Φωτογράφος ανακαλύπτει χρονοκάψουλα με φωτογραφίες μιας γάτας ηλικιας.. 120 χρονών (+ ΒΙΔΕΟ)

… γράφει ο δαιμόνιος ερευνητής Στρατής Θεοφίλου

Έχετε κάνει ποτέ το ερώτημα στον εαυτό σας, τι θα αφήνατε, σαν παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενιές, από αυτά που θεωρήσατε εσείς τα πιο σημαντικά για εσάς στη ζωή σας; Και αν σας έλεγαν διαλέξτε δυο τρία πραγματάκια και βάλτε τα σε μια χρονοκάψουλα. Κάντε το. Κάποια στιγμή στο μέλλον, θα τα δούνε αυτά που σας έχουν σημαδέψει και που έχετε αγαπήσει ίσως περισσότερα στη ζωή σας, και θα ζούνε ίσως και αυτά μέσα από αυτήν την διάσταση μια δεύτερη ζωή, στα μικρά αντικείμενα που έχουν για εσάς όμως μια μεγάλη σημασία.
Μια μοναδική ιστορία μας αποκαλύπτει ο Γάλλος φωτογράφος Ματιέ Στερν. Και με συγκίνησε τα μάλα. Ο Ματιέ, βρήκε στο υπόγειο του παλιού σπιτιού της οικογένειάς του, σε ένα κομοδίνο, μέσα σε ένα κουτί, κάποια λιγοστά, αλλά πιστεύω πολύ σημαντικά πράγματα για τη ζωή ενός παιδιού απ τις απαρχές του 20 αιώνα, σαν μια χρονοκάψουλα του 1900. Μεταξύ άλλων, περιείχε και τα αρνητικά από δυο γυάλινες πλάκες. Ο Ματιέ Στερν αποφάσισε να τα εμφανίσει σαν φωτογράφος που είναι, και να μας αποκαλύψει τις μοναδικές στιγμές από την ζωή ενός μικρού κοριτσιού εκείνης της εποχής.

Ο Ματιέ, όπως μας περιγράφει, κάποιος από την οικογένειά του, του είπε για πιθανά κειμήλια στο παλιό τους σπίτι. Έτσι, πήγε εκεί να ψάξει και βρήκε κάτι μοναδικό. «Ένιωσα συγκινημένος και λίγο λυπημένος βλέποντας τα αντικείμενα που ανήκαν σε ένα άγνωστο κοριτσάκι: κάποια χάρτινα αποκόμματα, ένα κοχύλι, ένα παλιό στιλό… Και δυο γυάλινες πλάκες». 

Κρίνοντας από τα αντικείμενα μέσα, ο Ματιέ λέει ότι το κουτί χρονολογείται γύρω στο 1900. Και δεν είναι σίγουρος σε ποιον ανήκε. Θα μπορούσε να ήταν κάποιος άγνωστος, ένα παιδί που έμεινε εκεί για λίγο, ή ίσως κάποιος από τους προγόνους του. Πολλοί άνθρωποι πηγαινοέρχονταν στο σπίτι αυτό και κάποιος ή κάποια, άφησε ένα μικρό κουτί θησαυρού, για να το βρει αυτός μετά από 120 χρόνια.

Έτσι, αποφάσισε να εμφανίσει τις γυάλινες, φωτοευαίσθητες πλάκες χρησιμοποιώντας μια από τις παλαιότερες διαδικασίες: την κυανοτυπία. Όπως δείχνει και το τελικό αποτέλεσμα, οι φωτογραφίες που έβγαλε μας αφήνουν, όπως και αυτόν, άφωνους! Σε μια από αυτές είναι μια τάμπι γάτα, καμαρωτή καμαρωτή, μόνη της. 

Ίσως να ήταν και η μεγάλη αγάπη του παιδιού. Όχι ίσως, θα ήταν σίγουρα. Έτσι και ξαναζωντάνεψε η ανάμνηση της γάτας της, που έζησε πριν από περίπου 120 χρόνια, έτσι απροσδόκητα στα μάτια του φωτογράφου και στα δικά μας. Και στη δεύτερη φωτογραφία η ίδια η γάτα με παρέα, από σκύλο και μια πιο μικρή γάτα, στην αυλή του σπιτιού. Σαν μια μικρή συμμορία, πραγματικά τόσο όμορφη όμως.

Έτσι ανακαλύψαμε και εμείς ένα μέρος από τον πολύ όμορφο κόσμο ενός παιδιού μιας άλλης εποχής. Ίσως σε τίποτα να μην διαφέρει από τις άλλες εποχές. Σίγουρα όμως και εμείς έχουμε θάψει κάποια χρονοκάψουλα από αυτά που μας κάνουν παιδιά, από αυτά που είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή μας. 

Όπως μια αγαπημένη γάτα ας πούμε, ένα κατοικίδιο που αγαπήσαμε και μας αγάπησε ανιδιοτελώς. Και είναι και αυτά που δεν πρέπει να θάβουμε, όσο και αν μας πονάει η ανάμνηση. Για αυτό ξεθάψτε και αναβιώστε άφοβα την χρονοκάψουλά σας. Αυτές τις στιγμές να κρατήσουμε ζωντανές μέσα μας, γιατί αυτές έχουν και τη μεγαλύτερη σημασία. Το πιστεύεται και εσείς αυτό;

Σημείωση: Στο βίντεο που ακολουθει ο Ματιέ μας δείχνει πώς το έκανε, χρησιμοποιώντας κυανοτυπία (μέθοδος αντιγραφής του 19ου αιώνα η οποία συνέχισε να χρησιμοποιείται και στον 20ο), ενώ μπορείτε να δείτε και τις όμορφες φωτογραφίες που εμφάνισε.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *