Η Θέμις, η γάτα-βιβλιοθηκάριος της Νομικής Αθηνών μας διηγείται την ιστορία της (+ΦΩΤΟΣ)

… γράφει η Βασιλική Στρακαντούνα,  προϊσταμένη της Βιβλιοθήκης της Νομικής και χουμανιστική γονέας της Θέμιδας

Eίμαι η Θέμις, η Γατοβιβλιοθηκονόμος ή βιβλιοθηκ(ογατ)άριος, είμαι δυο χρονών περίπου και ζω στη Βιβλιοθήκη της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, και θα σας πω την ιστορία μου.

Ο επαγγελματικός μου προσανατολισμός, όπως και το όνομα μου, οφείλεται στην κυρία Βάσω, την προϊσταμένη της Βιβλιοθήκης μας, που με πολύ υπομονή και επιμονή με μάζεψε από τους κήπους του κτηρίου του Παλαιού Χημείου στα Εξάρχεια, όπου στεγάζεται και η Βιβλιοθήκη, όταν ήμουν ακόμη πολύ μωρό. Δεν ξέρω γιατί η κανονική μου μάνα με εγκατέλειψε εκεί αλλά μάλλον γνώριζε ότι το προσωπικό της βιβλιοθήκης και του κτηρίου ήθελαν πολύ ένα γατάκι σαν κι εμένα.

Όλα ξεκίνησαν ένα ζεστό μεσημέρι του Αύγουστου του 2021. «Κυρία Βάσω, ελάτε γρήγορα, ένα μωρό γατάκι στον κήπο μας» άκουσα να φωνάζει η Δημητρούλα η Βιβλιοθηκονόμος . Τότε η κυρία Βάσω ξεκίνησε και την επιχείρηση προσέγγισης μου. Στην αρχή μου έφτιαξε ένα πρόχειρο σπιτάκι, κάτω από το μεγάλο πεύκο. Επί σχεδόν δυο μήνες, προσπαθούσε να με καλοπιάσει. Μου έφερνε τροφή και με φώναζε Θέμις, σαν τη θεά της Δικαιοσύνης, όπως έμαθα αργότερα. Εγώ γνώριζα τη φωνή της και ξεπρόβαλα δειλά-δειλά από τους θάμνους, έτρωγα το φαγάκι μου και εξαφανιζόμουν πάλι εντός των δυο κήπων. Φοβόμουν να αφήσω τους κήπους και το δεντροσπιτό μου και να μπω στο κτήριο.

Όμως η αφορμή για την μετεγκατάσταση μου δεν άργησε. Ήρθε το φθινόπωρο και ξεκίνησαν οι δυνατές βροχές. Θυμάμαι πολύ καλά εκείνη την εβδομάδα του Οκτωβρίου 2021. Είχε πλημμυρίσει όλη η Αθήνα. Οι κήποι του Χημείου είχαν γίνει λιμνούλες και δεν μπορούσα ούτε καν να κατέβω από το δέντρο. Μου έφτιαξε βέβαια ένα σπιτάκι κάτω από μία ελιά με μια ωραία μπλε ομπρέλα, αλλά εγώ δεν πλησίαζα. Την έβγαζα πάνω στο δέντρο, ήμουν μούσκεμα και κρύωνα. Τότε ήρθε με τον κύριο Νίκο το φύλακα, που είναι καλός μου φίλος και ήρεμος, και με μετέφεραν με μία πετσετούλα στο εσωτερικό του κτηρίου.

Εγώ στην αρχή ήμουν πολύ διστακτική «Να μπει κανείς ή να μην μπει;».Κοιτούσα με περιέργεια και καχυποψία και όλο είχα το νου μου μην ανοίξει η πόρτα για να το σκάσω. Το σκέφτηκα όμως λίγο μέσα στη ζεστούλα μου και κατέληξα ότι είναι καλύτερα να το έχω δίπορτο. Πότε μέσα και πότε στους κήπους. Άλλωστε οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν στη διάθεσή μου και μέσα με περίμενε ένα μικρό ζεστό καλαθάκι που εκεί χουχούλιαζα όλη την ώρα και κυρίως τις κρύες νύχτες που είχε και ησυχία. Είχε συνεννοηθεί με τους νυχτερινούς φύλακες να με προσέχουν και οι πόρτες έκλειναν μόνο όταν ήμουν κι εγώ μέσα.

Έτσι περνούσαν οι μέρες κι εγώ άρχισα σιγά σιγά να ξεψαρώνω , να αφήνω το καλαθάκι μου, να εξερευνώ τους χώρους, να τριγυρνώ στις συλλογές και στους ορόφους, προσέχοντας πάντα να μην μπερδεύομαι στα πόδια τους και κυρίως να μην κάνω καμμιά ζημιά. «Πω πω τι τεράστια βιβλιοθήκη! Τι ωραία και ψηλά ράφια! Πω πω κρυψώνες και καρέκλες με αναπαυτικά καθίσματα! Πω πω παιχνίδια και χριστουγεννιάτικα στολίδια στο Χριστουγεννιάτικο βιβλιόδεντρο».

Η αλήθεια είναι ότι όλοι με δέχτηκαν με αγάπη. Κανένας δεν πίστευε ότι αναμεσά στα αυστηρά νομικά βιβλία θα κυκλοφορεί ένα γκριζωπό τιγρουλένιο γατάκι, χωρίς να κάνει ζημιές. Ξετρελάθηκαν σας λέω!


Πολύ σύντομα έγινα και αξιοθέατο. Όλοι θέλαν να με γνωρίσουν, να με χαϊδέψουν και να με φωτογραφίσουν. Με τρέλαναν στα φλας. Κι εγώ έπαιρνα κάτι φοβερές πόζες και τους μάγευα όλους. Όταν και όποτε ήθελα βέβαια. Έλα μου όμως που αυτοί θέλαν και χάδια κι εγώ απ’ αυτά ήμουν άμαθη και νεύριαζα. Καμμιά φορά τους έλεγα με τον τρόπο μου «Βρε σεις μη με χαϊδεύετε, δεν μου αρέσει και είσαστε και πολύς κόσμος παράθεμα σας. Σας είπα δεν θέλω αγκαλιές και χάδια. Άσε που μετά πρέπει να πλένομαι με τις ώρες».

Βαράτε με κι ας κλαίω δηλαδή. Η αλήθεια είναι ότι εδώ είμαι σαν βασιλοπούλα. Απολαμβάνω πολύ την ηρεμία και την καθαριότητα των χώρων και κυρίως το να είμαι δίπλα στους φοιτητές που διαβάζουν. Κάθομαι στη διπλανή καρεκλίτσα και το ρίχνω κι εγώ στον ύπνο. Καμμιά φορά αν βρω κανένα ανοιχτό βιβλίο κάνω πως διαβάζω για να τους συμπαρασταθώ. Μάλιστα μία φορά άκουσα ένα φοιτητή να λέει ότι έρχεται στη Βιβλιοθήκη όχι μόνο επειδή είναι πολύ ωραία αλλά και γιατί είμαι εγώ εκεί που με βλέπει και χαλαρώνει. Έπιασα κι εγώ το υπονοούμενο και όταν αντιληφθώ ότι τα φοιτητούδια κουράζονται ή αγχώνονται, ανεβαίνω στα τραπέζια και κάθομαι πάνω από τα βιβλία τους ή τους Η/Υ. «Κλείστε βρε παιδιά για λίγο τα βιβλία, τους Η/Υ και τα κινητά!. Βγέστε στον κήπο ή στο αίθριο να πάρετε μία ανάσα. Θα μου πάθετε τίποτε».

Εκτός αυτού μ’ αρέσει πάρα πολύ να βγαίνω στους κήπους, να κυνηγάω πεταλούδες ή κανένα πουλάκι, να κρύβομαι στα δέντρα και τους θάμνους ή πίσω από τα λουλούδια. Μ’ αρέσει πολύ μία φωλίτσα που έχω φτιάξει κάτω από τις μωβ λεβάντες. Κάποιες μέρες εμφανίζονται στους κήπους και δυο τρεις γατούλες. Ένας μαυρούλης κούκλος, μία ταρταρούγα και μία τιγρούμπα. Αυτή η τελευταία πρέπει να είναι η μάνα μου γιατί είμαστε ίδιες, αλλά κάνει πως δεν με γνωρίζει. Δεν έχουμε όμως πολλά πολλά γιατί όλο μου γρυλίζουν. «Βρε παιδιά είμαι στειρωμένη. Μην με παρενοχλείτε. Δεν επιθυμώ επαφές». Οι κήποι είναι ωραίοι επίσης γιατί μπορώ να παίζω κρυφτό, να ξύνω τα νυχάκια μου στα δέντρα, και φυσικά να κάνω την ανάγκη μου στο χώμα.

Όταν ο καιρός είναι καλός απολαμβάνω και να κάθομαι στα αίθρια ή να λιάζομαι στα σκαλοπάτια της εισόδου, όπου μπορεί τσιμπήσω και τίποτε φαγώσιμο.

Παρόλο που με ταΐζουν τροφή για στειρωμένα γατάκια, τρελαίνομαι για λιχουδιές και δεν χάνω ευκαιρία να περνάω από τους συναδέλφους μου βιβλιοθηκονόμους αλλά κυρίως από την κ. Βάνα, την Άννα, τη Μαρία και τη Μαίρη, για να τσιμπήσω το κατιτίς μου. Έχω εντοπίσει τι καλούδι έχει ο καθένας και κάνω τις βόλτες μου. Η κυρία Βάσω φωνάζει γιατί πρέπει να προσέχω τη διατροφή μου (δεν κοιτάει τη δική της λέω εγώ) αλλά κι αυτή μου δίνει. Με περιποιείται δε ιδιαιτέρως όταν θέλει να με καλοπιάσει να με πάει στο γιατρό. Τότε εγώ νευριάζω πολύ και φροντίζω να της αφήσω κανένα σουβενίρ από τα νυχάκια μου στα χέρια της.

Μ’ αρέσει πολύ να παρακολουθώ τις εκδηλώσεις και τις συζητήσεις που διοργανώνονται συχνά πυκνά στο κτήριο. Σουλατσάρω ανάμεσα στους προσκεκλημένους και τους ξαφνιάζω ευχάριστα. Επίσης παρακολουθώ στενά τις εργασίες που γίνονται στη βιβλιοθήκη και νομίζω ότι έχω γίνει expert στις μεταφορές καθώς ανεβαίνω πάνω στα καρότσια και κάνω τις βόλτες μου. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω στην καταλογογράφηση και την επεξεργασία του υλικού αλλά στην εξυπηρέτηση και την επικοινωνία είμαι γάτα. Λέω μάλιστα να αναλάβω και το promotion της Βιβλιοθήκης αφού έχω καταλάβει ότι εάν θέλουν να επικοινωνήσουν κάτι καλύτερα ,βάζουν και μία δική μου φωτογραφία ή δήθεν βάζουν εμένα να τα λέω.

Αφού τα λέμε όλα, θέλω να σας εξομολογηθώ ότι τους έχω κάνει και κάνα δυο χουνέρια για τα οποία μετανιώνω εκ των υστέρων. Κι αυτό λόγω της περιέργειας μου, η οποία ευτυχώς δεν με σκότωσε. Το χειρότερο απ΄ αυτά αφορά στην πρόσφατη διήμερη πρόσφατη εξαφάνιση μου. Περιττό να σας πω ότι οι συνάδελφοι μου, οι φοιτητές και οι φύλακες είχαν ρίξει μαύρες πλερέζες. Η κυρία Βάσω βγήκε στη γειτονιά και ρωτούσε, πήρε το μηχανάκι νυχτιάτικα και έψαχνε όλα τα κοντινά παρκάκια και μπαράκια. Γενικά, είχαν αναστατώσει όλη τη γειτονιά με τα ΨΙΤ και τα ΘΕΕΕΜΙΣ. Άσε τις αναρτήσεις, τις κοινοποιήσεις και τις λυπημένες φατσούλες στα κοινωνικά δίκτυα. Στο τσακ τη γλύτωσα να γίνω αφίσα στις γύρω κολόνες. Τελικά ένα κρύο πρωί, επέστρεψα νηστική και φοβισμένη, νιαουρίζοντας στην πίσω πόρτα μέχρι που με άκουσε ο νυχτοφύλακας. Ένα έχω να πω. Δεν ήταν και η καλύτερη εμπειρία. Θα το ξανασκεφτώ αν την ξανακάνω.

Τώρα λέω να καθίσω στα αυγά μου και να ξεκινήσω τη μελέτη, ενόψει και της εξεταστικής, Το project που λέω να αναλάβω θα αφορά στα δικαιώματα των ζώων. Έχω μάλιστα εξασφαλίσει μία ωραία αναπαυτική θεσούλα στη συλλογή του αστικού δικαίου αλλά και στη συλλογή του δημοσίου όπου είναι και η Χαρά που μου ανοίγει και το παράθυρο να βγαίνω στον κήπο, να ξεσκάω λίγο από το διάβασμα.

Πριν κλείσω έχω ένα σημαντικό νέο να μοιραστώ μαζί σας. Όχι τίποτε άλλο, αλλά να μην νομίσετε ότι ξεχνώ τους άλλους αδέσποτους φίλους μου! Σας λέω λοιπόν ότι δέχτηκα αμέσως να με φωτογραφίσουν (βλ. φωτο) και να γίνω μέρος της καμπάνιας που κάνει η Βιβλιοθήκη μας για την φροντίδα των αδέσποτων ζώων. Μέσω της δράσης διάθεσης βιβλίων, συγκεντρώνουμε τροφές. Έχουμε ήδη στηρίξει τα «Φαντάσματα του Ασπρόπυργου» και συνεχίζουμε με τα «Αδεσποτάκια Ζωγράφου». Πολύ χαίρομαι γι’ αυτό και μακάρι να το κάνουν κι άλλες βιβλιοθήκες .

Αυτά προς το παρόν από εμένα, το αδεσποτάκι που κατέκτησα δεσπόζουσα θέση στην καρδιά όλων και έγινα κι εγώ μέλος της Βιβλιοθήκης της Νομικής Σχολής.Σας διαβεβαιώνω ότι θα είμαι πάντα εδώ, να υποδέχομαι τους φοιτητές και τους ερευνητές, να κάνω συντροφιά στο προσωπικό και να φροντίζω να υπάρχει αγάπη, ηρεμία και φιλικότητα στο περιβάλλον.

Η συνέντευξη δακτυλογραφήθηκε από την πιστή μου γραμματέα κα Βάσω Στρακαντούνα, Προϊσταμένη της Βιβλιοθήκης της Νομικής Σχολής. .

22 Απαντήσεις

  1. Τι υπέροχο άρθρο! Και τι ιστορία! Μπράβο Βάσω, είσαι καταπληκτική!!!

  2. Θέμις είσαι θεά και πολύ τυχερή που σε βρήκε η κ. Βάσω και τώρα είσαι αρχόντισσα στην Βιβλιοθήκη!!

  3. είναι υπέροχο να βλέπεις αδεσποτάκια μέσα σε σχολές χωρίς να ενοχλούν κανένα μακάρι να γινόταν παντού… Μπράβο Θέμις που βρήκες τόσο καλούς ανθρώπους 💖🙏
    Ίσως κάποια στιγμή έρθω να σε δω 😃🤩

  4. Τι υπέροχο κείμενο..τι ομορφιά..πολύ συγκινητικό… μπράβο σε όλους..έχω και γω ένα γατάκι …πόσο ευγνωμοσύνη του χρωστάω που μπήκε στη ζωή και στη καθημερινότητα μου..είναι μια άλλη σχέση μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα στον άνθρωπο και σε αυτό το πλάσμα…. υπέροχη..με φωτεινά χρώματα…θα περάσω να τη γνωρίσω..

  5. Μακάρι να ξεπεραστούν όλα τα στερεότυπα των ανθρώπων σχετικά με τα ζώα και να υπάρξει αυτή η ωραία συγκατοίκηση μεταξύ των.
    Κα Στρακαντούνα συγχαρητήρια για αυτή την πρωτοβουλία και τον αγώνα σας για την Θέμις.

  6. Τί υπέροχο να βλέπεις υιοθετημένες γατούλες σε δημόσια κτίρια. Πόση ομορφιά, γαλήνη και όμορφα συναισθήματα χαρίζουν με την παρουσία τους!!!! Μπράβο στην κύρια Βάσω και στους υπέροχους βοηθούς της. Εύχομαι να σας αντιγράψουν κι άλλοι.

  7. Πολύ όμορφη ιστορία.
    Αυτό αποδεικνύει ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, στην χώρα που ακόμη σκοτώνουν ζώα με φόλες.
    Συγχαρητήρια.

  8. Κυρία Βάσω την ευχή μού να εχεις, με συγκίνησε πολύ το άρθρο σάς. Να είστε καλά και να προσφέρετε ,σε όσους έχουν ανάγκη. 😍

  9. Συγχαρητήρια!!!! Και μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα της κ Βάσω! Μπράβο σε όλους και για το βιβλίο.

  10. Μπράβο κ Βάσω έχω κ εγώ γατούλα ..είναι τα καλύτερα ζωάκια κ σου δείχνουμε τη αγάπη τους …

  11. Μπράβο σας και Βάσω και όσοι προστατεύετε την Θέμις και την φροντίζετε! Θα πω στην αδερφή μου που δουλεύει στην Αθήνα να έρθει να σ’επισκεφτεί Θέμις!!!! Μπράβο σας που βοηθάτε τα αδεσποτάκια,μπράβο στην βιβλιοθήκη της Νομικής Σχολής,!!!! Φιλιά πολλά Θέμις αγάπη μου και μην εξαφανιστείς πάλι,είσαι ασφαλής εκεί περιτριγυρισμένη από αγάπη και φαγητακι.

  12. Μπράβο κυρία Βάσω. Θέμις είσαι πολύ τυχερή γατούλα. Φροντίζω και εγώ 4 αδεσποτουληδες γάτους που έρχονται στον κήπο μου και χαίρομαι όταν το κάνουν κι άλλοι…

  13. Είμαι σίγουρη ότι όλα αυτά τα είπε η Θέμις, γιατί είναι… γάτα..!
    Συγχαρητήρια στους συνεργάτες της και στον σκοπό τους!

  14. Τι ωραία ανάρτηση με όμορφες φωτογραφίες. Να πω κι εγώ πως έχουμε μια ίδια γατουλα αδέσποτη την στειρωσαμε την αγαπάμε. Ειναι ο Μένιος μας. Είναι σαν αδερφάκι με την δική σας.

  15. Θεμις,κουκλα μου,πολυ χαρηκα που σε γνωρισα!!!Πρωην συναδελφος σου κι εγω…αλλα την εκανα σιγα σιγα απο τη Βιβλιοθηκη μετα απο 27 χρονια…το αρθρο υπεροχο!!!Συγχαρητηρια στη κυρια Βασω και σε ολους εκει που σε φροντιζουν!!!Να προσεχεις!!!!Πολλα νιαουροφιλακια💋💖

  16. Συγχαρητήρια κ.Βασω.Μακαρι σιγά σιγά να αλλάξει η νοοτροπία μας ως προς την συμπεριφορά μας στα ζώα.Γιατι όπως λέει και μια σοφή ρήση από αυτό κρίνεται ο πολιτισμός ενός λαού.

  17. Μπραβο στην κυρία Βάσω και σε όλο το προσωπικό της σχολής.
    Τι να πω!! Μακάρι σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα,τις σχολές και τα σχολεία να υπάρχουν υιοθετήσεις αδέσποτων ζώων,ενδιαφέρον και προστασία για τις μικρές ψυχούλες.
    Αυτό είναι πολιτισμός.

  18. Τί τέλεια !!! Παράδειγμα προς μίμηση….
    Συγκεντρώνετε βιβλία για τα αδέσποτα ; Μπορώ να έχω πληροφορίες ;
    Ευχαριστώ

  19. Χαίρομαι ως επιστήμονας ανθρωπιστικών επιστημών και συγχαίρω Τιμή και συγχαρητήρια στην Νομική και σε σας Καλή Πρωτομαγιά με αγώνες, ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη προς τον ανήμπορο άνθρωπο και προς όλα τα είδη ζωής Μπράβο 🕊️🕊️🐢🚣🚣🌻🌷🌷🐑🐬🦆🦆🐶🐶🐕🦊🦓🐎🐗🐈🚴

  20. Υπέροχοοο!!!!! Είχα πολύ καιρό να διαβάσω και να ‘δω κάτι τόσο εμπνευσμένο, τρυφερό, πρωτότυπο και συγκινητικό !!!!
    Ευχαριστούμε άπαντες, γιατί παρόμοιες δημοσιεύσεις μας χαροποιούν και υπενθυμίζουν ότι, υπάρχει ακόμη ελπίδα σε τούτες τις εποχές, που έχουν τα πάντα …. “αγρέψει”.

  21. Πόσο υπέροχο κείμενο!!!! Πόσο συγκινητικό!!!! 💞Πόσο όμορφα συναισθήματα γεννιούνται απο αυτή την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπων & ζώων!!! 💞Μπράβο σας, αξιέπαινη η προσπάθεια σας, εύχομαι το παράδειγμα σας να το ακολουθήσουν κι άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα!! 💞🌸💞🌸💞

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *