Όσοι το έχετε ζήσει, είτε επιδιώκοντάς το, είτε επειδή προέκυψε από το πουθενά (εγώ, ο Τσιτσάρας, ένα πρωί πριν 6 χρόνια φώναζα μέσα από ένα κάδο σκουπιδιών ζητώντας απεγνωσμένα βοήθεια, η μητέρα με άκουσε και ήρθε σαν απο μηχανής θεός και με άρπαξε από εκείνο το βρωμερό μέρος), γνωρίζετε πόσο ανεκτίμητο, πόσο πολύτιμο είναι να ανοίγετε το σπίτι σας σας ένα βασανισμένο αδεσποτάκι, μεγάλο ή μικρό, εβρισκόμενο σε μεγάλη ανάγκη, άρρωστο, με θομπή γούνα, να το τρώνε τα παράσιτα ή να υποφέρει από γρίπες ή και πιο σοβαρές ασθένειες.
Και μετά συμβαίνει αυτή η πανέμορφη μεταμόρφωσή τους! Γίνονται δυνατές, το βλέμμα τους παύει να είναι θλιμμένο, βασανισμένο, η γούνα τους αρχίζει να λάμπει, τα μάτια τους ανοίγουν, το τρίτο βλέφαρο εξαφανίζεται, οι γάτες είναι ξεκάθαρο ότι ανθίζουν και καθώς ανθίζουν, ανθίζει και η αγάπη μέσα τους και μοιραία εσείς γίνεστε αυτοί που εισπράττετε αυτή την αγάπη.
Ξέρω εκατοντάδες ανθρώπους που λένε ότι το πιο όμορφο πράγμα που έκαναν ποτέ στη ζωή τους ήταν να ανοίξουν την πόρτα του σπιτιού τους σε ένα αδέσποτο γατάκι! Και μετά άρχισε να συμβαίνει αυτή η περίφημη μεταμόρφωση!
Πριν προχωρήσω στο θέμα του άρθρου θέλω να επισημάνω ότι υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι λόγοι που ένα γατάκι από το δρόμο, που μάλιστα δεν είναι καλά στην υγεία του μπορεί να ανθίσει απίστευτα μέσα σε ένα σπίτι:
- Απολαμβάνει τη ζεστασία που είναι τελείως ευεργετική ειδικά για τα μικρά γατάκια
- Τρέφεται με μπόλικη θρεπτική τροφή (ελπίζω ολο και πιο πολλοι να επιλέγετε ποιοτικες θρεπτικές και εύπεπτες υγρές τροφές όπως οι προτεινόμενές μου)
- Αποπαρασιτωνεται εσωτερικά και εξωτερικά – μια εξαιρετικη αμπούλα αποπαρασίτωσης ειναι η Beophar – βρείτε την εδώ
- Γλιτώνει από το στρες της ζωής στο δρόμο (καβγάδες με άλλες γάτες, κίνδυνος από σκυλιά κοκ)
- Κοιμάται και καθαριζεται ανενοχλητα (δυο απο τις πιοοοο βασικες λειτουργιες της γάτας)
Στη συνέχεια δείτε 12 φωτογραφίες και τις αντίστοιχες μαρτυρίες των χούμανς που δείχνουν ακριβώς αυτό: πόσο ανεκτίμητο είναι να δίνετε μια ευκαιρία για ζωή μέσα στο σπίτι σε μια αδέσποτη γάτα!
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΜΙΑ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ ΑΔΕΣΠΟΤΗ ΓΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΑΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ
ΜΑΘΕΤΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΙΑΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ
1. "...υιοθέτησα την 6 μηνών γατούλα από ένα καταφύγιο και δεν νομίζω ότι είχε δει ποτέ στη ζωή της χαλί.. ξάπλωσε εκεί για μισή ώρα, χωρίς να κινείται"
2. ".. εργάζομαι σαν γεωλόγος! Έφευγα από το πεδίο ένα πρωί και την άκουσα να νιαουρίζει. Γύρισα το κεφάλι και είδα αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι! Νομίζω ότι με είχε επιλέξει!
3. “.. έφερα αυτό το μωρό-κοριτσάκι σπίτι από το καταφύγιο και δεν έχει φύγει στιγμή από το πλάι μου! Σας παρουσιάζω την Κλόβερ"
4. Δείτε τι μεταμόρφωση μπορεί να φέρει λίγη αγάπη
5. “.. βρήκα αυτή τη γάτα και δεν μπορούσα να βρω τη μητέρα της, οπότε νομίζω ότι πλέον είναι δική μου!”
6. “.. πήγα στο τοπικό καταφύγιο απλώς να κοιτάξω.. και έφυγα από κει με αυτή τη γλύκα! Κυρίες και κύριοι η Aya!”
7. “.. μόλις μετακόμισα στο νέο μου σπίτι και βρήκα ένα συγκάτοικο!”
8. “... είμαστε τόσο χαρούμενοι που υιοθετήσαμε αυτά τα δίδυμα.. είναι αχώριστα”
9. “.. 6 εβδομάδες αγάπης και φροντίδας και είναι τελείως μεταμορφωμένος! Τον βρήκα μισοπεθαμένο στον δρόμο μια βροχερή μέρα”
ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΓΑΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.. : Γάτα εμφανίζεται έξω από χώρο εργασίας και ζητάει να μπει μέσα για να γλιτώσει από τη βροχή
10. “... 3 χρόνια πριν, βρήκαμε αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι κάτω από την βεράντα και δείτε πως είναι τώρα!”
11. “.. τη μερα που έφερα σπίτι τον μικρό Όουεν και 12 μήνες αργότερα.. μεταμορφώθηκε σε ένα πανέμορφο πλάσμα!”
12. “.. εμφανίστηκε και έτσι την κρατήσαμε.. σήμερα επισημοποιήθηκε η σχέση μας! Είναι πολύ ευτυχισμένη γι' αυτό!”
13. “Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια που μπήκε στη ζωή μας ο Ziggy μας.Απο μισό κιλό ταλαιπωρημένο πλασματακι που σώσαμε από τη μηχανή αυτοκινήτου σε γαταρο 6 κιλά!”
14. “Ο Μότσαρτ με τη σκιουροουρά πριν και μετά ♥️ Χωμένος στο σασί ενός αυτοκινήτου κάτω από το σπίτι μου, φωνάζοντας ασταμάτητα.”
Κλείνοντας θα ήθελα να σας ζητήσω να μου διηγηθείτε και εσείς τις δικές σας ιστορίες θαυμάτων, τις μεταμορφώσεις αδύναμων γατών που τους ανοίξατε το σπίτι σας και άλλα παρόμοια! Περιμένω τα σχόλιά σας!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μια αδέσποτη γάτα στο περιβάλλον του σπιτιου θα τα βρει όλα καινούρια και πιθανώς απειλητικά. Εκτός από λίγες περιπτώσεις άφοβων ή πάρα πολύ βασανισμένων γατών, οι υπόλοιπες δεν θα νιώσουν απευθείας άνετα! Για να τις εξοικειώσετε διαβάστε τον αναλυτικό μου Οδηγό ακριβώς ΕΔΩ.
9 Απαντήσεις
Την δική μου την βρήκα ένα απόγευμα του Νοεμβρίου να νιαουρίζει και να τρίβεται στο λάστιχο ενός αυτοκινήτου. Ο καιρός ήταν καλός, ευτυχώς, και μια γνωστή μου κατάφερε να την πιάσει. Αμέσως πήγα και αγόρασα άμμο και λεκάνη, φαγητό και μπωλ, και την πήγα σπίτι. Μόλις την έβγαλα από το κλουβί, μου έριξε μια γενναία γρατζουνιά και εξαφανίστηκε κάτω από μια ντουλάπα. Έκανα ένα μήνα να την δω, το μόνο που ήξερα ότι ήταν σπίτι ήταν το φαγητό που ήταν εξαφανισμένο το πρωί. Γίναμε φίλες αργά-ᾱργά με λίγο άγγιγμα στην ουρά, λίγα λογάκια απαλά, μέχρι που μια μέρα πήδηξε στην αγκαλιά μου. Είμαι η μοναδική που πλησιάζει, αλλά μην την πάρω αγκαλιά! Με έφαγε. 10 χρόνια τώρα, μόλις δει ξένον άνθρωπο, ακόμα και τον άνδρα μου, έχει εξαφανιστεί κάπου. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί αυτή η φοβία.
αυτο υποθετω κανει τη σχεση σας ακομη πιο ιδιαιτερη! δεν ξερω αν δοκιμασαν αλλοι να την πλησιασουν χωρις φοβο και αγωνια και αγχος και ελπιδα!
Τον Λάζαρο μου τον βρήκα γατάκι τριάντα ημερών περίπου, σε άθλια κατάσταση ημιθανή, αφυδατωμένο και με γρίπη , με τις μύγες επάνω του στην άκρη ενος πεζοδρομίου, μόλις 230 γραμμάρια. Καμία φιλοζωική που πήρα τηλέφωνο δεν ενδιαφέρθηκε, όποτε τον πήρα και έψαχνα κτηνίατρο (κάτι που δεν έκανα ποτε, πραγματικά δεν ξέρω γιατί εκείνη την στιγμή το έκανα). Η κτηνίατρος αφού του έκανε μια ενυδατική ενεση και αντιψυλλικο σπρέι γιατι τον είχαν καταφάει οι ψύλλοι, μου είπε χαρακτηριστικά «είναι ασχημα, αν ζήσει, φέρτον ξανα αύριο». Λοιπόν ο μικρούλης μας έζησε και σήμερα είναι τριών ετων και επτά κιλά! Δυστυχώς παρά την φροντίδα και τα φάρμακα δεν καταφέραμε να του σώσουμε την όραση του και έμεινε τυφλός, ενώ το ένα του ματακι αφαιρέθηκε. Ειναι ενας μονοφθαλμος, ασπρόμαυρος, τυφλος πειρατής και τον ονομάσαμε Λαζαρο γιατί πραγματικά αναστήθηκε !
Το ότι είναι τυφλός δεν τον εμποδίζει να είναι ένας γάτος ευτυχισμένος , έχει μάθει ολο το σπίτι, είναι δικά του όλα τα κρεβάτια( εμείς πρέπει να είμαστε σε μια γωνίτσα) , έχει τόσα ποντικάκια, μπαλάκια και λούτρινα για πέντε γατες όχι μια, κάθε μέρα πρεπει οπωσδήποτε να βγει στην βεράντα και να βγάλει το κεφάλι του από τα κάγκελα για να «δει» ο κουτσομπόλης την γειτονιά φυσικά πάντα υπό την επίβλεψη μας και τρέχει, ναι τρέχει παντού. Η αγαπημένη του λιχουδιά είναι τα στικάκια. Τρώει ξηρή τροφή Orijen και φακελάκια hill’s και applaws.
Η μητέρα μου που δεν ήθελε ζώα στο σπίτι, έχει πλέον και τρίτο παιδι!!!
Επισης δεν είναι φοβικός με τους επισκέπτες μας και τους υποδέχεται με τον τρόπο του , δηλαδή τους πλησιάζει σιγά σιγά, τους μυρίζει και αν του αρέσουν, κάθεται. ❤️❤️❤️
τι ομορφο σχολιοο! να χαιρεστεεε
Το δικό μου αγγελούδι το βρήκα με την κόρη μου ένα Φθινοπωρινό απόγευμα. Μια σταλίτσα πραματάκι, σε μια γωνία, βρεγμένο, να τρέμει και σα μισολιπόθυμο.
Αμέσως τον φέραμε σπίτι, τον στεγνώσαμε, τον ταΐσαμε με την σύριγγα και τον τυλίξαμε με ζεστά μάλλινα. Κοιμήθηκε αμέσως!
Την επόμενη μέρα τον πήγαμε στον κτηνίατρο.
Η διάγνωση ήταν αποκαρδιωτική. Πέραν των αναμενόμενων παρασίτων μέσα έξω, ιγμορίτιδα και μύκητες, είχε σοβαρότατη λοίμωξη και στα δύο μάτια και κάταγμα στην σπονδυλική του στήλη που προκαλούσε πρόβλημα στην σωστή λειτουργία του εντέρου του.
Το ένα μάτι αφαιρέθηκε άμεσα. Το άλλο παλέψαμε μήπως γλυτώσει, αλλά μάταια. Για το έντερό του δεν μπορούσε να γίνει τίποτα. Πολύ σύντομα ανακαλύψαμε ότι είναι και επιληπτικός. Κάτι που απαγόρευσε την προσπάθεια να σώσουμε το έντερο χειρουργικά (ο γιατρός είπε ότι δύσκολα θ’αντέξει ένα χειρουργείο με τόσο εύθραυστη υγεία).
Γενικά, η πρόβλεψη ήταν ότι πολύ δύσκολα θα έφτανε να ενηλικιωθεί αυτό το πλασματάκι.
Τελικά, άντεξε 2,5 χρόνια! Έζησε μέσα σε άφθονη αγάπη την οποία ανταπέδιδε με το παραπάνω!
Έχω μεγαλώσει με γάτες και πάντα είχα γάτα στο σπίτι. Σαν το Λουλουδάκι μας όμως, δεν υπήρξε. Ήταν ένας πραγματικός άγγελος επί της γης!
Όταν ο γιατρός μας είπε ότι πλέον του είναι επώδυνο να συνεχίσει να ζει, φροντίσαμε να φύγει πολύ ήρεμα, στην αγκαλιά μου, με την κόρη μου και τον άνδρα μου να τον χαϊδεύουν. Έφυγε μέσα σε αγάπη και χάδια, όπως ακριβώς έζησε.
Κοντεύουν 5 χρόνια από τότε. Φυσικά έχουμε άλλη μια διασωσμένη ψιψινούλα τώρα, που επίσης λατρεύουμε. Άλλωστε, όλα τα ζώα που είχα, ήταν όλα διασωσμένα. Αλλά απ’όλα τα ζώα που είχα στη ζωή μου, το Λουλουδάκι μας θα έχει πάντα μια πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Ουφ τι ομορφη ιστορια, ευχαριστουμε Ντέμπι
Ο γιος μου ήθελε πάντα πολύ ένα ζωάκι. Αφού εξαντλήσαμε διάφορες επιλογές όσο ήταν μικρός και δεν μπορούσε να αναλάβει πλήρως την ευθύνη ενός μικρού συγκάτοικου, όπως χρυσόψαρακι, χελωνιτσα, πουλάκια, χάμστερ, ινδικό χοιρίδιο… (Μεγαλώνουν σιγά-σιγα, όπως βλέπετε…. 😉 ) τελικά, τώρα στα δεκατέσσερα του, μου ανακοινώνει μια μέρα πως θα φέρει ένα γατούλι που βρίκε στη γειτονιά… Προσωπικά σκέφτηκα “σιγά μη κάτσει κάποιο γατί, να το πιάσει”. Μέγα λάθος! Επέστρεψε με διαφορετικό γατί από αυτό που είχε διαλέξει, γιατί δεν το βρίκε, αλλά τον “βρίκε” αυτό που έφερε! Στη κυριολεξία τον πήρε από πίσω… Η μικρή μας είναι αξιολάτρευτη αν και ταλαιπωρημένη. Η μυτούλα της ήταν γρατζουνισμένη και είχε τσίμπλες στα ματάκια της, ενώ βασανίζονταν και από παράσιτα… Επτά μήνες πια, και το Συλλάκι μας έχει γίνει μια κούκλα με καθαρό προσωπάκι, αψεγάδιαστο μουτράκι φουντωτό τριχωματάκι και μια ζουζουνιάρα διάθεση για παιχνίδι!
Εμένα μου έφερε το ψιψικο μου ένας φίλος πριν 11 χρόνια.
Τον είχε βρει πίσω από το αμάξι του, πολύ μικρούλη, ταλαιπωρημένο και χτυπημένο στο ένα του ποδαράκι.
Γάτες δεν ήθελα και γκρινιάζα που μου τον είχε φερει. Κι αυτό γιατί είχα φοβία. Τον είχα στο μπαλκόνι σε μια κούτα (είχε καλό καιρό) και δε τον άφηνα να πλησιάζει πολύ πολύ. Θα τον έκανα καλά και θα του έβρισκα άλλο σπίτι. Τα κέρδισε όλα!!! Και μετράμε 11 χειμώνες και 11 κακοκαιρία. Είναι πλέον κάτι παραπάνω απο μέλος της οικογένειας….
Μια πανέμορφη γάτα γέννησε στον κήπο της πολυκατοικίας μας! Με το έτσι θελω μου φορτώθηκε το ένα γατάκι για αρχή, ένας γάτος κατάμαυρος όλο χάρες και μαλαγανιες. Το σπίτι μου είναι στον ημιώροφο οπότε σκαρφαλώνε απο το μπαλκόνι, έμπαινε μέσα, έπεφτε ανάσκελα στα χαλιά, κοιλιοτανε και γουργουρουσε! Ουτε λογος να μην τον κρατήσουμε με τον άντρα μου. Μπήκε στο σπίτι μας και στις κουβερτες μας. Στην συνέχεια ομως άρχισε να έρχεται και η μαμά γάτα. Για την ακρίβεια αυτός ο πονηρός, με δόλο (δεν υπερβάλω) μου κουβάλησε και την μάνα του. Την ταιζε και μετά κοιμοντουσαν αγκαλιά στην φουσκωτή μου πολυθρόνα που εχω στο σαλόνι. Δεν μπόρεσα με τιποτα να τα χωρίσω. Πλεον εχω 2 γατες και δεν μπορώ να φανταστώ το σπίτι μου χωρίς αυτές!! Αυτό όμως που θέλω να επισημάνω, για αυτό και γραφω αυτό το μήνυμα, είναι ότι ενω στην αρχή είχα πάθει υστερία και φώναζα στον άντρα μου πως δεν μπορω να έχω 2 ζώα, απο αποψη καθαριότητας κυρίως, τώρα βλέπω ότι οκ, πραγματικά δεν είναι και κάτι τρομερό. Ολα πανε μια χαρά και πραγματικά αναρωτιέμαι πως εμένα μου είχαν ξεφύγει οι γάτες σαν προσωπικότητες! Δεν ειχα ιδέα το μεγαλείο τους!