λεϊσμανίαση σκύλου

Λεϊσμανίαση – καλαζάρ στον σκύλο

Σήμερα θα μιλήσουμε για την λεϊσμανίαση, η οποία είναι γνωστή και ως λεϊσμανίωση, αλλά και καλαζάρ (ή πιο σωστά Καλά Αζάρ). Το γεγονός οτι έχει πολλές ονομασίες μας υποψιάζει πως τα πράγματα είναι αρκετά σοβαρά. Λεϊσμανίαση είναι η ασθένεια που προκύπτει από την μόλυνση ενός παρασιτικού πρωτόζωου που λέγεται Leishmania infantum ή αλλιώς Kala Azar (σημαίνει μαύρος πυρετός, καθόλου ευοίωνο). Η ασθένεια προσβάλλει κυρίως σκύλους, ενίοτε τρωκτικά και αλεπούδες, και σπανιότερα ανθρώπους. Πάμε να δούμε αναλυτικότερα τι συμβαίνει.

Πώς μεταδίδεται η λεϊσμανίαση/καλαζάρ;

Υπάρχει ένα μικρό είδος σκνίπας που λέγεται Φλεβοτόμος, του οποίου τα θηλυκά (τα αρσενικά δεν τσιμπάνε, όπως και στα κουνούπια) μπορούν να μεταφέρουν το παράσιτο εάν είναι μολυσμένα. Η σκνίπα αυτή είναι πολύ μικρή και δύσκολα τη διακρίνει κανείς δια γυμνού οφθαλμού, και στοχεύει σε περιοχές που δεν έχουν τρίχες (λόγω μεγέθους της είναι δύσκολο να προσπελάσει το τριχωτό του σκύλου). Έτσι, με το τσίμπημά της μεταφέρει στο αίμα το παράσιτο (το οποίο προηγουμένως έχει υποστεί κάποιες διεργασίες μέσα στο σώμα της που το καθιστούν μολυσματικό), κυρίως κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες, χονδρικά δηλαδή από τον Μάρτιο μέχρι ακόμα και τον Νοέμβριο. Επειδή χρειάζεται η επαφή με αίμα προκειμένου να πραγματοποιηθεί η μετάδοση, είναι σαφές οτι από απλό άγγιγμα ανάμεσα στα ζώα ή και στον άνθρωπο, το παράσιτο δεν μπορεί να μεταφερθεί, όμως εάν γίνει κάποια μετάγγιση μολυσμένου αίματος ή η έγκυος σκυλίτσα είναι άρρωστη, θα μεταδοθεί η ασθένεια.

Συμπτώματα λεϊσμανίασης/καλαζάρ

Από την στιγμή που θα μολυνθεί το ζώο, η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί σε ένα ευρύ χρονικό διάστημα από 1 μήνα μέχρι και 7 χρόνια. Υπάρχουν σκυλάκια που θα περάσουν την ασθένεια χωρίς να εκδηλώσουν κάποιο σύμπτωμα, είτε επειδή αυτοθεραπεύονται (και αποκτούν μάλιστα ανοσία), είτε επειδή δεν έχουν ασθενήσει ακόμα αλλά είναι φορείς. Τα συμπτώματα διαφέρουν από ζώο σε ζώο, ανάλογα με την κράση του, τον τύπο της νόσου, ακόμα και από την ράτσα του, διότι φαίνεται κάποιες να είναι πιο επιρρεπείς στις ασθένειες. Τέτοιες ράτσες είναι τα Μπόξερ, το Ροτβάϊλερς, τα Κόκερ Σπάνιελ και οι Γερμανικοί Ποιμενικοί. Οι κύριοι τύποι της νόσου είναι δύο, η σπλαχνική λεϊσμανίαση και η δερματική λεϊσμανίαση που είναι και η πιο συνηθισμένη.
  • Σπλαχνική λεϊσμανίαση
    Τα πιο συχνά συμπτώματα της σπλαχνικής λεϊσμανίασης είναι η απώλεια βάρους, η ανορεξία (αν και μπορεί να μην εμφανιστεί πάντοτε ανορεξία, το σκυλί θα συνεχίσει όμως να χάνει βάρος ακόμα και αν τρώει κανονικά), διάρροια, εμετοί, αιμορραγία από τη μύτη, γενική αδυναμία και δυσκολίες στην κίνηση. Σε αυτόν τον τύπο της ασθένειας, το παράσιτο πολλαπλασιάζεται στο συκώτι και τη σπλήνα και προκαλεί την διόγκωση των οργάνων, ενώ μπορεί να προσβάλλει και τα νεφρά.
  • Δερματική λεϊσμανίαση
    Τα συχνότερα συμπτώματα της συνηθέστερης, όπως είπαμε, μορφής της αρρώστιας, σχετίζονται με δερματικά προβλήματα. Αναλυτικότερα, μπορεί να εμφανιστούν βλαττίδες οι οποίες με τον καιρό θα μετατραπούν σε έλκη, υπερκεράτωση και απολέπιση, τριχόπτωση, όζιδια, έντονο μεγάλωμα νυχιών τα οποία μάλιστα σπάνε εύκολα.
  • Γενικά συμπτώματα λεϊσμανίασης
    Όπως ήδη αναφέραμε, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σε κάθε σκύλο, και έτσι υπάρχει μια ευρεία γκάμα διαταραχών που μπορεί να σχετίζονται με την ασθένεια. Ενδέχεται να διογκωθούν οι λεμφαδένες, να υπάρξει νεφρική ανεπάρκεια που θα εκδηλωθεί με υπερβολική δίψα και ούρηση, νευραλγίες, πόνοι στις αρθρώσεις, μυϊκές φλεγμονές, αναιμία, καθώς και ηπατίτιδα.

Καλαζάρ - Τελευταίο στάδιο

Ουφ, δεν είναι ευχάριστα αυτά αλλά πρέπει να τα πούμε! Στο τελευταίο στάδιο καλαζάρ, η νεφρική ανεπάρκεια θα επιφέρει τον θάνατο. Σκληρό αλλά αυτό είναι η αλήθεια

Διάγνωση λεϊσμανίασης/καλαζάρ

Η λεϊσμανίαση είναι μια αρρώστια που εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, οδηγεί στον θάνατο. Με τα πρώτα συμπτώματα θα πρέπει να απευθυνθείτε στον κτηνίατρο, ο οποίος με αιματολογική εξέταση θα διαπιστώσει εάν το ζώο νοσεί από καλαζάρ.

Θεραπεία λεϊσμανίασης/καλαζάρ

Η ασθένεια αυτή δεν έχει μέχρι στιγμής θεραπεία (ούτε κι ο καρκίνος! Διάβασε άρθρο μου για το πόσο ζουν τα σκυλιά με καρκίνο). Όμως, εάν εντοπιστεί έγκαιρα, μπορεί με την κατάλληλη αγωγή να ελεγχθεί, και να μείνει ο σκύλος φορέας αυτής. Οι αγωγές για την καταστολή της ασθένειας είναι ενέσιμες και χορηγούμενες από το στόμα. Οι ουσίες θα πρέπει να δοθούν σε δοσολογίες ανάλογες με το ζώο και την εικόνα που αυτό παρουσιάζει, οπότε και ορίζονται από τον κτηνίατρο. Η παρακολούθηση της εξέλιξης είναι τακτική, και εντατική, και περιλαμβάνει συχνές αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις. Στη συνέχεια, ο σκύλος θα πρέπει να τρέφεται με ειδικές τροφές που υπάρχουν για όσα σκυλιά νοσούν από καλαζάρ, καθώς θα χρειαστούν τροφές που δεν επιβαρύνουν τα νεφρά με διάφορες ουσίες.

Πρόληψη λεϊσμανίασης/καλαζάρ

Δύο είναι τα πράγματα που μπορούν να γίνουν. Το εμβόλιο και η εντομοαπωθητική δράση. Το εμβόλιο για το καλαζάρ μπορεί να γίνει σε σκυλάκια άνω των 6 μηνών, και θα πρέπει να προηγηθούν εξετάσεις που να σιγουρεύουν πως το κουτάβι δεν έχει ήδη προσβληθεί. Επιπλέον, ενδείκνυται μια γενική αποπαρασίτωση εξωτερική και εσωτερική, και ο εμβολιασμός πρέπει να απέχει κατά δύο εβδομάδες (πριν και μετά) από άλλα εμβόλια. Είναι ετήσιος, και η καταλληλότερη περίοδος είναι οι χειμερινοί μήνες. Όσο για τα εντομοαπωθητικά, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι, από αμπούλες, σπρέι, κολάρο, ψεκασμοί, σίτες μέχρι και τον περιορισμό του σκύλου σε μη υπαίθρια μέρη κατά τις απογευματινές ώρες. Παρόλα αυτά, ο ετήσιος έλεγχος είναι αυτός που σώζει ζωές.
λεϊσμανίαση σκύλου

Μεταδίδεται η λεϊσμανίαση/καλαζάρ στον άνθρωπο;

Το καλαζάρ είναι μία νόσος που μπορεί να προσβάλλει τον άνθρωπο, αλλά πολύ σπάνια. Στην χώρα μας είναι ακόμα σπανιότερη η ασθένεια του ανθρώποαπό λεϊσμανίαση ή καλαζάρ. Στις ελάχιστες περιπτώσεις που προσβάλλει άνθρωπο (πάλι μόνο μέσω της σκνίπας), οι ομάδες που έχουν ευαίσθητο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως μικρά παιδιά (κάτω των 5 ετών) και ανθρώπους σε ανοσοκατασταλτικές θεραπείες. Το υγιές ανοσοποιητικό σύστημα και η απουσία έντονου ψυχολογικού στρές είναι οι ασπίδες προστασίας μας. Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει ο άνθρωπος είναι οζίδια ή κοκκινωπές κηλίδες, αλλά και πρησμένους λεμφαδένες, ακόμα και πυρετό, ανορεξία, πρήξιμο στο συκώτι και τη σπλήνα, και απότομη απώλεια βάρους. Όπως και στα σκυλιά, μπορεί να εμφανιστεί και αναιμία. Για όποιον τύπο λεϊσμανίασης και να πρόκειται, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε θεραπεία, και αν νοσεί από σπλαχνική λεϊσμανίαση, μπορεί να χρειαστεί να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο.

Έτσι για να συμπληρωθεί το .. κακό, βρείτε και άλλες θανατηφόρες αρρώστιες σκύλων, στο αναλυτικό μου άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *