Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει τελευταία και αρχίζω και ψαχουλεύω όλο και περισσότερο οτιδήποτε έχει να κάνει με τη γάτα. Μοιραία το ψαχούλεμα με έφερε μπροστά σε κάποιες παλιές ιστορίες και δοξασίες, κάπως αλλόκοτες, με πρωταγωνίστρια φυσικά πάντα τη.. Γάτα! Ε και φυσικά κάτι τέτοια μου εξάπτουν τη φαντασία και το ενδιαφέρον. Ακούστε μερικές από αυτές:
1. Οι γάτες κλέβουν την ανάσα των μωρών
Για αιώνες, οι άνθρωποι στην Αγγλία πίστευαν ότι μια γάτα μπορεί να ανέβει στην κούνια του βρέφους και να απομυζήσει την αναπνοή μέχρι να του προκαλέσουν ασφυξία και να πεθάνει. Κατά κάποιους αυτό οφείλεται στην ζήλια της γάτας για τον ερχομό ενός καινούριου, ανεπιθύμητου επισκέπτη που τραβάει την προσοχή των αγαπημένων της χιούμαν. Δεν μου φαινεται καθόλου ακραία ιστορία διότι και εγώ ζηλεύω φρικτά σε κάποιες παρεμφερείς περιπτώσεις.
Το πιο περίεργο είναι ότι το 1791 μια γάτα κρίθηκε ένοχη για βρεφοκτονία από τον ιατροδικαστή, κάπου στο Πλύμουθ. Σαν μην έφταναν αυτά ο θρύλος μεταφέρθηκε και στο Νέο Κόσμο και μάλιστα το 1929 μια εφημερίδα της Νεμπράσκα είχε μια αναφορά από ένα γιατρό που, λέει, βρήκε μια γάτα πάνω στο στήθος ενός μωρού, το στόμα της κολλημένο στο δικό του και το μωρο κατάχλωμο, με το μπλαβί χρώμα του θανάτου απλωμένο πάνω του!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 7 πράγματα που δεν ξέρατε για τη μαύρη γάτα
2. Η γιγάντια γάτα που τρώει ανθρώπους για χριστουγεννιάτικο γεύμα
Η Ισλανδία παρότι είναι μια μονδέρνα χώρα με άριστη ποιότητα ζωής κουβαλάει κάποιους αλλόκοτες θρύλους, κάποιες τρομακτικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες. Σύμφωνα με έναν από αυτούς η γιγάντια τρομακτική γάτα Jólakötturinn περιπλανιέται στην παγωμένη ύπαιθρο αναζητώντας το επόμενο γεύμα της που φυσικά δεν μπορεί παρά να είναι ένας.. άνθρωπος.
Αντίθετα με το τι ίσως θα περιμέναμε, αυτή η μοβόρα γάτα δεν ψάχνει άτακτα παιδιά, αλλά συγκεκριμένα όσους δεν φοράνε τα καλά τους χριστουγεννιάτικα ρούχα την παραμονή των Χριστουγέννων. Πολλοί ισχυριζόταν ότι αυτός ο μύθος έρχεται από την εποχή των Βίκινγκς, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο μύθος πρωτοεμφανίστηκε τον 19ο αιώνα και έγινε γνωστός στις αρχες του 20ου.
3. Οι γάτες προκάλεσαν την Πανούκλα (τον Μαύρο Θάνατο)
Κατά τον Μεσαίωνα, οι γάτες θεωρούνταν συνήθως ως μοχθηρά πλάσματα με παρόμοιες ιδιότητες με αυτές των μαγισσών, ενώ σχετιζόταν με τον Σατανά! Σύμφωνα με τους θρύλους, το δάγκωμα από γάτα ήταν δηλητηριώδες, όπως και η σάρκα της. Αν εισπνέατε την εκπνοή της θα παθαίνατε φυματίωση, ενώ αν μια γάτα δεν ήταν στα κέφια της μπορούσε να κάνει την μπύρα σας να ξινίσει!
Δεν πρέπει λοιπον να μας ξαφνιάζει ότι θεωρήθηκαν ως υπαίτιες για την μεγάλη βουβωνική πανώλη (πανούκλα) που έπληξε την ευρωπαϊκή ήπειρο τον 14ο αιώνα, σκοτώνοντας έως και το 60% του πληθυσμού σε ορισμένες περιοχές. Πιο συγκεκριμένα οι γάτες θεωρήθηκαν ως τα εργαλεία του Διαβόλου που προκάλεσαν την αρρώστια. Όπως καταλαβαίνετε συνέβησε μια γεννοκτονία ιδίως των μαύρων γατιών και πολλές φορές δεν την γλίτωσαν ούτε οι ιδιοκτήτες τους (επειδή κατά άλλους η πανούκλα οφειλόταν στα φίδια φυσικά και αυτά κυνηγήθηκαν και σφαγιάστηκαν).
Φυσικά αυτή η δοξασία ήταν πέρα για πέρα λάθος διότι η πανούκλα διαδώθηκε από τον ψύλλο που ζούσε κατά βάση στους αρουραίους (και ελάχιστα στις γάτες ή στα φίδια).
4. Οι γάτες στοιχειώνουν την κέλτικη ύπαιθρο
Στην αρχαία σκωτσέζικη και ιρλανδική λαογραφία, μια τεράστια μαύρη γάτα με ένα λευκό κομμάτι γούνας στο στήθος της, που λέγεται Γάτα Σιθ, περιπλανιέται τις νύχτες κυνηγώντας Ψυχές. Έτσι οι Κέλτες για να προστατεύσουν τις ψυχές των πεθαμένων, κατά τις κηδείες χρησιμοποιούσαν το περίφημο catnip (βρείτε περισσότερα γι’ αυτό στο αναλυτικό μου αρθρο) αλλά και θορυβώδεις μουσικές για να αποσπάσουν την Γάτα-Μπαμπούλα!
Περεταίρω περιγραφές λένε ότι αυτές οι γάτες ήταν στο μέγεθος ενός σκύλου και στην πραγματικότητα ήταν μια μάγισσα μεταμορφωμένη σε γάτα. Η μάγισσα μπορούσε, λέει, να μεταμορφωθεί σε γάτα και τούμπαλιν, ΜΟΝΟ 9 φορές. Στην τελευταία (ένατη) μεταμόρφωση έμενε παγιδευμένη στη μορφή της γάτας αιωνίως!
5. Οι γάτες δουλεύουν για τον Διάβολο
Οι άνθρωποι του Μεσαίωνα ήταν απόλυτα βέβαιοι ότι οι γάτες ήταν ο official μεταφορέας ψυχών του Διαβόλου, μεταφέροντας τα πνεύματα φυσικά στην… κόλαση. Οι τρεις τελευταίες τρίχες στην άκρη της ουράς μιας γάτας λέγονταν «οι τρίχες του διαβόλου», οι οποίες ανάγκαζαν τη γάτα να παραμείνει όλη τη νύχτα ξύπνια, κλαίγοντας, όταν όλοι οι χριστιανοί κοιμούνται.
Στον αμερικανικό νότο, πίστευαν ότι αν κάποιος έπνιγε μια γάτα θα τον τιμωρούσε ο ίδιος ο Διάβολος. Αν τώρα απλά κάποιος έδινε μια κλωτσιά σε γάτα θα τιμωρούνταν με απλούς ρευματισμούς – δεν είναι και κάτι το σπουδαίο, πως κάνετε έτσι –
Πίσω στην Ευρώπη, οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν εξίσου ευφάνταστοι. Πίστευαν ότι αν μια γάτα καθόταν σε έναν τάφο, τότε ο Σατανάς είχε καταλάβει την ψυχή του νεκρού. Επίσης, εάν δύο γάτες έδιναν τη μάχη τους πάνω από έναν τάφο κατά τη διάρκεια μιας κηδείας, ή αν ξεμαλλιαζόταν κοντά σε ένα άτομο που πεθαίνει, θεωρούσαν ότι στην πραγματικότητα οι γάτες ήταν μεταμορφωμένοι ένας άγγελος και ένας διάβολος που μάχονταν για την ψυχή του ατόμου αυτού!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Χριστουγεννιάτικες ιστορίες με πρωταγωνίστρια τη γάτα
Ρε παιδιά, ποιος θα το έλεγε ότι οι χιούμανς θα είχαν τόσο ζωηρή φαντασία ε; Μήπως όμως εμάς τις γάτες μας βολεύει να συντηρήσουμε αυτή τη μυθολογία.. χμμμ, θα το σκεφτώ παραπάνω και θα σας πω..
ΥΓ: Αυτή η ζωγραφιά στην κορυφή του άρθρου, εμένα μου σηκώνει κάγκελο την τρίχα.. θα ορκιζόμουν ότι αυτή η γάτα είμαι ίδια εγώ…
8 Απαντήσεις
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο! Τα της Ισλανδίας δεν τα γνώριζα…
βρηκα και πολλα αλλα.. απιστευτο τι περιεργες συνδεσεις κανει το μυαλο του ανθρωπου
Πάμε και στα καλά… Στην αρχαία Αίγυπτο τις λάτρευαν σαν θεές..!
θα γινει ξεχωριστο αρθρο γι αυτοοο ..
Παρατηρώ ότι όλοι οι…βάρβαροι λαοί, έχουν σκοτεινές ιστορίες για τις γάτες. Αντίθετα στην Ανατολή που είναι η κοιτίδα του πολιτισμού οι γάτες (και πολύ σωστά ήταν…θεές.
Μμμ, νομιζω οτι εκτος από την Αίγυπτο και στη Μεσοποταμία για παράδειγμα η γάτα λατρευόταν με καποιο τρόπο. Θα ακολουθήσει σχετικό άρθρο Ελένη μου.
Οι γάτες δεν αφήνονταν ανενόχλητες ούτε στον τόπο λατρείας τους
την αρχαία πόλη της Αιγύπτου Bastet.
Από ντοκιμαντέρ πληροφορήθηκα ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι που τη λάτρευαν με το όνομα Bast πίστευαν ότι το ένα της πρόσωπο ήταν της στοργής και της μητρότητας και το άλλο της πρόσωπο ήταν αρπακτικό και θυμωμένο.
Οι πιστοί απευθύνονταν στους ιερείς για να τους προμηθεύσουν μούμιες γατών για θυσία στη Θεά. Τις σκότωναν, τις μουμιοποιούσαν και εξασφάλιζαν έτσι την αθανασία της ψυχής της. Ενδυνάμωναν το πνεύμα της. Μιλάμε για εμπόριο θανάτου τους!
Συμπληρωματικά απόσπασμα από τη βικιπαίδια στην αραβική γλώσσα: «Οι ιερείς του Bastet μεγάλωναν γάτες και τις έδιναν σε ανθρώπους με σκοπό να τις θυσιάσουν. Όταν κάποιος αγόραζε μια γάτα από αυτούς, ο ιερέας τη σκότωνε και, στη συνέχεια, μια ομάδα ιερέων την ταρίχευε.. Και σύμφωνα με αυτό που πλήρωνε ο αγοραστής, οι ιερείς του παρέδιδαν μια μεγάλη ή μικρή μούμια και μετά ετοίμαζαν τάφο για αυτό. Βέβαια ο θάνατος της γάτας έξω από τον τόπο λατρείας από μη ιερείς ήταν έγκλημα που τιμωρούνταν με αυστηρή ποινή.
ε ρε κατι πραματα που φανταζεται ο νους ε ευαγγελια μου; ωραίοοο σχόλιοοο