Στα κανάλια του Άμστερνταμ θα βρειτε πάρα πολλές βαρκούλες και πλοιάρια να σουλατσάρουν, πέρα δώθε αλλά κανένα δεν είναι σαν το περίφημο De Poezenboot (the catboat, δηλαδή το γατοπλοιάριο), το πλωτο καταφύγιο γατών που υπάρχει από το 1966 εκεί και που άλλο όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο (εκτός αν γνωρίζετε κάτι που αγνοώ)! Το γατόπλοιο του Άμστερνταμ φιλοξενεί 50 γάτες εκ των οποίων οι 17 είναι μόνιμοι θαμώνες και έχουν ζήσει πολλά χρόνια σε αυτό.
Στο πλοιάριο υπάρχουν διάφορες γάτες του δρόμου, συχνά τάμπι αν και υπάρχει και μια εκλεκτή γάτα εκ Περσίας που τραβάει ίσως λίγο παραπάνω τα βλέμματα (όχι το δικό μου, εγώ τις βρίσκω όλες αδιαπραγμάτευτα υπέροχες). Στο γατόπλοιο γίνονται δεκτές γάτες που βρίσκονται σε ανάγκη, όπως γάτες που οι κηδεμόνες τους λόγω ηλικίας δεν μπορούν να τις φροντίσουν, ορφανά γατάκια κλπ
Η Ιστορία του Γατόπλοιου
Το όλο εγχείρημα όπως σας είπα ξεκίνησε το 1966 όταν η Ενριέτα Φαν Γουίλντ (δεν είμαι σίγουρος ότι το προφέρω σωστά, το όνομά της με λατινικούς χαρακτήρες είναι Henriette van Weelde) γνωστή και ως ή “γατοκυρία” άρχισε να παίρνεις εγκαταλελειμμένα γατάκια σε ένα παλιό πλεούμενο, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να τροποποιεί το εσωτερικό του για να το κάνει φιλικό προς τις γάτες. Φήμες λένε ότι είχε χάσει τον άνδρα της και ότι χρειαζόταν αγάπη που της έδιναν ολόψυχα οι γάτες – δεν ξέρω αν ευσταθούν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το τρένο με τις γάτες, ένα διαφορετικό τρένο από τα άλλα
Βεβαίως το πλοιάριο ανακαινίσθηκε πολλές φορές τις επόμενες δεκαετίες, ενώ στη συνέχεια χρειάστηκε να αγοραστεί και δεύτερο για να καλυφθούν οι ανάγκες! Μάλιστα το 1979 το πρώτο catboat αποσύρθηκε και έγινε σε πλοιάριο-σπιτι (houseboat) οπότε συνέχισε μόνο το δεύτερο. Μάλιστα φτιάχτηκε και ολόκληρος οργανισμός, το The CatBoat Foundation που έγινε μη κερδοσκοπική οργάνωση τον Ιούνιο του 1987 και το 2001 έγινε μια ακόμη ανακαίνιση ωστε το ηλικιωμένο πλεούμενο να πληρεί τους ολλανδικούς νόμους για καταφύγια ζώων. Στα πλαίσια της ανακαίνισης το πλοιάριο περιτριγυρίστηκε με ξύλινες λωρίδες και καλώδιο για να εμποδιστεί να πηδούν οι γάτες στο νερό.
Το γατόπλοιο σήμερα
Η Ενριέττα πέθανε το 2005 όμως ο θρύλος της συνεχίζει να ζει ως σήμερα και το γατόπλοιο συνεχίζει να κινείται στον Αμστελόδαμο με τη βοήθεια δωρεών! Τα χρήματα χρειάζονται για τη στείρωση και το “τσιπάρισμα” των νέων γατών που έρχονται στο γατοπλοίο. Πολύτιμη φυσικά είναι και η αρωγή περιπου 20-25 εθελοντών μεταξύ 20 και 70 χρονών που επισκέπτονται το πλοιάριο συχνά για να φροντίζουν τις γάτες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 13 συναρπαστικά φακτς για το Άμστερνταμ
Όλοι αυτοί είναι λάτρεις της γάτας, πολύ φιλικοί μαζί τους και φυσικά πολύ προστατευτικοί, όπως πρέπει δηλαδή να κάνει κάθε χούμαν που αγαπά τις γάτες.
Η διαδικασία υιοθεσίας είναι πολύ σχολαστική! Χιλιάδες επισκέπτες, κυρίως τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο το γατόπλοιο και έρχονται σε επαφή με τις γάτες, διακρίνουν κάποια που την ξεχωρίζουν! Στη συνέχεια οι μελλοντικοί νέοι γονείς της γάτας πρέπει να περιμένουν μια μέρα για να σκεφτούν καλά αν θέλουν να την υιοθετήσουν όντως. Αν τελικά μετανιώσουν η γάτα επιστρέφει στο καταφύγιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αόσιμα, το νησί με τις γάτες
Για να επισκεφτεί κάποιος το γατόπλοιο πρέπει να κλείσει ραντεβού! Επίσης αν κάποιος δεν νιώθει αρκετά δυνατός για να υιοθετήσει ολοκληρωτικά μια γάτα μπορεί να αναλάβει την οικονομική στήριξή της (financial adoption) κάτι που διευκολύνει πολύ τη εύρυθμη λειτουργία του γατόπλοιου!!
Κλείνοντας το αφιέρωμά μας στο γατόπλοιο του Αμστελόδαμου ας δούμε μερικές τέλειες φώτος:
