Πραγματικά είναι απορίας άξιο πως είναι δυνατόν ακόμη να αντέχουν ανυπόστατες φήμες για την γάτα, ότι είναι ένα πλάσμα ψυχρό, εγωιστικό που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η καλοπέρασή της. Για να εξηγηθώ, σε όλα τα πλάσματα υπάρχει χώρος για εκδηλώσεις αυταπάρνησης, φροντίδας, συμπόνοιας, αυτοθυσίας κοκ. Από αυτό τον κανόνα μοιραία δεν θα μπορούσε να εξαιρείται ούτε η γάτα!
Σε τούτο εδώ το άρθρο έχουμε τις ιστορίες γατών που μπορεί να μην πέρασαν εύκολα αλλά όταν μια ανθρώπινη αγκαλιά άνοιξε γι’ αυτές δεν το ξέχασαν ποτέ και ανταπέδωσαν το καλό που έλαβαν ακόμη και αν χρειάστηκε να το πληρώσουν με την ίδια τους τη ζωή!
.. γράφει ο Στρατής Θεοφίλου:
H Οδύσσεια του Όμηρου, του τυφλού ατρόμητου γάτου
Η ιστορία του τυφλού μαύρου γάτου Όμηρου θα μπορούσε να είχε τελειώσει πριν ξεκινήσει καν, στους δρόμους του Μαϊάμι. Ένα μικροσκοπικό γατάκι με έντονα φουσκωμένα μάτια (λόγω χλαμυδίωσης), σε τελευταίο στάδιο επιπεφυκίτιδας, ηλικίας μόλις δύο εβδομάδων, μαζεύτηκε και μεταφέρθηκε στην κτηνιατρική κλινική από άτομα που τον καταλυπήθηκαν. Νόμιζαν ότι ο καλύτερος τρόπος να τον σώσουν ήταν για να του κάνουν ευθανασία.
Αλλά ο κτηνίατρος που εξέτασε το γατάκι ένιωσε ότι πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να ζήσει. Για να σώσει τη ζωή του, έπρεπε να αφαιρεθούν εντελώς τα μάτια του. Η Patricia, η γιατρός που το ανέλαβε πίστεψε ότι θα υπήρχαν καλοί άνθρωποι και θα έδιναν καταφύγιο σε ένα τυφλό γατάκι. Και πράγματι έτσι συνέβη. Μια γυναίκα η Gwen Cooper, βλέποντας τον μικρό μαύρο μπόμπιρα, γοητεύτηκε από αυτόν, του έδωσε το όνομα Όμηρος, προς τιμήν του τυφλού αρχαίου Έλληνα ποιητή και το πήρε ύπο τη σκέπη της.
Τρία χρόνια αργότερα έφτασε η ώρα να ανταποδώσει αυτός ο θαυμάσιος τυφλός ήρωας την αγάπη και τη στοργή που του έδειξε εκείνη: Ήταν νύχτα όταν η Γκουέν ξύπνησε από κάτι περίεργους ήχους που έκανε ο Όμηρος. Έτρεξε προς το σαλόνι και τι να δει: Ένας άγνωστος άνδρας είχε μπει στο σπίτι, προφανώς από το παράθυρο, αλλά το είχε βρει σκούρα με το τυφλό γατί! O Όμηρος δεν αστειευόταν, όρμηξε πάνω στον απρόσκλητο εισβολέα (ένας ληστής που πίστεψε ότι θα είχε εύκολο έργο), τον γρατζούνισε άσχημα και τον δάγκωνε με ορμή, τόσο που τον ανάγκασε, όντας κατατρομαγμένος και άσχημα χτυπημένος να το βάλει στα πόδια.
Η Γκουέν εντυπωσιάστηκε και εμπνεύστηκε τόσο πολύ από την αυταπάρνηση του Ομήρου που έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο με τίτλο «Ομήρου Οδύσσεια» για αυτόν! Το βιβλίο με τίτλο “Ομήρου Οδύσσεια – Η ιστορία μιας ατρόμητης γάτας, ή πώς έμαθα για την αγάπη και την Ζωή από μια Τυφλή Γάτα-Θαύμα” μάλιστα έγινε μπεστ σέλερ από τους New York Times! Γιατί πράγματι, ο Όμηρος και μόνο με την παρουσία του δίδασκε μοναδικά μαθήματα Ζωής και Αγάπης!
Στο facebook θα μπορέσετε να βρείτε και μια εξαιρετική σελίδα αφιερωμένη στον φανταστικό Όμηρο (σ.Τ.: χμ νομιζω οτι θα προσθέσω το όνομά του στη λίστα μου με Ονόματα για γάτες)! Κάντε κλικ εδώ για να τη βρείτε!
Προσθήκη Τσίτσου για τον Όμηρο
Ο Όμηρος έζησε 16 υπέροχα χρόνια και πέθανε το 2013 (στο σύνδεσμο παρακάτω βρείτε πόσο ζουν κατά μέσο όρο οι γάτες)! Και είναι σίγουρο ότι ενέπνευσε κόσμο και κοσμάκη με τη ζωή του – ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η ιστορία του έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να περιοριστούν πολύ οι περιπτώσεις (εύκολης) ευθανασίας γατών.
ΙΣΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ: Πόσα χρόνια ζουν οι γάτες
Η Γκουέν μάλιστα οργάνωσε το Homer’s Heroes Fund για να δώσει μια ευκαιρία σε πολλές γάτες που βρέθηκαν σε φάση παρόμοια με αυτή του Ομήρου, ενώ το 10% των πωλήσεων του βιβλίου Homer’s Odyssey δινόταν σε οργανισμούς για βασανισμένα, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα ζώα.
Κλείνοντας την ιστορία του Ομήρου ας δούμε ένα τέλειο βίδεο για τον Όμηρο και ας απολαύσουμε μερικές τέλειες φωτογραφίες του:
Ο γάτος Άρθουρ, ο Λεοντόκαρδος
Στην Αυστραλιανή πολιτεία του Κουίνσλαντ, μια γάτα έσωσε τους ιδιοκτήτες της από ένα θανατηφόρο φίδι με κόστος τη ζωή της.
Συγκεκριμένα, τα δύο παιδιά της οικογένειας έπαιζαν στον κήπο όταν ένα καφέ φίδι τους επιτέθηκε (Australian brown snake, ένα από τα πιο επιθετικά και δηλητηριώδη φίδια στον κόσμο). Ο Άρθουρ ο γάτος έσπευσε αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη προς το ερπετό και στη μάχη που ακολούθησε το σκότωσε. Κανένας από τους ανθρώπους όμως δεν παρατήρησε ότι το φίδι είχε δαγκώσει τον Άρθουρ.
Μετά τον αγώνα με το φίδι, ο γάτος λιποθύμησε, αλλά σύντομα ξύπνησε και συμπεριφέρθηκε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Όταν όμως το επόμενο πρωί ξαναλιποθύμησε, οι ανήσυχοι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να τον πάνε στον κτηνίατρο.
Δυστυχώς ήταν ήδη πολύ αργά και δεν ήταν δυνατό να σωθεί το ζώο. Όλη η περιπέτεια με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχει στο αναλυτικό άρθρου του Τσίτσου ακριβώς ΕΔΩ.
ΣΗΜ. ΤΣΙΤΣΟΥ: Οι γάτες καθημερινά μας δίνουν σημάδια της αφοσίωσης και της αυταπάρνησής τους αλλά πολύ συχνά εσείς οι χούμανς τα αγνοείτε! Διαβάστε μερικές ακόμη απίστευτες ιστορίες στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: Ιστορίες Γατίσιας Αφοσίωσης
