Μανούλ, η αλλόκοτη αγριόγατα της στέππας

.. γράφει η Βάνια Κοντ.

Το Manul ή αλλιώς Pallas cat προς τιμήν του Γερμανού ζωολόγου και βοτανολόγου Πέτερ Πάλλας (Peter Simon Pallas, 1741-1811) που τα ανακάλυψε, είναι ένα μικρόσωμο αρπακτικό που ανήκει στις αγριόγατες. Ζει αποκλειστικά και μόνο σε λιβάδια και στέπες μεγάλου υψομέτρου της Κεντρικής Ασίας και κυρίως στην Μογγολία.

Συνολικά, διακρίνονται 3 υποείδη του μανούλ: συνηθισμένο, Κεντρικής Ασίας και Θιβέτ. Το πρώτο υποείδος έχει ένα τυπικό χρώμα και κατοικεί στη Μογγολία και τη δυτική Κίνα. Το δεύτερο υποείδος ζει στο Πακιστάν, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Αφγανιστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ιράν, το Κιργιστάν και το Αφγανιστάν. Χαρακτηρίζεται από κοκκινωπό χρώμα, με σαφείς ρίγες κοκκινωπού χρώματος. Το τρίτο υποείδος ζει στο Θιβέτ, το Νεπάλ και το Κασμίρ. Αυτό το υποείδος έχει γκρίζα μαλλιά με έντονες ρίγες σκούρου χρώματος. Το χειμώνα, το χρώμα της θιβετιανής γούνας γίνεται ασημί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα πάντα για τη Μογγολία από το αδερφό site, geografikoi.gr

Μορφολογία του Μανούλ

Το παρουσιαστικό του είναι πολύ ιδιόμορφο. Στρογγυλό πρόσωπο, φουσκωτά μάγουλα, μικρά αυτιά, κίτρινα μάτια με έντονο βλέμμα, πυκνή και μακριά γούνα σε χρώματα γκρι και ανοιχτό μπεζ (για να καμουφλάρεται μέσα στις στέπες) και μεγάλη χοντρή ουρά με μαύρες λωρίδες, Το Manul έχει την πιο πυκνή γούνα μεταξύ των γατών. Εικάζεται ότι οι περσικές γάτες είναι μακρινοί απόγονοι των manul.

Μανούλ ή γατα του Παλλάς

Παραδόξως, οι κόρες των ματιών του Manul, σε αντίθεση με τις κόρες μιας οικιακής γάτας, δεν στενεύουν σε έντονο φως, αλλά παραμένουν στρογγυλές.

Λόγω του μικρού σχετικά του μεγέθους (50 έως 65 cm με μήκος, μέγεθος ουράς έως 30 cm και βάρος από 2 έως 5 kg), είναι πολύ προσεκτικό και προτιμά να μένει κρυμμένο σε σπηλιές σχισμές βράχων ή θαμνώδεις φωλιές κατά τη διάρκεια της ημέρας και βγαίνει να κυνηγήσει από το σούρουπο μέχρι την αυγή.

Διατροφή του Μανούλ

Η διατροφή του αποτελείται από μικρά τρωκτικά (πιο σπάνια μαρμότες), λαγούς, μικρά πουλιά και το χειμωνα, λόγω έλλειψης θηραμάτων μπορεί να τραφεί και με μεγάλα έντομα.

Το χρώμα του βοηθά ως ένα είδος καμουφλάζ, στο κυνήγι και του επιτρέπει να πάει απαρατήρητο για το θήραμα. Το γεγονός ότι θεωρείται από τους πιο αργούς εκπροσώπους της οικογένειας των γατών, αντισταθμίζεται από την εξαιρετική όραση και ακοή του που του επιτρέπουν να είναι ένας καλός κυνηγός. Το Manul εξασφαλίζει το θήραμά του με πονηριά. Περιμένει έξω από τη φωλιά ή φρουρεί το θύμα του παραμονεύοντας στις πέτρες και μετά επιτίθεται με μια απότομη ρίψη.

Χαρακτήρας του Manul

Παρά την άγρια εμφάνιση, το manul δεν είναι επιθετικό. Μόνο οι λύκοι και μεγάλα αρπακτικά πουλιά αποτελούν κίνδυνο για αυτό. Το πιθανότερο είναι αν βρεθεί σε κάποια αναμέτρηση να προσπαθήσει να φύγει και να βρει καταφύγιο, σε περίπτωση όμως που δεν βρίσκει διαφυγή δεν διστάζει να αρχισει να ρουθουνίζει απειλητικά και να δείχνει τα αιχμηρά δόντια του.

Κύηση - Γέννα

Ο χρόνος αναπαραγωγής είναι σχετικά μικρός, λόγω των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών που επικρατούν στις περιοχές των μανούλ. Έτσι, ο οίστρος διαρκεί μόνον 26 με 42 ώρες, και η κύηση 2,5 μήνες περίπου. Γεννάνε συνήθως τον Απρίλιο ή τον Μάιο.

Τα νεογνά, 2 με 6 σε αριθμό – μεγάλη γέννα προκειμένου να έρχεται σε ισορροπία με το ψηλό ποσοστό θνησιμότητας – γεννιούνται σε κρυμμένες φωλιές, στρωμένες με ξερά φυτά, φτερά και γούνα. Τα γατάκια ζυγίζουν περίπου 90 γραμμάρια κατά τη γέννηση και διαθέτουν παχύ στρώμα γούνας, που αντικαθίσταται από εκείνη των ενηλίκων μετά από περίπου δύο μήνες. Είναι σε θέση να αρχίσουν το κυνήγι σε τέσσερις μήνες, και φθάνουν το μέγεθος των ενηλίκων σε έξι μήνες. Το προσδόκιμο ζωής είναι τα 11 χρόνια.

Πληθυσμός των Μανούλ

Οι σοβαρότερες απειλές που αντιμετωπίζουν είναι η μείωση της τροφής. Αυτή οφείλεται στην εκτεταμένη δηλητηρίαση των θηραμάτων τους, όπως είναι η μαρμότα και άλλα τρωκτικά που θεωρούνται φορείς της βουβωνικής πανώλης.

Ένας άλλος λόγος, στον οποίο οφείλουν τον μικρό πληθυσμο τους, είναι το συστηματικό κυνήγι που δέχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘90, για τη γούνα τους καθώς και για τα όργανά τους που στη Μογγολία και το Θιβέτ χρησιμοποιούνται στην “παραδοσιακή” ιατρική.

Εξαιτίας αυτών, το manul θεωρείται σπάνιο ζώο και ο αριθμός του μειώνεται γρήγορα. Το Manul αναφέρεται στο Κόκκινο Βιβλίο γιατί κινδύνευσε να αφανισθεί.

Στην Ρωσία, και τη Κίνα έχουν φτιαχτεί καταφύγια για την προστασία του ενώ στο Αφγανιστάν από το 2009 έχει απαγορευτεί το κυνήγι και θεωρείται νομικά προστατευμένο είδος.

Φωτογραφικό Άλμπουμ

Κλείνοντας, το ερώτημά μου προς εσάς είναι το εξής: Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο αιλουροειδές;;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *