..γράφει η Έφη Καράμπα από τις Ξιπασμένες Νοικοκυρές
Καλή Κυριακή!
Λοιπόν σήμερα, Κυριακή πρωί, είχαμε επισκέψεις στο σπίτι! Οι τεσσερις γιαγιουλες ήρθαν για καφε μετά την Θεία Λειτουργία. Μας φέρανε και καταπληκτικά κόλλυβα -ήταν το μνημόσυνο του άντρα της κας Μενεξιας σήμερα…. Τα περιποιήθηκε πολυ τα κολλυβακια! Κι εκεί που πίνουμε τον καφε μας και μου λένε τα νέα τους Να σου ο φιλος μας ο Χορχε, μας έκανε έκπληξη! Είχε πάει τον γατουλη του τον Τσιτσο στον κτηνίατρο για το ετήσιο τσέκ απ του (Κυριακάτικο μπορούσε ο κτηνιατρος τι να πω;) και επειδή ήμασταν κοντά, είπε να μας επισκεφτεί.
Επειδή ξέρει ότι έχουμε κι εμεις γατούλα, μου λέει στην πόρτα: «καλυτερα να αφήσω το κλουβί έξω, μην έχουμε καμία σύρραξη. Δεν θα κάτσω πολυ εξάλλου.» «Όχι βρε παιδί μου» λέω εγώ η φιλόζωη πανάθεμά με «τον Τσιτσαρα θα τον αφήσουμε έξω; Βάλτον μέσα.» Καθως μετάφέρει το κλουβί, ο Τσιτσος τον κοιτάει με ένα βλέμμα του τύπου : «θα μου το πληρώσεις αυτο, στο σπίτι».
Τον αφήνει σε μια γωνία. Αρχοντας ο Τσιτσος. Άχνα δεν έβγαλε. Είχε κάτσει σαν τον βασιλιά στο κλουβί, που τον μεταφέρουμε οι σκλάβοι.
Η δικιά μου η Σκουντουφλιτσα που ειναι φοβητσιάρα μέχρι εκεί που δεν πέρνει -η ντροπή των γατιών μιλάμε τωρα- έχει κρυφτεί κάτω απο το κρεβάτι και δεν ξεμυτίζει για κανέναν λόγο. Μετά απο λιγο ομως, που καταλαβαίνει ότι ο Τσιτσος ειναι κλεισμενος στο κλουβί, την πιάνει μια περιέργεια να το δει το καινούργιο γκομενακι. Σκάει μυτη λοιπόν, με κάθε προφύλαξη, πίσω απο τα πόδια του άντρα μου, που έρχεται να χαιρετίσει τον φίλο μας, και τον κρυφοκοιτάζει ολο ναζί. Ο Τσιτσος αγερωχος!
ΣΕ ΕΤΟΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΕΤΡΕΠΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ
10 σημάδια ότι η γάτα σας είναι θυμωμένη
Και καταλαβαίνει η μικρή ότι δεν κινδυνεύει και αρχίζει η κουνιστρω να σουλατσάρει ανερυθριαστα μπροστά του, του τύπου «αυτο το σπίτι ειναι ολο δικό μου και δεν θα πατησεις ούτε την πατούσα σου φιλε εδώ» και αλλά τέτοια και βλέπω τον Τσιτσακο που αρχίζει και ζορίζεται αλλά κρατάει ακομη τους τυπους. Παίρνω εγώ την δικιά μου και την παω μέσα για να μην τον προκαλεί άλλο και συνεχιζω τον καφε με τους φιλους μου.
Και ξαφνικά ρε παιδιά ακούμε μια φασαρια, μια χλαπαταγη, έναν χαμό απο τα δωμάτια δίπλα, που πεταχτήκαμε στο ταβάνι. Κοιτάμε το κλουβί του Τσιτσου, άδειο!!!!! Ώιμε!!!! (Οι ανακρισεις αργότερα αποκάλυψαν ότι ο Γιαννακης του είχε ανοίξει την πόρτα).Τρέχουμε όλοι μέσα και τι να δουμε; Ο Τσιτσος σε αλλόφρονη κατασταση «θα σε τσακίσω άτιμη! Θα χαρακώσω την υπεροπτική φάτσα σου να με θυμάσαι για πάντα!!!» Η Σκουντου έχει κρεμαστεί απο την κουρτίνα και φωνάζει « βοήθεια ειναι τρελος!!!»
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Η Κα Αντιγονη λιποθυμάει στον καναπέ, η Κα Καλλιόπη με ακολουθεί για να με βοηθήσει φωναζοντας «Παρε τα παιδια, θα τα γρατσουνίσουν» αλλά μάλλον ειναι αλλεργική με τις γατες και δεν το ξέρει ακομη, γιατί μου το λέει μέσα σε ένα παραλήρημα φτερνισματος. Η αδερφή της Κα Μαριαβακολουθεί απο πίσω κάνοντας τον αντίλαλο «Παρε τα παιδιά θα τα γρατσουνίσουν». Τα παιδιά την έχουν καταβρει και ξεκαρδίζονται στο γέλιο, ενώ κουνάνε την κουρτίνα για να πέσει η Σκουντου. Ο Χορχε προσπαθεί να πιάσει τον Τσιτσο που έχει ανεβεί σε ένα ψιλό ράφι και μας κοιτάει αγριεμενος του τύπου «θα μιλήσω μόνο παρουσία του δικηγόρου μου. Φύγετε όλοι». Τι να σας πω;
Να κυνηγάμε την Σκουντουφλά, που αφού έσκισε την κουρτίνα προσγειώθηκε στο πάτωμα και άρχισε να τρεχει πανικόβλητη και να σπάει ότι βρει μπροστά της. Η Κα Καλλιόπη να φταρνίζεται μέσα ατο αυτί μου, η Κα Μαρία να φωνάζει «πέθανε η Μενεξια« πάνω απο την λιπόθυμη! Ενας μυλος!
ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ: Περί του γατίσιου υπερ-ένστικτου της χωροκτητικότητας
Ώσπου τελικά μου κόβει εμένα και φωνάζω τον Μέγα διαπραγματευτή στις διαφωνιες γατών, τον Κοφι Ανάν στους γατοκαυγαδες, τον Γητευτη των γατιών ρε παιδί μου! Τον Δημητράκη! Δεν υπάρχει γατί, δεσποζόμενο η αδέσποτο που να μην τριφτει με λατρεία στην αγκαλιά του Δημητράκη.
«Δημητράκη παιδί μου» λέω εγώ προσπαθωντας να ακούγομαι όσο πιο ήρεμη γίνεται. «Μπορεις σε παρακαλώ να κατεβασεις τον Τσιτσο απο την εταζέρα, χωρις να σε νυχιασει» «μπολω μαμά. Μην φωβαθαι ειναι καλοθ γατουληθ» και αρχίζει το μικρό ρε φίλε «πθι, πθι, πθι, γατουλη έλα» και βλέπουμε ρε φίλε τον γάτο τον εξαγριωμένο, τον έξαλλο, τον θα τα σπάσω ολα ρε, ξαφνικά να κοιτάει τον Δημήτρη και να βγαίνουν καρδουλες απο τα μάτια του!!!! Και νιαουυυυυ, πάει στην αγκαλιά του Δημήτρη και αρχίζει να του δείχνει την κοιλιτσα του. Τον κατεβάζει ο μικρος και πήγε η καρδιά μας στην θέση της.
Εντάξει, μετράω τις απωλειες στο σπίτι. Μια κουρτίνα σχισμένη, δυο βάζα σπασμενα, δυο καφεδες χυμένοι στο χαλι, μια γριά λιπόθυμη και μια με αλλεργικό σοκ.
Ο Τσιτσαρας αναπαύεται στο κλουβί του και με κοιτάει με απολογητικό βλέμμα του τύπου «δεν ξέρω τι με έπιασε. Δεν ειναι του τύπου μου εμένα οι καυγαδες. Απολογούμε κυρία μου» Δεν πειράζει Τσιτσακο μου εσυ ειςαι ενας τζέντλεμαν το ξέρω! Ήταν η κακιά στιγμή!
Καλά πήγε και αυτο Κυριακάτικα!!!!!
4 Απαντήσεις
Υπέροχο!!! Ακόμα γελάω!!!!!
ενα μπραβο λοιπον στην Εφη μας
🤣🤣🤣🤣🤣
Εξαιρετικό κυριακάτικο πρωινό.
μου δημιούργησε μια τρελή επιθυμία να ακούσω το στορυ κ από την πλευρά σου Συμπαντοκράτειρα 🙀
άλλωστε εγώ περιμένω ήδη την έκδοση του 1ου τόμου από τα απομνημονεύματα της Μεγαλειότητας Σου
τα σέβη μας 🐾
πλησιαζειι και αυτη η στιγμη (ή και όχιι, αγνωσται αι βουλαι – υποψιαζομαι οτι τα σκοτωσα τα αρχαια)