Δεν θα πω ψέμματα! Τον Λούις Γουέιν δεν τον γνώριζα (υπάρχουν ακόμη λίιιγα πραάγματα που δεν γνωρίζω) και η αφορμή να τον μάθω είναι η νέα ταινία (που θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο) με πρωταγωνιστή τον Μπένεντικτ Κάμπεμπατς που εστιάζει στη ζωή του μεγάλου καλλιτέχνη. Ο Λούις Γουέιν με τα σκίτσα του που εμπνεόταν από τις γάτες έκανε τον κόσμο να δει με άλλο μάτι αυτό το υπέροχο αιλουροειδές. Και όμως, ένας τόσο ταλαντούχος καλλιτέχνης δεν είχε μια ευτυχισμένη και ήρεμη ζωή μια και υπέφερε για χρόνια από το μεγάλο του δαίμονα, την σχιζοφρένια!
Ο Γουέιν, που λέτε, έπεσε από μικρός στα βαθιά. Βλέπετε έχασε γρήγορα τον πατέρα του και το βάρος της συντήρησης της οικογένειας του έπεσε στις πλάτες του! Σπούδασε στο West London School of Art και έγινε δάσκαλος για να ανακαλύψει ότι δεν ήταν προορισμένος για κάτι τέτοιο. Έγινε όμως καλλιτέχνης και πουλούσε τα προϊόντα της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας. Και αυτό τον έκανε αρκετά επιτυχημένο. Άρχισε να ειδικεύεται στο σκιτσάρισμα ζώων και δούλεψε για τη σχεδίαση διάφορων ημερολογίων ενώ δούλεψε στο The Illustrated London News για 4 χρόνια. Ακόμη σχεδίαζε διάφορα ζώα και μάλιστα σε κάποια φάση ήλπιζε οτι θα βγάζει τα προς το ζειν σχεδιάζοντας πορτρέτα σκύλων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 8 Βιβλία με πρωταγωνίστρια τη γάτα
Στα 23 του παντρεύτηκε την Έμιλι Ρίτσαρντσον (κατά 10 χρόνια μεγαλύτερή του και νταντά των δύο αδερφών του – κάτι που προκάλεσε φυσικά.. σκάνδαλο) αλλά ο γάμος τους δεν μακροημέρευσε καθώς το κορίτσι μας σύντομα αρρώστησε (καρκίνος στο στήθος) και πέθανε μόλις 3 χρόνια αργότερα. Αυτή η σχέση όμως ήταν η αφορμή για να γνωρίσει ο Λούις μια καινούρια λατρεία.. τις γάτες. Βλέπετε ο ήρωάς μας άρχισε να ζωγραφίζει γάτες εμπνευσμένος από μια αδέσποτη ταξίντο, τον Πίτερ (ωραίο το Πετρής, αλλά ας έχεις κατά νου κι άλλα αρσενικά ονόματα γάτων), ένα μικρό γατάκι που έσωσαν μια νύχτα που τον άκουσαν να νιαουρίζει σαν να μην υπάρχει αύριο μέσα στη βροχή. Η παρουσία του Πίτερ ανέβασε το ηθικό της Έμιλι και οδήγησε τον Λούις να αρχίζει να φτιάχνει σκίτσα του που μετα από ενθάρρυνση της Έμιλι τα δημοσίευσε.. αυτό έγινε όμως μετά τον χαμό της Έμιλι. Ο Λούις αναφέρει “Στον Πίτερ οφείλω τις βάσεις για την καριέρα μου, την εξέλιξη των αρχικών προσπαθειών μου και την εδραίωση της εργασίας μου.”
Ο Γουέιν έγινε γνωστός για τις ανθρωπομορφικές του γάτες. Πρώτη φορά σχεδίασε μια τέτοια το 1886 για την Χριστουγενιάτικη έκδοση του Illustrated London News με τίτλο “Το χριστουγεννιάτικο πάρτι των μικρών γατών”. Αυτη η έκδοση περιλάμβανε 150 σχεδιασμένες γάτες πολλές από τις οποίες φυσικά θύμιζαν τον Πίτερ σε διάφορες δραστηριότητες, όπως να στέλνουν προσκλήσεις, να κρατάνε μπάλες, να παίζουν παιχνίδια και να κάνουν λόγους.
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Ωστόσο ακόμη οι γάτες που σχεδίαζε ήταν χωρίς ρούχα, περπατούσαν στα τέσσερα πόδια.. στα επόμενα έργα του οι γάτες του άρχιζαν να σηκώνονται στα πίσω πόδια τους , να φοράνε μονδέρνα ρούχα και να χαμογελούν με πλατιά χαμόγελα. Επίσης άρχισαν να παίζουν μουσικά όργανα, χαρτιά, να ψαρεύουν ή να σερβίρουν τσάι.
Και αυτή η ανθρωπομορφική διάσταση που έδωσε στις γάτες του, ο Γουέιν έπαιξε πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στο να αλλάξει ο τρόπος που ο άνθρωπος έβλεπε τη γάτα. Η γάτα από ένα περιφρονημένο πλάσμα απέκτησε απίστευτη δημοσιότητα και δεν ήταν λίγοι οι Βρετανοί που άρχισαν να καλοβλέπουν την υιοθεσία μιας αδέσποτης γάτας, άσε που τα ημερολόγια με έργα του Γουέιν με γάτες άρχισαν να κοσμούν τα σπίτια πολλών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 10 διάσημοι ζωγραφικοί πίνακες με γάτες
Στη συνέχεια της καλλιτεχνικής του καριέρας οι γάτες του Γουέιν και πάλι άλλαξαν, αρχίσαν να έχουν κάτι από την ψυχεδέλια που χαρακτήριζε την χίπι κουλτούρα περίπου 40 χρόνια αργότερα, ωστόσο παρέμεναν αρκούντως γοητευτικές και σαγηνευτικές!
Παρόλο το υπέροχο έργο του, ο Γουέιν δεν έζησε εύκολα και μια και δεν ήταν επιχειρηματικό πνεύμα δεν μπόρεσε να βγάλει τα χρήματα που αναλογούσαν στο έργο του (άλλωστε πολλά έργα του τα πουλούσε χωρίς να κρατήσει τα δικαιώματά τους). Έτσι βυθίστηκε στη φτώχια ενώ παράλληλα ο δαίμονας της σχιζοφρένιας (αν και δεν έχει ποτέ επίσημα αναγνωριστεί ότι όντως ο Γουέιν έπασχε από αυτήν) τον ταλαιπωρούσε και χρειάστηκε η επέμβαση του πρωθυπουργού Ράμσι ΜακΝτόναλντ για να μαζευτούν χρήματα και να σταλεί για φροντίδα σε ένα νοσοκομείο στη βρετανική εξοχή όπου έζησε τα τελευταία του χρόνια (συνεχίζοντας να ζωγραφίζει γάτες) μέχρι το θάνατό του το 1939!
ΓΚΑΛΕΡΙΑ
ΥΓ: Ο περίφημος H.G.Wells έγραψε για τον αξιότιμο κύριο Γουέιν το εξής υπέροχο: “Ο Γουέιν έφτιαξε τη γάτα μόνος του. Επινόησε το στιλ της γάτας, μια γατίσια κοινωνία, έναν ολόκληρο γατίσιο κόσμο. Οι αγγλικές γάτες που δεν μοιάζουν ή δεν ζουν όπως οι γάτες του Λούις ντρέπονται για τον εαυτό τους!”
