Πριν λίγες μέρες έπεσε μπροστά μου η από πάνω φωτογραφία και δεν μπόρεσα ποτέ να τη ξεπεράσω: δυο λεοπαρδάλεις, μια στους γνωστούς χρωματισμούς (η Κλίο) και μια ολόμαυρη (ο Σααγια), η μια δίπλα στην άλλη, σαν ο Σάαγια να ηταν η σκιά της. Πρόκειται για δύο εράστες που ζουν μαζί για 4 χρόνια, και πολλοι τους ονομάζουν το “Αιώνιο Ζευγάρι”.
Πως καταφέραμε να απαθανατίσουμε αυτή τη σπάνια ομορφιά; Χάρη στο Mithun H, ένα φωτογράφο άγριας ζωής που έχει πάθος για τις μεγάλες γάτες. Παρατηρητήριο του Mithun το δασικό καταφύγιο Kabini στην Καρνάτακα της Ινδίας. Η επιμονή και η υπομονή του Mithun ανταμοίφθηκε με μερικές υπέροχες φωτογραφίες αυτών των δύο θεικών αιλουροειδών!
Μάλιστα ο μαύρος πάνθηρας και η θηλυκή λεοπάρδαλη παρακολουθούνται από τον ο Mithun για πολύ περισσότερο από όσο ζουν μαζί. Ο Mithun λέει ότι παρατηρεί την Κλίο από το 2009 οπότε και την πρωτοεντόπισε στο Kabini, όντας μικρό παιδί. Από την άλλη ο Σάαγια μπήκε στη ζωή του Mithun το 2014 ως ντροπαλή νεαρή λεοπάρδαλη που προσπαθούσε να κατοχυρώσει την επικράτειά του (και οι λεοπαρδάλεις είναι χωροκτητικά ζώα).
Χρειάστηκε να περάσουν 2 χρόνια για να τα καταφέρει και τότε (το 2016) είναι που άρχισε να φλερτάρει με την Κλίο! Ένας μεγάλος έρωτας γεννήθηκε!
ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΑΜΕ: Περί χωροκτητικότητας
Ενώ ο Mithun τους έχει φωτογραφήσει πολλές φορές κατά τις επανενώσεις τους για να ζευγαρώσουν, υπήρξε μια φωτογραφία για την οποία πάσχισε πάρα πολύ και είναι η πιο διάσημη φωτογραφία του – αυτή που σας ανέφερα και στην αρχή αυτού του άρθρου.
Η συγκεκριμένη περίσταση ήταν πολύ διαφορετική από κάθε προηγούμενη! Για έξι ημέρες περίμενε σε ένα σημείο αν και μπορούσε να ακούσει το ζευγάρι να ερωτοτροπούν σε πυκνή βλάστηση μόλις μερικές δεκάδες μέτρα μακριά. Και τελικά, ανταμείφθηκε. Καθώς το υπέροχο ζευγάρι περνούσε μπροστά από το οπτικό πεδίο της κάμερας του τυχερού και επίμονου φωτογράφου και οι δυο κοίταξαν απευθείας στην κάμερατου Mithun, φαινομενικά χωρίς ίχνος αγωνίας. Το πολυπόθητο κλικ έγινε!
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
«Κάθε μέρα κλείνω τα μάτια μου για να ξαναζήσω εκείνη τη στιγμή. Είναι κάτι που δεν βλέπετε συχνά. Ίσως είναι μια ευκαιρία ζωής!» διηγείται ο Mithun και προσθέτει «Εδώ ήταν χρήσιμη η γνώση και η πολυετής εμπειρία παρακολούθησης του Σάαγια. Απλώς έπρεπε να περιμένω σε ένα από τα αγαπημένα του μονοπάτια, στα άκρα των εδαφών του. Και πράγματι, μετά από έξι μέρες αναμονής εμφανίστηκε μαζί της. Ήταν όμως μια γόνιμη αναμονή. Θα μπορούσα να περιμένω για 6 χρόνια για μια τέτοια στιγμή.»
ΑΦΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΛΕΟΠΑΡΔΑΛΕΙΣ..: Όσα δεν ξέρατε για τη λεοπάρδαλη του χιονιού
Αυτή η φωτογραφία πέρα από την ομορφιά της δίνει ένα ισχυρό μήνυμα για τους ισχυρούς δεσμούς που μπορούν να αναπτυχθούν μεταξύ τους και ο Mithun ελπίζει ότι το έργο του θα συμβάλει στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τη διατήρηση της λεοπάρδαλης.
«Είναι οι πιο παραμελημένες από τις μεγάλες γάτες σε όλο τον κόσμο και κινδυνεύουν εξαιτίας της σύγκρουσης με τους ανθρώπους στις άκρες των δασών. Οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ομορφιά και τη χάρη αυτής της καταπληκτικής γάτας και τον πολύ σημαντικό ρόλο τους στο οικοσύστημα.»
Για να απολαύσετε και άλλες φωτογραφίες του Mithun (προφανώς και δεν έχω την πνευματική ιδιοκτησία τους) με πρωταγωνιστές αυτές τις δύο υπέροχες γάτες ρίξτε μια ματιά παρακάτω:
ΓΚΑΛΕΡΙΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Να σημειωθεί ότι ο όρος πάνθηρας αφορά το γένος Panthera, της οικογένειας των αιλουροειδων (felidae). Στο γένος αυτό ανήκουν οι ιαγουάροι, τα λιοντάρια, οι τίγρεις και οι λεοπαρδάλεις.
Καταχρηστικά χρησιμοποιείται συχνά ο όρος πάνθηρας για ολα τα αιλουροειδή (συχνά και για τις γάτες), ενώ πολύ συχνα τα μαύρα αιλουροειδή ονομάζονται μαύροι πάνθηρες ή για συντομία πάνθηρες!
