Πως ξεκίνησαν όλα
Αν ξεκινήσω να μιλάω για τον Πίπο (από τα αξιόλογα δισύλλαβα ονόματα γατών) δεν θα σταματήσω ποτέ, θαρρώ! Αυτό το παιδί εντοπίστηκε από τη μάνα μου στη μηχανή ενός λεωφορείου και κάλεσε την πυροσβεστική και οι γλυκούληδες ήρθαν και κατάφεραν να το πιάσουν αυτό το μικροσκοπικό (τότε) ψιψίνι. Η μια ζωή ήδη εξαργυρώθηκε!
Η προσαρμογή στην αυλή
Ε και το πήραμε στην αυλή και ο Πίπος ήταν ένας αγροίκος και μισός, δεν άφηνε κανέναν να το αγγίξει και αν και αρχικά οι γονείς το έκλεισαν σε ένα αυτόσχέδιο μεταλλικό πάρκο για να προσαρμοστεί με τις γάτες της αυλής με κάποιο τρόπο αυτός κατάφερε να ξεφύγει.. όμως δεν πήγε μακριά, κρύφτηκε σε κάτι φυλλώματα και για τις επόμενες 5 μέρες κρυβόταν εκεί και έτρωγε το φαγητό που έβαζε εκεί κοντά η μάνα.
Στη συνέχεια άρχισε να μαλακώνει το παιδί (δηλαδή, τι να μαλακώνει δηλαδή που χαζός είναι; αφού είδε ότι παίζει δωρεάν φαγητό και καθόλου καρπαζιές, άρπαξε την ευκαιρία) και άρχισε σιγα σιγα να γίνεται πιο κοινωνικός και γλυκούλης και να σου τα σλουρπ με τους γονείς, που πολύ μου τη δίνουν και άλλα τέτοια και εγώ άρχισα να μην τον συμπαθώ. Άσε που έπιασε παρέες με τον Κινέζο, τον Μικρουτσέλο, ακόμη και τον στριφνό τον Αδόλφο.. ειδικά με Μικρουτσέλο κάνανε πολλές χάρες και χάδια, οι σαχλοί.
Να πούμε ότι ο τύπος, λαλίστατος γαρ, στεκόταν μπροστά στην πύλη των ανακτόρων και φώναζε απαιτώντας σχεδόν καθημερινα, το βραδάκι και μια λιχουδιά, που δεν θα μπορούσε παρα να ήταν οτιδήποτε λιγότερο από μια γενναία κουταλιά λαχταριστού πατε – πάαντα ποιοτικού, δεν είμαστε ό,τι και ό,τι! Μεγάλη του αγάπη η φοβερή Animonda (σούπερ οικονομική btw, μπορείτε να την τσιμπήσετε εδώ)
Η περιπέτεια με το Ζάχο και τον Μικέ
Ε πάνω που άρχισε να προσαρμόζεται τα εξερευνητικά του ένστικτα (η περιέργεια της γάτας ντε) τον οδήγησαν να μπει μέσα στην αυλή του Ζάχου και του Μικέ. Τότε ήταν δεν ήταν 3 μηνών. Ξαφνικά ακούστηκε μεγάλη φασαρία, τα αντανακλαστικά των γονέων λειτούργησαν ικανοποιητικά, γιατί μέσα στο επόμενο λεπτό και οι δύο ήταν μέσα στην αυλή των σκύλων, σε μια ιδιαίτερα γραφική ατμόσφαιρα όπου η μητέρα δοκίμαζε μερικές αμφιβόλου αξίας κορώνες ενώ άρπαξε το Μικέ και ο πατέρας έτρεχε αριστερά δεξιά προσπαθώντας να αρπάξει τον Πίπο από το στόμα του Ζάχου. Ο Πίπος κατάφερε μερικές νυχιές στη μύτη του Ζάχου που τον άφησε!
Τότε ο Πίπος στριμώχτηκε σε μια γωνια επιδιδόμενος σε ανελέητα χχχουυυυυ και ο πατέρας σκέφτηκε ότι αυτή ήταν η ευκαιρία του! Τον αρπάζει και τον πετάει εκτός αυλής, αλλά φυσικά ο Πιπος πάνω στην τρομάρα του τον φιλοδώρησε με 153 γρατζουνιές και δαγκωματιές. Ο Ζάχος άρχισε να κλαίει σαν μικρό κουτάβι που του πήραν το παιχνίδι του, ο πατέρας έκανε τον κόσμο μέσα στα αίματα, αλλά το παιδί μας, ο Πίπος μας, κατάφερε να την βγάλει καθαρή, ξοδεύοντας τη δεύτερη ζωή του!
Το ταξί
Εντωμεταξύ, όσο ασυμπαθιστός και αν ήταν άρχισε να γίνεται και πολύ νόστιμος, πανάθεμά τον. Και έπαθα ένα κόλλημα μαζί του το οποίο προσπάθω να κρύψω όποτε τον βλέπω στο οπτικό μου πεδίου, ουφ, καταλαβαίνετε, έρως κλπ κλπ. Τέλοσπάντον!
Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ! Ο Πίπος είχε και άλλες περίφημες στιγμές όπως όταν με κάποιο τρόπο κατάφερε να περάσει τον δρόμο-σκοτώστρα, ενώ ένα διερχόμενο και γκαζιάρικο ταξί πέρασε από πάνω του αφήνοντάς τον άθικτο. Ο Πατέρας ήταν μπροστά στη σκηνή και έκλεισε τα μάτια του ενώ έβγαλε ένα δακρύβρεχτο ουρλιαχτό. Όταν τα ξαναάνοιξε άφαντος ο Πίπος. Νόμισε ότι το ταξί τον παρέσυρε οδηγώντας τον στο θάνατο και άρχισε να ψάχνει κατά μήκος του δρόμου αλλά πουθενά το πτώμα του Πιπάρα. Απαρηγόρητος ο πατέρας έκλαιγε τη μοίρα του μέχρι που φτάνει η μητέρα και όταν της εξηγεί τι γίνεται αρχίζει να φωνάζει “Πίποοο, Πίιιιιποοοοο” και να σου τον καμαρωτός καμαρωτός με μόνο λίγες μαυριές από τη μηχανή του ταξί που πέρασε απο πάνω του, να ξεπετάγεται από ένα χωράφι ο επτάψυχος Πιπάρας! Πάει και η 3η ζωή του!
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Η πτώση
Όμως δεν σταματάει εδώ η περιπέτειά του. Ο Πίπος είχε την συνήθεια να πηδάει από την ταράτσα των ανακτόρων στο μπαλκόνι ενός διπλανού σπιτιού. Μια νύκτα που έβρεχε το άλμα του δεν είχε την ευτυχή κατάληξη που ο ίδιος θα περίμενε και ο Πιπάρας έπεσε και έσπασε το πόδι του. Αρχικά, μετά από λανθασμένη διάγνωση γιατρού νομίσαμε ότι επρόκειται για μια θλάση, όμως όταν τον είδαμε να πονάει καθώς προσπαθούσε να κάνει την τουαλέτα του καταλάβαμε ότι κάτι πιο σοβαρό συμβαίνει και η ακτινογραφία έδειξε αυτό που φοβόμασταν.. σπάσιμο στο πίσω πόδι.
Ακολούθησε εγχείρηση και μια περίοδο αποκατάστασης 45 ημερών στο δωμάτιο υποδοχής των ανακτόρων που με έκανε να αρρωστήσω και να μαδήσω την ουρά μου – δεν αντέχω άλλη γάτα μέσα στα ανάκτορα, ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ! Και επειδή έπρεπε να έχει μια σχετική ακινησία, μέσα σε κείνο το δωμάτιο αρχικά έφτιαξαν ένα κλειστο πάρκο όπου χωρούσαν τουαλέτα – το αρχικό μποχίτο από ένα συμβατικό πέλλετ ήταν ανυπόφορο και γρήγορα καταλήξαμε στην εξαιρετική και απίθανα άοσμη Everclean (βρείτε την εδώ) -, φωλίτσα φαγητό και νερό και μπορούσε να κάνει μερικά βήματα! Παρεπιμπτόντως επειδή αυτό το παρκο ειναι πραγματικά λάιφ σέιβιν αξεσουάρ σου προτείνω φανατικά να το τσιμπήσετε! Βρείτε το εδώ!
Οι γονείς πάλι από την άλλη, ζούσαν μέσα στη μακαριότητα όλο αυτό το διάστημα που φρόντιζαν το μοσχαράκι τους, εχμ τον Πίπο θέλω να πω! Τελικά και από αυτό κατάφερε να βγει αλώβητος ξοδεύοντας την 4η ζωή του! Και για την ώρα είμαστε εκεί και ελπίζουμε εκεί να μείνουμε και ο Πιπάρας να μακροημερεύσει!
Δείτε και το βίδεο από την αποκατάστασή του:
Να μη σας τα πολυλογώ όμως (εγώ και η πολυλογία είμαστε δύο παράλληλες γραμμές που δεν συναντιούνται ποτέ), ο Πίπος σιγα σιγά άρχισε να αποξενώνεται από τους άλλους γάτους, ήθελε βλέπετε την ησυχία του και έρχεται μονο για φαγητό πλέον στην αυλή και για χάδια με τον πατέρα και την μητέρα! Αυτό βέβαια από τη μια μου τη δίνει γιατί δεν θέλω οι γονείς να έχουν ειδικές συμπεριφορές προς συγκεκριμένες γάτες, από την άλλη χαίρομαι που τον βλέπω έστω και λίγο, γιατί είναι και εκπάγλου καλλονής ο κερατούκλης και ίσως να ήθελα να συμβεί καμιά μέρα κάτι μεταξύ μας!
Αυτά με τον Πιπο, την γάτα που δικαιώνει περισσότερο από κάθε άλλη γάτα που ξέρω τον χαρακτηρισμό επτάψυχη!
Το τέλος (19.11.2021)
“…προχτες το βράδυ τον βρήκα τον Πίπο στην καρεκλα της μπροστά αυλής. Με το που με είδε άρχισε να φωναζει και γύρισε ανάσκελα για να παρει τα χάδια του. Τον πλησίασα και αρχισαμε να κανουμε χαρές. Άρχισε να μου γλυφει τα μαλλια. Θυμήθηκα τότε που είχε σπάσει το πόδι του και τον είχαμε στο μικρο δωμάτιο του σπιτιου περιμένοντας να αναρρώσει ότι ενα βράδυ μου είχε λούσει κανονικα τα μαλλιά μου. Καμια αλλη γάτα δεν το έκανε με τόσο ζήλο.
Χτες το μεσημέρι ήρθε στην πίσω αυλή πεινασμένος, και του έβαλα φαγητό στην ταράτσα της γατοπολυκατοικιας να φάει ανενοχλητος από τις υπολοιπες γάτες. Έφαγε λαιμαργα και οσο πασαγύριζα εκει κοντα μου εκανε τις χαρές του, φωνούλες, απλωμα χεριου χωρίς νυχάκια, ξαπλωμα στο πλάι – ήθελε το παιδί τα χάδια του.
Ο Πίπος απέδειξε ότι τελικά οι γάτες δεν έχουν 7 ή 9 ζωες! Έχουν 5 ζωές. Σήμερα το πρωί ξοδεψε την τελευταια του. Τον χτυπησε αμάξι και έφυγε ακαριαια. Σήμερα ειναι μερα που αφήνω ελευθερες ολες τις σκεψεις και τα συναισθηματα για τον Πιπο να αναδυθουν και να σβήσουν μόνα τους. Μετά ο Πίπος δεν θα είναι πια κατι χωριστο από μενα θα είναι ένα με μένα. Ίσως ποτε να μην ήταν στ’ αλήθεια κάτι χωριστό από μένα άλλωστε..”
BONUS FACTS
- Όταν οι γονείς τον φωνάζουν (αναγνωρίζει το όνομά του) αυτός έρχεται καλπάζοντας προς αυτούς και φωνάζοντας με μια γλυκούλα φωνή που τους τρελαίνει τους γονείς.. (βλέπε και σχετικό βίδεο σε αργή κίνηση παραπάνω)! Τελικά το ‘Πίπος’ κρίνεται ως ένα από τα πιο επιτυχημένα ονόματα για γάτες
- Δεν είναι να τον σηκώσεις στα χέρια σου, ο Πίπος πανικοβάλλεται, βγάζει νύχια και όποιον πάρει ο χάρος.
- Κυνηγάει συχνά την ταλαίπωρη τη μεγάλη Μανίτσα για κάποιο λόγο και εσχάτως και την Μπάκιο!
3 Απαντήσεις
Η αλήθεια είναι Πίπο ότι είσαι πολύ γοητευτικός. Και γω αν ήμουν γάτα θα σε…γλυκοκοίταζα
Θα του το μεταφερω, αλλα με βαρια καρδιααα!!
Κρίμα λυπάμαι πολύ.. συλλυπητήρια