Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό ενός κηδεμόνα σκύλου όταν ακούγεται η λέξη «μόλυνση» είναι βακτήρια και ιοί, όμως πολύ συχνά ο ένοχος έχει τη μορφή ενός μύκητα. Οι μύκητες όμως δεν είναι ούτε μικρόβια ούτε ιοί, αλλά μικροοργανισμοί που κατηγοριοποιούνται ανάμεσα στα πρωτόγονα φυτά και τα πρωτόζωα.
Και παρόλο που οι μυκητιάσεις δεν είναι τόσο συχνές όσο οι μολύνσεις από βακτήρια και ιούς, οι συνέπειές τους ενδέχεται να αποδειχθούν μερικές φορές πολύ σοβαρές στην πράξη. Τα σκυλιά λοιπόν μονίμως διατρέχουν τον κίνδυνο μόλυνσης από άλλα ζώα, από το εξωτερικό περιβάλλον ή λόγω της υπερανάπτυξης των μυκήτων των οποίων είναι ήδη είναι φορείς (χωρίς να νοσούν). Στις περιπτώσεις μόλυνσης τέτοιου είδους επομένως η ορθή και έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη έτσι ώστε να παρασχεθεί η δέουσα θεραπεία.
Πως θα καταλάβω αν ο σκύλος μου έχει κάποια μορφή μύκητα (πχ δερματόφυτα σκύλου)
Ακόμα κι όταν έχετε παρατηρήσει ότι ο σκύλος σας έχει αρχίσει να ξύνεται παραπάνω από το φυσιολογικό, είναι πραγματικά δύσκολο να προσδιορίσετε αν αυτό προκαλείται από κάποια αλλεργία, τσίμπημα ψύλλων, μόλυνση ή από κάτι άλλο. Ο κνησμός, ειδικά αν γίνεται με ιδιαίτερα έντονο ρυθμό, οδηγεί στην εμφάνιση των χαρακτηριστικών στρογγυλών περιοχών με αλωπεκία (απουσία δηλαδή τριχών) στο δέρμα του ζώου, σε κοκκίνισμα της περιοχής και σε σπυράκια.
Αν ο ένοχος για την τάση για κνησμό είναι οι ψύλλοι, συνήθως θα το διαπιστώσετε από την ύπαρξη ακαθαρσιών ψύλλων (που μοιάζουν με σκούρους σβώλους) στο δέρμα και στο τρίχωμα του κατοικιδίου σας· και σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει βέβαια να προχωρήσετε χωρίς καθυστέρηση στην κατάλληλη θεραπεία.
Αν όμως οι ενδείξεις δεν συνηγορούν σ’ αυτό το ενδεχόμενο, τότε καλό θα ήταν να αφήσετε τις αυτοσχέδιες διαγνώσεις ή το γκουγκλάρισμα και να απευθυνθείτε σε κάποιο κτηνίατρο, ο οποίος, διεξάγοντας τις κατάλληλες εξετάσεις (παίρνοντας δείγμα από τρίχες, κάνοντας καλλιέργεια κ.λπ.), θα μπορέσει να διαπιστώσει αν όντως ευθύνονται οι μύκητες για την κατάσταση.
Δερματικοί μύκητες σκύλου
1. Δερματόφυτα Σκύλου - Συμπτώματα & θεραπεία
Τα δερματόφυτα είναι ένας αρκετά συνηθισμένος μύκητας σκύλου. Προσβάλλει το δέρμα, τη γούνα αλλά μερικές φορές και τα νύχια. Στα τυπικά συμπωματα της μόλυνσης περιλαμβάνονται η τριχόπτωση, ο κνησμός, δέρμα που σπάει και ξεφλουδίζει, εύθραυστα νύχια με παραμορφωμένο σχήμα κτλ. Και παρόλο που κάθε ασθένεια πρέπει ούτως ή άλλως να αντιμετωπίζεται καταλλήλως το συντομότερο δυνατό, στην περίπτωση των δερματόφυτων ο χρόνος αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς οι πιθανότητες μετάδοσής τους στα υπόλοιπα ζώα του σπιτιού, και φυσικά και στους ανθρώπους, είναι αυξημένες.
Δερματόφυτα Σκύλου – Διάγνωση
Η διάγνωση του μύκητα γίνεται συνήθως με ειδική καλλιέργεια δερματικών κυττάρων και τριχοκυττάρων της περιοχής σε ειδικό εργαστήριο ή με μικροσκοπική εξέταση δείγματος τριχών.
Δερματοφυτα Σκύλου – Θεραπεία
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης, ο κτηνίατρος θα προβεί στη χορήγηση της ενδεδειγμένης θεραπευτικής αγωγής (λουτρά με φαρμακευτικά παρασκευάσματα, ειδική αλοιφή για μύκητες σκύλων όπως η πασίγνωστη Daktarin και/ή διαλύματα για εμβάπτιση και/ή αντιμυκητιασική αγωγή από το στόμα αλλά και το περίφημο εμβόλιο-θεραπεία Carnivac M). Το σκούπισμα και η σχολαστική απολύμανση του σπιτού αποτελούν επίσης πολύτιμους συμμάχους στην προσπάθεια να προστατευτούν αποτελεσματικά τα υπόλοιπα ζώα και ασφαλώς και οι άνθρωποι.
Να πω εδώ ότι τα ίδια δερματόφυτα είναι υπεύθυνα για την δερματοφυτίαση στις γάτες! Βρείτε το σχετικό μου άρθρο εδώ.
Η εμπειρία του Ζάχου
Σκληρή ιστορία: Πριν 3 χρόνια, στις διακοπες των Χριστουγέννων μια μέρα ένα αδεσποτάκι που υπέφερε από μύκητες και του καναμε θεραπεία και όταν είχε γίνει πια σχεδόν καλά το αφήσαμε στην αυλή! Αυτό, περίεργο όντας, μπηκε στην αυλή του Ζάχου και του Μικέ.. και δεν είχε καλό τέλος. Όμως εκδικήθηκε αυτούς τους δύο κύριους γεμίζοντας τους κυριολεκτικά με πληγες και φουσκάλες δερματόφυτων σε όλο τους το σώμα. Ήταν τόσες οι εστιες που δεν γινόταν να αντιμετωπιστεί με αλοιφές οπότε προβήκαμε στη θεραπεία με το εμβόλιο/θεραπεία Carnivac – M και πράγματι καταφέραμε να νικήσουμε τα δερματόφυτα!!
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 120 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
2. Μυκητιακή μόλυνση (μυκητίαση) - Συμπτώματα και θεραπεία
Η μυκητιακή μόλυνση συνήθως προκαλείται από την υπερανάπτυξη μυκήτων στο σώμα ενός σκύλου, προσβάλλοντας κυρίως το δέρμα, τις πατούσες και τα αφτιά (εκεί που φυσιολογικά αναπτύσσεται περισσότερη υγρασία). Οι μολύνσεις αυτού του τύπου μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά ενοχλητικές για το κατοικίδιό μας, ενώ κατακτούν τη δεύτερη θέση (μετά τις αλλεργίες) στη λίστα των ασθενειών που τείνουν να διαταράσσουν την ικανότητα του δέρματος για περιορισμό και έλεγχο του πολλαπλασιασμού των μυκήτων που ζουν ούτως ή άλλως εκεί.
Μυκητιακή μόλυνση – Συμπτώματα
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φαγούρα, ερεθισμένο δέρμα με αλλοίωση του χρώματος της περιοχής (συνήθως στα πόδια ή στα αφτιά), συνιστώντας μια καλή προειδοποίηση ότι κάτι πάει στραβά και καθιστώντας την επίσκεψη στον κτηνίατρο επιβεβλημένη. Για μια αξιόπιστη διάγνωση, οι κτηνίατροι συνήθως παίρνουν αποτύπωμα από τη μολυσμένη περιοχή και το αναλύουν στο μικροσκόπιο. Αν εμφανιστούν μικρά στρογγυλά κομματάκια που μοιάζουν με μικρά μοβ φιστίκια, τότε υπάρχει και επίσημα πρόβλημα.
Μυκητιακή μόλυνση – Θεραπεία
Για μία αποτελεσματική θεραπεία αρκεί συνήθως η χορήγηση ενός αντισηπτικού ή αντιμυκητιακού σκευάσματος που αλείφεται στην περιοχή (αλοιφή για μύκητες σκύλων). Σε κάποιες πιο σοβαρές περιπτώσεις ίσως απαιτηθεί και χορήγηση φαρμάκων από το στόμα. Σε αντίθεση με τα δερματόφυτα, οι μυκητιακές μολύνσεις δεν μεταδίδονται σε άλλα ζώα ή στους ανθρώπους.
Για να προληθφεί ενδεχόμενη επανεμφάνιση της μόλυνσης, ιδιαίτερα σημαντική είναι και η αντιμετώπιση τυχόν υποκείμενων παθήσεων, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου σας. Θα πρέπει παρόλα αυτά να γνωρίζετε ότι ορισμένες φορές η αντιμετώπιση της μόλυνσης μπορεί να απαιτήσει παραπάνω από μία επισκέψεις, οπότε καλό είναι να είστε προετοιμασμένοι και γι’ αυτό το ενδεχόμενο.
Συστημικές Μυκητιάσεις
1. Βλαστομύκωση - Συμπτώματα & Θεραπεία
Η βλαστομύκωση προκαλείται στα σκυλιά μέσω της εισπνοής μυκητιακών σπόρων που εισέρχονται στον οργανισμό, αναπαράγονται και τελικά προκαλούν τη μόλυνση των εσωτερικών οργάνων, οδηγώντας ακόμα και σε πνευμονική λοίμωξη. Τα σκυλιά συνήθως μολύνονται όταν σκαλίζουν ή μυρίζουν μολυσμένο έδαφος. Στα συμπτώματα που θα βοηθήσουν στην αναγνώριση της ασθένειας περιλαμβάνονται απώλεια όρεξης και βάρους, βήχας, δυσκολία στην αναπνοή, δυσκολίες στην κίνηση, οφθαλμικές φλεγμονές, δερματικές αλλοιώσεις (ιδιαίτερα στην περιοχή γύρω από τα νύχια των ποδιών), διόγκωση των λεμφαδένων και πυρετός.
Με δεδομένο ότι θα εντοπιστεί έγκαιρα με την πλειάδα μεθόδων που είναι διαθέσιμες για αυτό το σκοπό (από εξετάσεις αίματος μέχρι θωρακικές ακτινογραφίες και κυτταρολογικές ή ιστολογικές εξετάσεις των μολυσμένων ιστών), η βλαστομυκητίαση μπορεί να θεραπευτεί, συνήθως με χορήγηση από το στόμα της απαραίτητης αντιμυκητιακής αγωγής.
2. Κρυπτοκόκκωση - Συμπτώματα & Θεραπεία
Αν και η συγκεκριμένη μόλυνση συνήθως προσβάλλει τις γάτες, οι σκύλοι όχι μόνο δεν είναι απρόσβλητοι, αλλά ενδέχεται να αναπτύξουν και μια πιο σοβαρή μορφή της ασθένειας. Υπεύθυνος γι’ αυτήν είναι ο μύκητας cryptococcus, που κρύβεται σε διάφορα εδάφη, κυρίως όμως ευδοκιμεί σε περιοχές με υψηλή παρουσία περιστεριών και άλλων τέτοιων πτηνών. Όταν το σκυλί μας εισπνεύσει τον συγκεκριμένο μύκητα, διατρέχει μεγάλο ρίσκο μόλυνσης, με αποτέλεσμα την πρόκληση πνευμονικών λοιμώξεων και τη συνακόλουθη εξάπλωση σε όλο τον οργανισμό, με τα συμπτώματα να περιλαμβάνουν ατονία, βήχα, ρινικό έκκριμα, οφθαλμολογικά προβλήματα, δερματικές αλλοιώσεις, ακόμα και επιληπτικές κρίσεις και άλλες νευρολογικές ανωμαλίες.
Η θεραπεία της κρυπτοκόκκωσης δεν είναι πάντα τόσο απλή· σε πολλές περιπτώσεις η περίοδος ανάρρωσης μπορεί να διαρκέσει από μερικούς μήνες μέχρι και ένα χρόνο, χωρίς να αποκλείονται και οι περιπτώσεις ζώων που τελικά υποκύπτουν στην ασθένεια.
3. Κοκκιδιοειδομυκητίαση - Συμπτώματα & Θεραπεία
Η κοκκιδιοειδομυκητίαση (ή «πυρετός της κοιλάδας») προκαλείται στο κατοικίδιό μας μέσω της εισπνοής σκόνης που περιέχει τους συγκεκριμένους σπόρους, σκόνης που σηκώνεται συνήθως λόγω αναταραχής στην ευρύτερη περιοχή λόγω έργων, ανέμων, συλλογής σοδειάς κλπ. Τα σπόρια εισέρχονται στο σώμα και, στις πιο «αθώες» περιπτώσεις, η μόνη επιπλοκή που θα προκληθεί είναι απλά ένας ενοχλητικός βήχας. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις όμως, ο μύκητας αναπαράγεται στον οργανισμό και προσβάλλει τους ιστούς, τα όργανα, τα κόκκαλα και το νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα την πρόκληση σοβαρών αναπνευστικών προβλημάτων, αναπνευστικών λοιμώξεων, διογκωμένων λεμφαδένων, καθώς και σχισιμάτων στο δέρμα. Την κατάταση περιπλέκει το γεγονός ότι η διάγνωση δεν είναι πάντοτε απλή, καθώς πολλά από τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνον όταν η λοίμωξη έχει προχωρήσει αρκετά. Συνήθως, πέρα από τον βήχα, η μείωση της όρεξης, η ατονία και η ξαφνική απώλεια βάρους αποτελούν ισχυρές ενδείξεις που δεν θα πρέπει να αγνοήσετε ως κηδεμόνες.
Αν η ασθένεια διαγνωσθεί σχετικά έγκαιρα (με αναλύσεις αίματος και ούρων, δείγμα κοπράνων, ακτινογραφίες κλπ.), η κοκκιδιοειδομυκητίαση μπορεί να αντιμετωπιστεί με χορήγηση αγωγής (από το στόμα) που ίσως χρειαστεί αρκετό χρόνο.
4. Ιστοπλάσμωση - Συμπτώματα & Θεραπεία
Η ιστοπλάσμωση οφείλεται κι αυτή σε εισπνοή σκόνης που περιέχει σπόρους του μύκητα histoplasma capsulatum. Περιοχές στις οποίες υπάρχουν πτηνοτροφικές μονάδες, κουτσουλιές και σπηλιές που κατοικούνται από νυχτερίδες είναι οι πιο επικίνδυνες. Κι εδώ ο βήχας, η απώλεια βάρους, οι ληθαργικές κινήσεις, η έλλειψη όρεξης, αλλά και η διάρροια – και ίσως το αίμα στα κόπρανα του σκύλου μας – αποτελούν προειδοποιήσεις που δεν πρέπει να αγνοήσουμε. Ένας συνδυασμός εξετάσων (συνήθως αναλύσεις αίματος και ούρων, αλλά και ακτινογραφίες) συνήθως οδηγεί στη διάγνωση!
Παρόλο που η θεραπεία είναι δυνατή με χορήγηση για αρκετό χρονικό διάστημα αντιμυκητιασικών σκευασμάτων, η καλύτερη μέθοδος είναι απλά η πρόληψη: μην αφήνετε λοιπόν τον σκύλο σας να έρχεται σε επαφή με χώματα που βρίσκονται κοντά σε πτηνοτροφεία ή που ενδέχεται να είναι μολυσμένα από περιττώματα πουλιών.
5. Ασπεργίλλωση - Συμπτώματα & Θεραπεία
Η ασπεργίλλωση συνήθως εντοπίζεται στη μύτη και τις ρινικές οδούς του σκυλιού και οφείλεται στον μύκητα aspergillus, ένα είδος μούχλας που ευδοκιμεί συνήθως σε στάβλους ζώων, σε υγρά περιβάλλοντα και σε φρούτα και λαχανικά που σαπίζουν. Αν παρατηρήσετε συμπτώματα που ξεκινούν από το φτάρνισμα και την αιμορραγία από τη μύτη και φτάνουν μέχρι τον εμετό και τη χαρακτηριστική τάση του σκύλου να κυκλοφορεί με ανοιχτό το στόμα, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας.
Αν διαγνώσει ασπεργίλλωση, το πιθανότερο είναι να προχωρήσει σε αναισθησία και να χορηγήσει τη φαρμακευτική αγωγή μέσα από τη μύτη και τα ρινικά περάσματα του κατοικιδίου σας. Τις περισσότερες φορές η θεραπεία αυτή στέφεται με επιτυχία – αν και σε ορισμένες πιο περίπλοκες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί η εκ νέου εφαρμογή της.
Πρόληψη του μύκητα σκύλου
Οι μολύνσεις από μύκητες στους σκύλους ενδέχεται να είναι αρκετά συχνές, και ενώ συνήθως αποτελούν μια πρόσκαιρη ενόχληση, μπορεί να οδηγήσουν σε δραματικές καταστάσεις, ακόμα και στον θάνατο του αγαπημένου μας συντρόφου, αν αφεθούν χωρίς θεραπεία. Δυστυχώς, δεδομένης της συνήθως ασαφούς φύσης των συμπτωμάτων, η εφαρμογή μεθόδων πρόληψης δεν είναι πάντοτε δυνατή, αξίζει όμως ως κηδεμόνες να ακολουθείτε κάποιους βασικούς απλούς κανόνες.
Αν για παράδειγμα ζείτε σε περιοχές που γνωρίζετε ότι οι συγκεκριμένοι μύκητες ευδοκιμούν, προστατέψτε το σκυλί σας, εμποδίζοντας την επαφή του μ’ αυτά τα μέρη, ώστε και το ίδιο να προφυλάξετε και ενδεχομένως τα άλλα ζώα – αλλά και τους κατοίκους της περιοχής. Φροντίστε τέλος το ζώο σας να έχει σωστή κτηνιατρική φροντίδα και ένα ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να είναι προφυλαγμένο όσο το δυνατόν περισσότερο από το ενδεχόμενο υπερανάπτυξης μυκήτων.
Αν θέλετε να μάθετε για άλλες, θανατηφόρες ασθένειες σκύλων, πατήστε ΕΔΩ – ε τι να κάνουμε ρε παιδια, μακάβρια θέματα ειν’ αυτά, αλλά πρέπει να έχουμε γνώση και γύρω από αυτά, σχωράτε με!
