Η Μίλι, ένα όμορφο σκυλί που από κουτάβι ζούσε στο Δημόσιο Κυνοκομείο στη Χίο, σε πολύ περιορισμένο χώρο βρήκε επιτέλους υιοθεσία και μέχρι να μετακινηθεί στο καινούριο της σπίτι αποφασίσαμε (ή μάλλον οι γονείς αποφάσισαν, αλλά τέλοσπάντων, ας μην το θίξω αυτό) να μείνει με το Ζάχο και το Μικέ για λίγες μέρες, ώστε να συνηθίσει σε διαφορετικές καταστάσεις από το πολύ περιορισμένο περιβάλλον που ζούσε ως τώρα.
Οι γονείς αρχικά είχαν την επιφύλαξη αν θα την δεχτούν καλά τα δύο αγόρια, αλλά τελικά όπως φαίνεται ακόμη και ο δύσκολος Ζάχος έχει αλλάξει πάρα πολύ.
Ο ερχομός της έφερε φοβερό ενθουσιασμό και ζωντάνια στην παρέα. Μπόλικο παιχνίδι και ούτε ένας καβγάς δεν έγινε και αν εξαιρέσουμε την ώρα του φαγητού όπου ελήφθησαν κάποια μέτρα (δηλαδή ο Ζαχ δενόταν για όση ώρα διαρκούσε το τάισμα) τα πράγματα κύλησαν τελείως ομαλά, τόσο που ούτε ο πιο αισιόδοξος δεν το περίμενε.
Όμως όσο περνούσαν οι μέρες ο Μικούλης έδειχνε κάπως να πτοείται. Αυτή η τρελοκαμπέρω κουβαλούσε περίπου το ίδιο μενταλιτέ με τον Ζάχο, δηλαδή ήταν θεότρελη, ενδιαφερόταν για παιχνίδι, ασταμάτητη περιπολία στα όρια της αυλής για να βεβαιωθεί ότι κανείς εισβολέας δεν θα εισχωρήσει (όπως ακριβώς και ο Ζάχος) και ίσως ο Μικές ένιωσε παραγκωνισμένος. Από την άλλη κιόλας επειδή ήταν τρεις σκύλοι και μόνο δύο χιούμανς δεν ήταν εύκολο να τους πάνε βόλτα κάτι που πάντα στοιχίζει στον Μικούλη.
Ας είναι, οι μέρες πέρασαν και έφτασε η μέρα που η Μίλι έπρεπε να φύγει. Όλα και πάλι κύλησαν τόσο ομαλά, ο Μικές και ο Ζάχος ξαναγύρισαν στην προηγούμενη εξίσου ευχάριστη κατάσταση με μπόλικο παιχνίδι, βολτούλες και μια αλέγκρο ατμόσφαιρα να πλανάται πάνω από την αυλή τους. Στις φώτο και στο βίδεο παρακάτω, βλέπουμε πόσο ωραία περνούν και πάλι οι δύο αχώριστοι φίλοι.
ΥΓ. Για να διαβάσετε την ιστορία του Ζάχου και του Μικέ κάντε κλικ εδώ & εδώ.
ΥΓ2: Η Μίλι είναι το δεύτερο σκυλάκι που δέχεται τη φιλοξενία του Ζάχου και του Μικέ το τελευταίο τετράμηνο. Η Εύα, η προηγούμενη, παρόμοιας διάθεσης με την Μίλι πέρασε και εκείνη σούπερ, όπως και τα αγόρια!
