναλυτικές οδηγίες για το πώς να εκπαιδεύσετε τη γάτα σας να αφοδεύει στην αμμοδόχο της κάντε κλικ στην παρακάτω φώτο:
- Καθαρίζετε καθημερινά, ίσως και δύο φορές την ημέρα το χώρο έξω από την τουαλέτα διότι ουσιαστικά αυτός είναι η “αυλή” της γατούλας, ο χώρος που μπορεί να κάνει μερικά βήματα και ως γνωστόν εμείς οι γάτες είμαστε πολύ καθαρά πλάσματα και δεν θέλουμε να περπατάμε μέσα στις άμμους και στις ακαθαρσίες
Τα παραδείγματα της γατοαυλής
Από όλες τις καινούριες γάτες που εντάξαμε στην αυλή με αυτό τον τρόπο καμία δεν πήγε άσχημα. Η μόνη που κατάφερε να ανοίξει την πόρτα του δωματίου και να φύγει ήταν η .. Τριποδέ (ποιος θα το ‘λεγε), αλλά εμφανίστηκε αμέσως μετά, στο επόμενο γεύμα. Ο Πίπος ούρλιαζε μέσα στο δωμάτιο υποδοχής και ο πατέρας είπε να τον αφήσουμε να φύγει (πιστεύοντας ότι θα ξαναγυρίσει για φαγητό) και όντως έτσι έγινε.
Και δεν είναι μόνο αυτοί.. Ο Σκλαβενίτης έμεινε πάρα πολύ καιρό στο δωμάτιο υποδοχής και αρχικά οι γονείς τον βγάζανε έξω με λουράκι. Ο τύπος ήταν τελείως αγχωμένος (είναι και το ιδιαίτερο μενταλιτέ του Σκλαβενίτη που είναι πολύ απότομος στις κινήσεις του) και αφού του βγάλανε το λουράκι του, το έσκασε. Αλλά και αυτός γύρισε για το επόμενο γεύμα.
Η ένταξη του Μύκη πήγε τελείως καλά αν και όταν τον βγάλαμε πια έξω, επειδή έμεινε καιρό στο δωμάτιο υποδοχής, γιατί είχε μύκητα και δεν θέλαμε να κολλήσει τους υπόλοιπους, όπου και να πήγαινε, πήγαινε τρέχοντας! Είχε συσσωρεύσει πολύ ένταση. Η Ταζ και τα τρία μαύρα αδερφάκια που βρήκαν στο δρόμο ήταν οι τελευταίες προσθήκες και ήταν τελείως απροβλημάτιστες, διότι, όπως φαίνεται, οι νεαρές γατούλες είναι γενικά πιο χαλαρές και άνετες και δεν ζορίζονται ιδιαίτερα από τέτοιες καταστάσεις.
Δείτε πόσο άνετα παίζει περίφημη Μαύρη Λαίλαπα μέσα και έξω από το δωμάτιο υποδοχής:
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Στις παρακάτω φώτο βλέπουμε το μονδέλο Ταζ να εξερευνεί το δωμάτιο υποδοχής ενώ αυτό φτιάχνεται βήμα βήμα. Φυσικά η μητέρα δεν θα άφηνε ποτέ το δωμάτιο υποδοχής τόσο λιτό για την καινούρια γάτα. Θα έβαζε και κουβερτούλες, και κάποιο ντεκ πάνω στο οποίο θα τοποθετούσε τη φωλίτσα και αν ήταν χειμώνας θα έβαζε μέσα στις κουβέρτες και κάποιο μπουκάλι με ζεστό νερό και φυσικά θα κρεμούσε και κάποιο γατοπαίχνιδο για να απασχολείται η φιλοξενούμενη.
Κλείνοντας να πω ότι μια πολύ συχνή ερώτηση που μου κάνετε είναι για το πως θα καταφέρετε να φέρετε μια καινούρια γάτα στο σπίτι οπου υπάρχει ήδη μια γάτα-οικοδέσποινα! Ε πρεέπι να σας πω ότι το σχέδιο είναι αρκετά διαφορετικό – αν και στηρίζεται στην ίδια λογική – από αυτό που σας περιεγραψα προηγουμένως και μπορείτε να το βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
