Η λεπτοσπείρωση σκύλου είναι ένα λοιμώδες νόσημα που προκαλείται από βακτηρίδια τα οποία ανήκουν στο γένος λεπτόσπιρας και προσβάλλουν το κυκλοφορικό σύστημα του ζώου. Οι σκύλος είναι ευαίσθητος σε οκτώ διαφορετικά στελέχη της λεπτόσπιρας και η νόσος μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη για το ζώο, καθώς μπορεί να επιφέρει εξαιρετικά επιβλαβείς συνέπειες στον οργανισμό του, που ενδέχεται να οδηγήσουν μέχρι και στον θάνατό του.
Εδώ σας παρουσιάζουμε μερικά βασικά στοιχεία σχετικά με τους τρόπους διάδοσης της νόσου – που αποτελεί μια από τις πιο θανατηφόρες ασθένειες σκύλων – τις ενδεχόμενες επιδράσεις στον οργανισμό ενός σκύλου, τις πιθανές μεθόδους θεραπείας και φυσικά τον βασικότερο τρόπο αποτροπής της μόλυνσης, την εμβολιαστική μέθοδο.
Πώς μολύνεται από λεπτοσπείρωση ένας σκύλος;
Η νόσος αυτή είναι πιο διαδεδομένη σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά), και συχνότερα κατά τους μήνες του φθινοπώρου, που φυσιολογικά χαρακτηρίζονται από περισσότερη υγρασία. Μεγάλες πιθανότητες μόλυνσης επομένως διατρέχουν τα σκυλιά που ζουν ή συνηθίζουν να παίζουν ή να πλατσουρίζουν σε υγρά περιβάλλοντα και αρδευόμενες εκτάσεις, καθώς και σε λασπώδεις περιοχές με νερολακούβες (ιδιαίτερα αν συνηθίζουν να πίνουν από μέσα), καθώς εκεί λιμνάζουν συνήθως μολυσμένα με το βακτηρίδιο ούρα από άγρια ζώα (κουνάβια, ασβούς, ποντίκια).
Η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί αν ένα σκυλί έχει ανοιχτές πληγές στο δέρμα, ενώ περιττό είναι να σημειώσουμε ότι σκυλιά που συνηθίζουν να σκαλίζουν μολυσμένα ψοφίμια διατρέχουν εξαιρετικά μεγάλο κίνδυνο μόλυνσης. Με αυτά τα δεδομένα, ο κίνδυνος μόλυνσης θεωρείται αυξημένος για κυνηγόσκυλα, σκυλιά που ζουν σε δασώσεις και αγροτικές περιοχές, καθώς και σκυλιά που μένουν σε κυνοτροφεία.
Λεπτοσπείρωση από σκύλο σε άνθρωπο - Πως γίνεται η μετάδοση
Με δεδομένη τη ζωονοσογόνο φύση της λεπτόσπιρας, ο κίνδυνος μετάδοσής της διαμέσου μιας μικρής πληγής ή διαμέσου των βλεννογόνων στον άνθρωπο (αλλά και σε άλλα ζώα) θεωρείται υπαρκτός, με τα παιδιά να είναι φυσικά πιο ευάλωτα από τους ενήλικες. Στην πράξη όμως ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις μετάδοσης του μικροβίου από τον σκύλο στον άνθρωπο. Μάλιστα, αν φτάσει να μολυνθεί ένας άνθρωπος, συνήθως αυτό θα έχει γίνει από επαφή του με νερό ή τρόφιμα που έχουν μολυνθεί με τα ούρα από άλλα μολυσμένα ζώα κι όχι μέσω του κατοικιδίου του.
Λεπτοσπείρωση σκύλου: συμπτώματα
Η λεπτοσπείρωση προσβάλλει τον σκύλο χωρίς όμως να προειδοποεί πάντοτε έγκαιρα για την εμφάνισή της μέσω των συμπτωμάτων εκείνων που θα διευκόλυναν την έγκαιρη διάγνωσή της. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά συμπτώματα που δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοήσετε αν τύχει να τα παρατηρήσετε στον σκύλο σας:
Πυρετός
Μυικοί πόνοι και συνακόλουθη απροθυμία κινήσεων
Δυσκαμψία στην κίνηση
Αδυναμία
Κατάπτωση
Ανορεξία
Ρίγη
Πολυουρία
Πολυδιψία και αφυδάτωση
Συνχοί εμετοί (πολλές φορές με αίμα)
Διάρροια, με ή χωρίς αίμα
Κολπικές εκκρίσεις με αίμα
Σκουροκόκκινες κηλίδες στα ούλα.
Κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών
Βήχας
Δυσκολία στην αναπνοή
Ακανόνιστος σφυγμός
Μύτη που τρέχει
Ελαφρύ οίδημα των λεμφαδένων
Πώς προσβάλλει τον σκύλο μας η λεπτοσπείρωση;
Το βακτήριο της λεπτόσπιρας έχει τη δυνατότητα να περάσει από το δέρμα του ζώου, μέσα από μικρές αμυχές του δέρματος και των βλεννογόνων, στον οργανισμό, να πολλαπλασιαστεί στο αίμα και κατόπιν να μεταφερθεί στα άλλα όργανα, όπως στα νεφρά, το ήπαρ, τη σπλήνα, ακόμα και στα μάτια και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Σχεδόν αμέσως μετά τη μόλυνση, ο σκύλος ανεβάζει πυρετό και στο αίμα αναπτύσσεται βακτηριακή λοίμωξη, όμως η άμεση παραγωγή αντισωμάτων οδηγεί γρήγορα στην υποχώρηση αυτών των πρώτων συμπτωμάτων.
Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η λεπτοσπείρωση μπορεί να πάρει δραματικές διαστάσεις, με συνέπεια να επέλθει οξεία νεφρική ή και οξεία ηπατική ανεπάρκεια, ακόμα και θάνατος. Σε κάθε περίπτωση η έκταση της μόλυνσης, πέρα φυσικά από το πόσο άμεσα μπορεί να παρασχεθεί κτηνιατρική φροντίδα, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα διαθέτει το ζώο και τη συνακόλουθη δυνατότητά του να αντιμετωπίσει τη λοίμωξη με τις δικές του δυνάμεις.
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Πώς γίνεται η διάγνωση της λεπτοσπείρωσης στο σκύλο
Πριν προβεί στις απαραίτητες εξετάσεις, ο κτηνίατρός σας θα πρέπει να γνωρίζει πλήρως το ιστορικό του κατοικιδίου σας, συμπεριλαμβανομένων και των συμπτωμάτων, των τελευταίων δραστηριοτήτων του και των γεγονότων που ενδεχομένως να επέδρασαν καθοριστικά στην εμφάνιση της ασθένειας. Με τον τρόπο αυτό θα έχει στη διάθεσή του περισσότερα στοιχεία ώστε να καταλήξει σε μια αξιόπιστη εκτίμηση για το πόσο έχει προχωρήσει η νόσος αλλά και ποια όργανα έχουν επηρεαστεί πιο πολύ. Σε κάθε περίπτωση, στις απαραίτητες εξετάσεις περιλαμβάνονται:
- Πλήρεις αιματολογικές εξετάσεις
- Ανάλυση ούρων
- Εξέταση του επιπέδου των ηλεκτρολυτών
- Τεστ ούρων με δοκιμή αντισωμάτων με φθορισμό
Οι παραπάνω εξετάσεις συνήθως αρκούν για να διαπιστωθεί αν ο σκύλος σας έχει κολλήσει λεπτοσπείρωση και για το ποια θα είναι η θεραπεία του. Σε μερικές περιπτώσεις ίσως χρειαστεί καλλιέργεια ούρων και αίματος για την ανάλυση του επιπολασμού των βακτηρίων, ενώ ένα τεστ τίτλου αντισωμάτων θα δώσει μια εικόνα του επιπέδου της ανοσολογικής απόκρισης του οργανισμού του κατοικιδίου μέσω της ανίχνευσης της παρουσίας αντισωμάτων στο κυκλοφορικό σύστημα του κατοικιδίου σας.
Θεραπεία της λεπτοσπείρωσης σκύλου
Στις περιπτώσεις οξείας λεπτοσπείρωσης είναι απαραίτηση η εισαγωγή σε νοσοκομείο. Η άμεση χορήγηση υγρών αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας για να αντισταθμιστεί η αφυδάτωση, ενώ αν τα συμπτώματα περιλαμβάνουν εμετό και αδυναμία κατάποσης τροφής, μία κοινή μέθοδος θεραπείας είναι η σίτιση με γαστρικό σωλήνα. Σε περιπτώσεις σοβαρής αιμορραγίας ίσως απαιτηθεί μετάγγιση αίματος.
Σε γενικές γραμμές η βασική θεραπεία της λεπτοσπείρωσης περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιβιοτικών. Φυσικά ο τύπος τους εξαρτάται από την κατάσταση του σκύλου και το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η μόλυνση. Για παράδειγμα, τα παράγωγα πενικιλίνης είναι αποτελεσματικά στα αρχικά στάδια της μόλυνσης, από κει και πέρα όμως η τετρακυκλίνη ή η φθοροκινολόνη παρέχουν αποτελεσματικότερη θεραπεία σε μεταγενέστερα στάδια, καθώς εγγυώνται πιο αποδοτική κατανομή στον οστεϊκό ιστό. Συνήθως η χορήγηση λαμβάνει χώρα για διάστημα τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων, χωρίς να αποκλείονται και μερικές παρενέργειες, τουλάχιστον μέχρι να αρχίσει η δράση τους, που θα οδηγήσει και στην πλήρη εξάλειψη της μόλυνσης.
Πως να προφυλαχτείτε εσείς από τη λεπτοσπείρωση του σκύλου σας
1. Η σωστή φροντίδα ενός σκύλο που αναρρώνει από λεπτοσπείρωση
2. Εξασφαλίστε του ένα ασφαλές και απομονωμένο περιβάλλον
3. Πάρτε τις απαραίτητες προφυλάξεις για την ασφάλεια τη δική σας και της οικογένειάς σας
4. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για την ενδεχόμενη διενέργεια εξετάσεων των υπολοίπων μελών της οικογένειας για λεπτοσπείρωση
Το εμβόλιο κατά της λεπτοσπείρωσης
Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη, λέει το παλιό κλισέ, και στην περίπτωση αυτή βρίσκει τέλεια εφαρμογή. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης της νόσου είναι ο εμβολιασμός του σκύλου, αν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι ο έλεγχος του μικροοργανισμού στο περιβάλλον είναι σχεδόν αδύνατος. H λεπτοσπείρωση όμως παρουσιάζει και μία ιδιαιτερότητα: τα διαθέσιμα εμβόλια δεν καλύπτουν όλα τα βακτήρια του γένους της λεπτόσπιρας, επομένως 100% προστασία δεν μπορεί να υπάρξει.
Έστω κι έτσι όμως, το εμβόλιο αποτελεί το σημαντικότερο όπλο κατά της λεπτοσπείρωσης, η μέγιστη αποτελεσματικότητα του οποίου εξαρτάται από το αν το κουτάβι σας θα κάνει τα απαραίτητα εμβόλια στη σωστή ηλικία. Συνήθως ο εμβολιασμός γίνεται τον δεύτερο και τρίτο μήνα της ζωής του και στη συνέχεια επαναλαμβάνεται σε ετήσια βάση με τη μορφή των αναμνηστικών δόσεων. Κι εδώ ο πλέον κατάλληλος να δώσει τις απαντήσεις είναι ο κτηνίατρός σας.
