H απίθανη ιστορία του γάτου Σέμιον Νικολάγεβιτς

.. γράφει ο Στρατής Θεοφίλου

Συνέβη περίπου εικοσιπέντε χρόνια πριν. Οι απίστευτες περιπέτειες του γάτου Σεμιόν έγιναν γνωστές πολύ πέρα από το Μούρμανσκ, στη χερσόνησο Κόλα της Ρωσίας. Στο Διαδίκτυο θα βρείτε πολλές εκδοχές, που δεν είναι πάντα αξιόπιστες και λείπουν σημαντικές λεπτομέρειες. Και, ίσως, σήμερα είναι η ώρα να διηγηθούμε την πραγματική ιστορία με αυτόπτες μάρτυρες και συμμετέχοντες στην έτσι και αλλιώς εξωπραγματική ιστορία.

Ο Σεμιόν (εδώ θα βρεις τα καλύτερα αρσενικά ονόματα γάτων λέεμεε) Νικολάγεβιτς ήταν ένας σιαμέζος γάτος (για άλλες ευφάνταστες ιδέες γατοονομάτων διαβάστε και το άρθρο του Τσίτσου “Ονόματα για γάτες“). Καθόλα παχουλός, μυώδης και χαριτωμένος. Μπορείτε να τον δείτε στη φωτογραφία · φέρει ένα κοινό ρωσικό όνομα και, ως πρόσωπο σεβαστό σύμφωνα με τη ρωσική συνήθεια, έχει και πατρώνυμο. Ακριβώς όπως η πρώτη του νταντά – ο σκύλος ο Τιμοφέϊ Νικολάγεβιτς ρωσικά (ελληνιστί Τιμόθεος ).

Ο Σεμιόν (ελληνιστί Συμεών, ο άγιος) εμφανίστηκε στην οικογένεια Σινίσιν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 80 – ο Νικολάι Βασίλιεβιτς (ο μπαμπάς) τον βρήκε σε μια είσοδο, εγκαταλειμμένο, δεν δίστασε ούτε στιγμή, τον πήρε αμέσως σπίτι, αν και είχαν ήδη ένα ζώο. Με αυτό το ζώο, τον σκύλο Τιμόθεο, δέθηκαν απ την πρώτη στιγμή. Και μάλιστα μετά το ατύχημα που είχε ο σκύλος και δεν γύρισε σπίτι, ο Σεμιόν τον περίμενε στην πόρτα μια ολόκληρη εβδομάδα μη θέλοντας να φάει. Το σπίτι ήταν σε πένθος, ο Σεμιόν – εκείνη τη στιγμή ήταν δύο ετών, είχε ήδη γίνει ενήλικη γάτα – και πολύ στεναχωρημένος. 

Δεν ξέρω αν είναι σωστό να εξανθρωπίσουμε τη συμπεριφορά της γάτας, να πω ότι θρηνούσε – οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι λάθος, το αποκαλούν ανθρωπόμορφη ιδιοτροπία. Αλλά ακόμη και οι γάτες πενθούν, και περίμενε για πολύ καιρό, τον μόνο τετράποδο φίλο που είχε γνωρίσει. Περίμενε στην πόρτα και νιαούριζε για πολύ ακόμα και μόλις άκουγε γαβγίσματα έτρεχε να δει αν είναι ο Τιμόθεος. Βλέπεται για τι γάτα λέμε; Και ίσως αυτό να ήταν που τον έσωσε μετέπειτα.

Ένας απόγονος του Σεμιόν

Η οικογένεια του Σεμιόν αποφάσισε το καλοκαίρι του 1988 να πάει διακοπές στο Μπαχτσισαράϊ της Κριμαίας. Πέρασαν δύο μήνες εκεί, αλλά σε μια περιφραγμένη αυλή σπιτιού, όπου υπήρχε ένας κήπος, που σημαίνει και ποντίκια και πουλιά! Επίσης είχε μια υπέροχη παρέα από γάτες. Μάλιστα και άλλες γάτες ήταν σιαμέζες, με αρχηγό τον Σεραφείμ (συγγενή). Όλο ονόματα αγίων διάλεγαν αυτοί οι Σινίσιν για τις γάτες… Τυχαίο;

Η επιστροφή για το Μούρμανσκ, την πόλη των Σινίσιν με ένα σοβιετικό αυτοκίνητο, το Μόσκβιτς για πάνω από 3000χλμ, έκρυβε μια μεγάλη τραγωδία. Στη Μόσχα η Οικογένεια αποφάσισε να κάνει μια στάση. Και εκεί που είχαν κάτσει να ξεκουραστούν σε μια αυλή, δεν κατάλαβε κανείς πως εξαφανίστηκε ο Σεμιόν. Τον έψαξαν, μάταια. Έπρεπε κάποια στιγμή να φύγουν.

Όλοι ξέσπασαν σε δάκρυα. Ο σύζυγος άρπαξε το τιμόνι και χωρίς να σταματήσει έκανε σχεδόν 1000 χλμ μονομιάς. Κανείς δεν μιλούσε!

Ο ΣΕΜΙΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΓΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ:
2 γάτες βρίσκονται μετά από 2 & 8 χρόνια αντίστοιχα με την βοήθεια μικροτσίπ

Ο δρόμος οδηγεί στο σπίτι

Ο χρόνος γιατρεύει της πληγές… ίσως. Είχαν περάσει έξι χρόνια (παρεπιμπτόντως μάθετε το προσδόκιμο ζωής της γάτας στο άρθρο “Πόσα χρόνια ζουν οι γάτες“). Ήδη είχαν πάρει μια άλλη γάτα, την Κούζια (Κοσμάς ελληνιστί, Άγιος και αυτός), ενάμισι χρονών – χνουδωτή, Σιβηρίας. Ήταν επίσης χαριτωμένος με τον δικό του τρόπο. Αλλά κανείς δεν ξεχνούσε τον Σεμιόν. Και κάθε καλοκαίρι που πήγαιναν στη Κριμαία, ο Σεραφείμ τους τον θύμιζε.

«Σκεφτήκαμε ότι θα είχε βρει κάποιο καλό σπίτι, εκεί στη Μόσχα, έχει ευκαιρίες πολλές», έλεγε ο Νικολάι Βασίλιεβιτς.

Το γεγονός ότι μια γάτα επιστρέφει στο σπίτι, ακόμη και αν έχει απομακρυνθεί δεκάδες χιλιόμετρα, είναι εκπληκτικό. Υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Η έκπληξη έρχεται όταν πρόκειται για εκατοντάδες χιλιόμετρα, επειδή μια γάτα, σε αντίθεση με τον σκύλο, είναι δύσκολος οδοιπόρος για μεγάλες αποστάσεις. Όπως μαρτυρεί ο Αυστριακός ζωολόγος Konrad Lorenz, βραβευμένος με Νόμπελ, ένας από τους καλύτερους γνώστες των κατοικίδιων ζώων (το βιβλίο του “Ο άνθρωπος βρίσκει φίλο”), λέει ότι ένας ενήλικος, εντελώς υγιής (πλήρης απουσία ιώσεων όπως ρινοτραχειίτιδα κλπ) και γεμάτος δύναμη γάτος εξαντλείται εντελώς στη μιάμιση ώρα περπατήματος, ακόμη και αν περπατά με χαλαρό ρυθμό.

Ο φυσιολόγος συγγραφέας Γιούρι Ντμίτριεβ, στον πέμπτο τόμο της σειράς των βιβλίων του “Γείτονες στον Πλανήτη” (το 1985), μιλά για οκτώ περιπτώσεις γατών που επέστρεψαν σπίτι. Συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας της γάτας Lizzie, που προβλήθηκε σε όλο τον κόσμο περίπου στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, η οποία επέστρεψε από τη δυτική ακτή της Νορβηγίας διανύοντας 600 χιλιόμετρα στο Όσλο. Παρεμπιπτόντως, σε μια εφημερίδα είχα δει και το χάρτη της πορείας αυτής της γάτας. Απίθανη… «Στη Νορβηγία, έγινε διάσημη για την αφοσίωσή της στην αγαπημένη ιδιοκτήτριά της», έγραψε ένας Νορβηγός συγγραφέας για τη Λίζι.

Αλλά δεν έκανε καθόλου λάθος για την πίστη μιας γάτας!!! Φυσικά, είναι κολακευτικό να υποθέσουμε ότι ένα τόσο όμορφο, ανεξάρτητο ζώο όπως μια γάτα μπορεί να είναι τόσο αφοσιωμένη σε εμάς, τους ανθρώπους, ώστε να είναι έτοιμη για τέτοιες θυσίες. Σαν αυτό. Η αγάπη για τον ιδιοκτήτη μπορεί να κατακτηθεί, αλλά όταν υπάρχουν ποντίκια κοντά εκεί είναι ακόμα καλύτερα (ε βέβαια, το τερπνόν μετά του ωφελίμου). Με άλλα λόγια, η προσκόλληση της γάτας στον άνθρωπο συνδυάζεται με την ίδια προσκόλληση στο σπίτι και στο κυνήγι. Και όταν αυτά τα εδάφη περιορίζονται από τα τείχη ενός διαμερίσματος της πόλης – με προσκόλληση στο σπίτι.

Ο Σεμιόν Νικολάγεβιτς έπρεπε να λύσει ένα δίλημμα, να ζήσει στη μεγάλη Μόσχα ή να επιστρέψει στους ιδιοκτήτες του, στην στοργή, σε ένα σπίτι στα νότια προάστια του Μούρμανσκ;

Επιστροφή του ασώτου

Στις 4 Φεβρουαρίου (1994) στις δέκα το πρωί, μια γειτόνισσα από τον δεύτερο όροφο, η Βαλεντίνα Ντρομπόβιτς, κτύπησε την πόρτα των Σινισίν. “Δεν είμαι μόνη”, είπε στην οικοδέσποινα που άνοιξε την πόρτα. «Κοίτα ποιος είναι πρόθυμος να σε δει».

Βλέποντας ότι δεν υπήρχε άλλος, δεν κατάλαβε αρχικά. Και μετά κάτι κοκαλιάρικο, κουρελιασμένο, απροσδιόριστο πέρασε από τα πόδια της στο διαμέρισμα … Μόνο από τα μεγάλα ωχρά κίτρινα σημεία στο στήθος και από τα σκοτεινά αυτιά ήταν δυνατό να μαντέψουμε ότι ήταν μια γάτα Σιαμέζα.

Η καρδιά της οικοδέσποινας με μια φωνή βρόντηξε: “Σεμιόν, εσύ;” Και η γάτα, ως άτομο, απάντησε: “Κυρία-μμμρρρρ.” Και σαν να είχε μόλις επιστρέψει από βόλτα, πήγε στο συνηθισμένο μέρος του στην κουζίνα, όπου στέκονταν συνήθως η καρέκλα του Τιμόθεο. Και ζήτησε δείπνο.

Η γειτόνισσα διηγήθηκε “Ανοίγει το ασανσέρ και βλέπω την γάτα να περιμένει εκεί έξω”! Στέκομαι και τον κοιτάζω: “Ποιος είσαι;” Και γυρίζει πάλι, παίρνει ώθηση και κτυπάει στην πόρτα να μπει μέσα. “Εσύ, γάτα, τι κάνεις; Θα σκοτωθείς έτσι!” Και με το πόδι μου τον σπρώχνω μακριά από την πόρτα, και μου την πέφτει …

Πώς βρήκε το Σεμιόν το διαμέρισμα, κανείς δεν ξέρει. Ένας άλλος γείτονας των Σινίσιν στην είσοδο είπε ότι είχε δει αυτή τη γάτα τις τελευταίες δύο ή τρεις ημέρες στην αυλή.

Πως έμοιαζε; “Ήταν τρομακτικό”, λέει η οικοδέσποινα. “Ήταν κάτι απίστευτο, ένας σκελετός!” Τα παγωμένα αυτιά κρέμασαν, δεν είχε πια μουστάκι, χωρίς φρύδια, η ουρά ξεμαλλιασμένη. Το δεξί μάτι με συνεχές πύων, δεν υπήρχαν νύχια, και τα παγωμένα δάχτυλα των ποδιών, συνήθως λευκά, έγιναν μαύρα και σκληρά, όλο κι όλο 1,4 κιλό πράγμα (τσέκαρε εδώ τις καλύτερες υγρές τροφές για γάτες)..μετά από 6.5 χρόνια ταξίδι ο Οδυσσέας Σεμιόν γύρισε σπίτι. Αυτό ήταν ακριβώς τρεις φορές λιγότερο από ότι τι ζυγίζει τώρα , μετά την ανάρρωσή του…

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΤΣΙΤΣΟΥ 1:

Σε ετούτο το σημείο θα ήθελα να σας πω μερικές ιδέες για το πως να βοηθήσετε μια γάτα που βρίσκεται σε οριακή κατάσταση να ανακάμψει!

  • Βάλτε την σε χώρο με μπόλικη ζέστη, ιδανικά με ένα ηλεκτρικό κουβερτάκι ενεργό στη χαμηλότερη σκάλα (μην μας καει) ή με ένα αυτοθερμαινόμενο μαξιλαράκι όπως αυτό!
  • Προσφέρετέ του τροφές υψηλές θερμιδικά, με όσο το δυνατόν ποιοτικότερα συστατικά, μπόλικη ζωική πρωτεϊνη υψηλής βιολογικής αξίας (ιδανικά κρέας μυών) και μπόλικο λίπος και όσο το δυνατόν λιγοτερο δυσπεπτο υδατάνθρακα! Υπάρχουν ειδικές recovery τροφές, που στοχεύουν σε αυτό ακριβώς: να βοηθήσουν ενα οργανισμό να ανακάμψει! Μια τέτοια ειναι και αυτή! Και στη συνέχεια γυρίστε σε ποιοτικές υγρές και ξηρές τροφές όπως η φοβερή Lucky Lou Supermono (βρείτε την σε προσφορά 5+1 εδώ) και η ελληνική Ambrosia Turkey and Herring, αντίστοιχα!
  • Μια γάτα σε τόσο οριακή κατάσταση δεν μπορεί παρά να είναι στρεσαρισμένη! Ε, παιδιά, σκεφτείτε την πιθανότητα να βάλετε στο χώρο απαλές, θεραπευτικές μουσικές όπως αυτές από το παρακάτω βίδεο,  να αποφεύγετε τους απότομους θορύβους και τις φωνές και να της χορηγήσετε CBD Oil για γάτες (έρευνες έδειξαν ότι επιδρά καταλυτικά στη βελτίωση της ψυχολογίας αλλά και στην μείωση του πόνου)! Εμείς χρησιμοποιούμε με μεγάλη επιτυχία το CBD Oil της NatureCan που μπορείτε να τσιμπήσετε εδώ – μη ξεχάσετε να χρησιμοποιήσετε τον κωδικό tsitsos20 για έκπτωση 20%!
  • Απελευθερώστε τον μεταβολισμό και την ενέργεια της γάτας με την βοήθεια συμπληρωμάτων όπως το περίφημο Anima Strath που βασίζεται σε ζύμες!
  • Ενισχύστε την όρεξη της με συμπληρώματα όπως το περίφημο Complivit!
  • Ενισχύστε άμεσα το ανοσοποιητικό μιας ταλαιπωρημένης γάτας με συμπληρώματα σαν αυτό!

Αυτά μου ήρθαν να πω για την ωρα!!

ΤΕΛΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗΣ

Ας γυρίσουμε ξανά στο βιβλίο του Γιούρι Ντμίτριεβ. “Ίσως το μακρύτερο μονοπάτι” (από αυτά που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα και αναφέρονται σε έντυπη μορφή), γράφει, “επιτεύχθηκε από τη γάτα Chapa: για να επιστρέψει στο σπίτι, ταξίδεψε πάνω από 1500 χιλιόμετρα – από την πόλη του Βόλσκ (αυτό βρίσκεται στο Βόλγα, στη βόρεια περιοχή Σαράτοφ) στο Σβερντλόφσκ σημερινό Εκατερίνεμπουργκ”.

Ο Σεμιόν έσπασε αυτό το ρεκόρ: κάλυψε περίπου δύο χιλιάδες χιλιόμετρα. Όταν πρόκειται για τόσο μεγάλα ταξίδια τετράποδων, το ερώτημα πάντα προκύπτει: τι είδους πυξίδα έχει χτίσει η φύση στο σώμα τους, πώς βοηθά στη διατήρηση της σωστής κατεύθυνσης σε εκατοντάδες χιλιόμετρα και τελικά βρίσκει το σπίτι σας;

Να συμπληρώσω, το Μούρμανσκ (μόνο η ονομασία παραπέμπει σε γάτα) είναι η βορειότερη πόλη και λιμάνι που δεν παγώνει ποτέ. Για μια σιαμέζα γάτα ακόμα ένα στοιχείο που με κάνει να αναρωτιέμαι πώς τα κατάφερε. Στο θέμα της διαδρομής, να απευθυνθούμε στη γεωγραφική σελίδα, που θα μπορούσε άνετα να δημοσιεύσει και αυτό. Για όσους άπιστους, παραθέτω φωτογραφία με τον πραγματικό Σεμιόν πάνω στην εφημερίδα του Μούρμανσκ που έκανε την πρώτη δημοσιεύση της ιστορίας του και μία ακόμη με την μαμά του να κρατά αυτή την δημοσιεύση στο άγαλμα του ήρωά μας.

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΤΣΙΤΣΟΥ 2: 

Εσείς γνωρίζετε άλλες απίθανες περιπτώσεις γατών που κατάφεραν να επιστρέψουν στους ανθρώπους τους από.. πολύ μακριά;

Σας μεταφέρω και μια ακόμη απίστευτη ιστορία που μοιράστηκε μαζί μας στα κοινωνικά δίκτυα ο φίλος Αλέξης:

Το 1991 έπρεπε να μετακομίσουμε οικογενειακώς από την Αλεξανδρουπολη για Κύπρο. Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να πάρουμε μαζί μας τον Όλιβερ, ένα πανέμορφο κάτασπρο περσικό γάτο με ένα πράσινο μάτι και ένα μπλε! Έτσι λοιπόν βρέθηκε μια οικογένεια από την Καβάλα και τον υιοθέτησε.|
Σημείωση : (Ο Όλιβερ είχε μεγάλο κόλλημα με τον πατέρα μου και όποτε άκουγε το αυτοκίνητο του να πλησιάζει έτρεχε σαν τρελός).

Ένα χρόνο αργότερα η Θεια μου η οποία είχε κρατήσει το αυτοκίνητο μας περνούσε τυχαία από την παλιά μας γειτονιά και τσουπ, πηδάει μέσα ένας ταλαιπωρημένος βρώμικος άσπρος γατούλης με ένα πράσινο και ένα μπλε μάτι. (Καβάλα-Αλεξανδρουπολη 150km)

Κανένας δεν έμαθε ποτέ πως βρέθηκε ο Όλιβερ έξω από το παλιό μας σπιτι, και ποσό καιρό περίμενε υπομονετικά να επιστρέψουμε να τον βρουμε. έμεινε αναπάντητο.

Έτσι λοιπόν φιλοξενήθηκε από τη θεία μου για ακόμη ένα χρόνο μέχρι που επιστρέψαμε και ξανάσμιξαμε μέχρι τα βαθειά του γεράματα!

Απίστευτη ιστορία; Κι όμως..Κρίμα που δεν έχω να σας δείξω και μια φωτογραφία του. Με την πρώτη ευκαιρία που θα επισκεφτώ το πατρικό μου θα επανορθώσω..”

Κλείνοντας θα μοιραστώ μια τελευταία συγκλονιστκή ιστορία μαζί σας: 

2 Απαντήσεις

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *