‘Ενεκα της ημερας ήθελα να αναφερθώ σε μια κατάσταση που έγινε γνωστή σε μένα μέσα από ένα βιβλίο του Jan Monhaupt, ενός Γερμανού Δημοσιογράφου, με τίτλο “Ζώα στον Εθνικοσοσιαλισμο”. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο εθνοσοσιαλισμός είναι ο γνωριμος σε όλους ναζισμός.
Εντάξει βέβαια όλοι γνωρίζαμε ότι οι Ναζίστες εκδήλωσαν άφατη σκληρότητα και βία απέναντι στους Εβραίους, τους ομοφυλόφιλους, τους Τσιγγάνους και άλλες ομάδες, όμως πριν από αυτό το βιβλίο δεν γνώριζα την μανία τους απέναντι στις.. γάτες!
Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γκουτενμπεργκ και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια σοκαριστικά κομμάτια που με άφησαν άναυδο (ειρήσθω εν παρόδω την πρώτη αναφορά στο βιβλίο αυτό την βρήκα σε ένα άρθρο στο efsyn.gr):
«Τον Μάρτιο του ’36, ένα ειδικό διάταγμα προστασίας της Φύσης επιτρέπει σε κάθε ιδιοκτήτη να παγιδεύει αδέσποτες γάτες στο κτήμα του και να τις παραδίδει στη συνέχεια στην τοπική αστυνομία. Εφόσον μια γάτα πιαστεί σε ξένους κήπους πάνω από δυο φορές μέσα σ’ ένα χρόνο, τότε «εξουδετερώνεται», σύμφωνα με την επίσημη ορολογία. Οι κυνηγοί, επιπλέον, από το 1934 έχουν το δικαίωμα να πυροβολούν κάθε γάτα που συνεχίζει να βρίσκεται σε περίμετρο ως και «200 μέτρα από το επόμενο κατοικημένο σπίτι».
Υπήρχαν μάλιστα μερικοί ορκισμένοι πολέμιοι/κυνηγοί της γάτας. Εξ αυτών, ίσως ο πιο διαβόητος είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος Βιλ Φέσπερ. Αναφορά σε αυτόν έκανε το φωτισμένο πνεύμα Τόμας Μαν (αχ διαβάστε το υπέροχο βιβλίο του “Το μαγικό βούνο”) σε ένα γράμμα του στον πολύ αγαπημένο μου συγγραφέα Έρμαν Έσε (έχω διαβάσει σχεδόν τα άπαντά του). Ο Μαν ονομάζει τον Φέσπερ «ένας απ’ τους χείριστους εθνικιστικούς μασκαράδες»!
Ο (οχι τοσο φίλος) Φέσπερ ήταν χωμένος μέχρι τα μπούνια στην τρέλα του ναζισμού γράφοντας ποιήματα για τον μεγάλο Χίτλερ, ή αρθρογραφώντας στο προπαγανδιστικό ναζιστικό έντυπο Die Neue Literatur τροφοδοτώντας το μίσος εναντίον κάθε λογής Εβραίου συγγραφέα (ή και κάποιων που υπότιθεται ότι ήταν Εβραίοι)
Όμως δεν σταματούσε εκεί!! Έπαιρνε το σκύλο του, και την καραμπίνα του επ ώμου και έκανε βόλτες στο πάρκο του κτήματός του (κάπου στην επαρχία Γκιφχορν, στο Τρίανγκελ) και κυνηγούσε γάτες που εντόπιζε για να μην πειράοζουν τις φωλιές των ωδικών πτηνών υποτιθέμενων Εβραίων συγγραφέων ή εκδοτών, «εκστρατεύει» με σκύλο και καραμπίνα στο εκτεταμένο πάρκο του κτήματός του, στο Τριάνγκελ της επαρχίας Γκίφχορν, και πυροβολεί όλες τις γάτες που ανακαλύπτει, ώστε να μη λεηλατούν τις φωλιές των ωδικών πτηνών.
Όμως δεν ήταν τόσο αθωό. Δεν προσπαθούσε πραγματικά να προστατεύσει τα πουλιά όσο φανταζόταν ότι οι γάτες είναι μια απειλητική ανεξέλεγκτη φυλή που ξεπήδησε από την Ασία και η οποία δεν μπορεί να “εξανθρωπιστεί”.. κοντολογίς θεωρούσε τις γάτες τους.. Εβραίους των ζώων! Μιλάμε για την απόλυτη τρέλα, δεν είναι έτσι;;;;!
Κλείνοντας τούτο εδώ το άρθρο θα ήθελα να σας πω ότι η γάτα είναι ένα πλάσμα που έχει κυνηγηθεί για ανόητους λόγους πολλές φορές.. θα ξεχάσουμε τον αθώο πάπα Ιννοκέντιο που τις ήθελε νεκρές, κάπου στον 14ο αιώνα, αν θυμάμαι καλά! Μάθετε και για τις άλλες εποχές που η γάτα κυνηγήθηκε στο αναλυτικό μου άρθρο, κάνοντας κλικ ΕΔΩ!.
ΠΗΓΗ: efsyn.gr (Παναγιώτης Διαμαντής)
Μία Απάντηση
Σοκαριστικο το αρθρο!!! Αυτα τα υπεροχα και αθωα πλασματα εχουν καταφωρα βασανιστει και αδικηθει απο το ανθρωπινο ειδος! Δυστυχως ακομη και σημερα ακουω νεους ανθρωπους να λενε πως δεν τις συμπαθουν γιατι ειναι ” πονηρες, εγωιστριες,εκδικητικες” κλπ κλπ. Δυστυχως ακουγοντας για την βιαιοτητα του ανθρωπινου ειδους, με ολα αυτα που μαθαινουμε πλεον σε καθημερινη βαση, αναρωτιεμαι που κρυβεται τελικα η δηθεν ” ανωτεροτητα ” του…Ας κανουμε μια αυτοκριτικη λοιπον και ισως ντραπουμε.