Ο θρύλος των ιερών γατών της Βιρμανίας

Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος γιατί θα σας πω ένα παραμύθι, μια πολύ γοητευτική ιστοριά για το πως δημιουργήθηκαν οι υπέροχες ιερές γάτες της Βιρμανίας. Για να εκτιμήσει κανείς τον θρύλο των ιερών γατών πρέπει να κάνει εικόνα τα υπέροχα ιερά της αρχαίας Μπούρμα. Το δέος και το μεγαλείο που αποπνέουν τα είδωλα του Βούδα γεννούν μια θρησκευτική αίσθηση, ένα αίσθημα πίστης στους ανθρώπους αυτής της περιοχής που πιστεύουν βαθιά στην μετενσάρκωση των ψυχών και τρέφουν ένα τεράστιο σεβασμό και αγάπη για τους ιερείς. 

Και αυτός είναι ο λόγος που φροντίζουν τοσο τις περίφημες λευκές γάτες των ναών.. διότι πιστεύουν ότι οι ιερείς επέστρεψαν με τη μορφή αυτών των ιερών γατών, μετά τον θάνατό τους.

Ο θρύλος λέει ότι πριν από αιώνες, οι Χμερ της Ασίας έχτισαν όμορφους ναούς λατρείας για να αποτίσουν φόρο τιμής στους θεούς τους. Ένας τέτοιος ναός που χτίστηκε εκείνη την εποχή ήταν και ο ναός που ονομάζεται Λάο-Τσουν χτισμένος προς τιμήν της περίφημης (;) Τσου-Κυαν-Κσε, μιας όμορφης θεάς τους! Σε αυτό τον ναό ζούσαν 101 γάτες. Όλα κυλούσαν όμορφα ώσπου ένα βράδυ ληστές επιτέθηκαν στο ναό και ο Αρχιερέας , ο περίφημος (;;;) Mun-Ha υπέστη καρδιακή προσβολη καθώς προσπαθούσε να υπερασπιστεί το άγαλμα της θεάς!

Και τότε έγινε κάτι καταπληκτικό, ο Σινχ, ο ιερός λευκός γάτος του μοναστηριού μόλις είδε τον αγαπημένο του ιερέα να πεθαίνει όρμηξε στους ληστές, γρυλίζοντας και κάνοντας ‘κχουυυυυ’! Το θάρρος του Σινχ όπλισε με σθένος και τους μοναχούς που αντεπιτέθηκαν και κατάφεραν να διώξουν τους ληστές. 

Τότε ο Σινχ, ηρέμησε, χαλάρωσε και κοίταξε το άγαλμα της θεάς ενώ τότε συνέβη κάτι το καταπληκτικό: εκείνη τη στιγμή η ψυχή του αρχιερέα μεταφέρθηκε στο σώμα της γάτας! Καθώς πραγματοποιόταν η μεταφορά το σώμα της γάτας άρχισε να αλλάζει χρώμα και έμοιαζε σαν  να αντικατοπτρίζει το απαλό χρυσό του αγάλματος, ενώ τα πόδια, η μουσούδα και η ουρά πήραν το χρώμα της γης και τα κεχριμπαρένια μάτια του γάτου απέκτησαν το χρώμα του ζαφειριού!

Η ιστορία έχει και συνέχεια. Την έβδομη ημέρα μετά το περιστατικό πέθανε και ο Σινχ μεταφέροντας μαζί του την ψυχή του αρχιερέα στην Θεά Τσου-Κυαν-Κσε! Ωστόσο η ειρήνη είχε ξαναεδραιωθεί στην περιοχή του ναού και όταν οι ιερείς συγκεντρώθηκαν για να αποφασίσουν ποιος θα είναι ο διάδοχος του Mun-Ha με έκπληξη διαπίστωσαν ότι και οι υπόλοιπες 100 γάτες είχαν πάρει τα χρώματα του Σινχ. Και τότε οι 100 γάτες, σιωπηλές περικύκλωσαν έναν νεαρό ιερέα δείχνοντας ξεκάθαρα ποιο ήταν το θέλημα της θεάς για τον διάδοχο του αποθανόντος ιερέα. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι περίφημες ιερές γάτες της Βιρμανίας!

Από τότε λέγεται ότι όταν ένας ιερέας πέθαινε η ψυχή του μεταφερόταν στο σώμα μιας γάτας και όταν πέθαινε και εκείνη ολοκληρωνόταν το ταξίδι της ψυχης, καθώς αυτή ενωνόταν με τη θεά.

Κλείνοντας αυτή την όμορφη ιστορία θα ήθελα να πω ότι αυτός ο μύθος δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, μια και εμείς οι γάτες είμαστε όντως, ιερά, μαγικά, θεϊκά πλάσματα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *