… γράφει ο δαιμόνιος ερευνήτης και αιώνιος εραστής της γάτας Στρατής Θεοφίλου
Σήμερα θα σας λυπήσω εξ αρχής και θα σας προβληματίσω κατά την συνέχεια. Αφορμή για όλα αυτά μια φωτογραφία που χρόνια τώρα με στοιχειώνει και με τραντάζει με την βουβαμάρα της. Είναι η φωτογραφία ενός λιονταριού, που παρατηρήθηκε στα βουνά του Άτλαντα, κατά τη διάρκεια μιας πτήσης στη διαδρομή Καζαμπλάνκα-Ντακάρ. Ο Γάλλος στρατιωτικός φωτογράφος Μαρσελίν Φλαντρέν καταφέρνει και το φωτογραφίζει το 1925.
Όπως αποδείχθηκε αργότερα, αυτό ήταν το τελευταίο Βερβέρικο λιοντάρι, γνωστό και σαν λιοντάρι του Άτλαντα, ή και της Νουβίας, που είχε φωτογραφηθεί σε άγρια μορφή (γιατί δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι, συνηθίζουμε να αιχμαλωτίζουμε ότι όμορφο κυκλοφορεί ανά τον κόσμο “μοναχά για πάρτι μας” και διασώζονται κάποια ίσως, σε ζωολογικούς και άλλους ιδιωτικούς κήπους).
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση και να σας μιλήσω για τον Κρίστιαν, το λιοντάρι που γεννήθηκε στην αιχμαλωσία και κατάφερε να ξαναγυρίσει στη φύση χωρίς να ξεχάσει ποτέ τους αγαπημένους του ανθρώπους:
ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ:
Κρίστιαν, το λιοντάρι που δεν ξέχασε ποτέ τους αγαπημένους του
Το λιοντάρι του Άτλαντα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα
Δράττομαι της ευκαιρίας για να σας κάνω μια ιστορική αναδρομή. Στα λημέρια του, ανά την Μεσόγειο, εδώ και 118 χιλιάδες χρόνια είχε κάνει την εμφάνισή του, από τις Ηράκλειες στήλες μέχρι την Ανατολική Ασία, όπως δείχνουν οι έρευνες. Μια και αναφέραμε τον ήρωά μας, δεν έχει αποδειχθεί εάν και τα λιοντάρια που νίκησε ο Ηρακλής, πιθανόν να ήταν του Άτλαντα, αν όχι οι ελληνικοί του συγγενείς.
Για να σας πω για αυτά τα δυο αιλουροειδή, της Νεμέας και του Κιθαιρώνα, ήσαν μάλλον το κοινό ευρωπαϊκό λιοντάρι. Τώρα, γενετικές έρευνες προσδιορίζουν κάποια άμεση συγγένεια με το βερβέρικο, αν και λέγεται ο πιο κοντινός συγγενής είναι το ασιατικό λιοντάρι, που είναι και αυτό μια οικογένεια και με τα δυο. Αλλά και πάλι δεν έχει σημασία, το μόνο σίγουρο έχουν ουσιώδες διαφορές με τα γνωστά μας σήμερα λιοντάρια της υπόλοιπης Αφρικής.
Για να σας δώσω μια εικόνα και για το λέοντα του ελληνικού μας χώρου, θα πω επιγραμματικά, εκτός από την πύλη των λεόντων στις Μυκήνες, και τόσες άλλες απεικονίσεις παντού μα παντού, ακόμα και ο Όμηρος αναφωνεί, το ένδοξο ετούτο όνομα Λεωνίδας, σημαίνει “απόγονος λεόντων”. Ο Ηρόδοτος, ο Αριστοτέλης και ο Ξενοφών, έχουν περιγράψει με περισσή ακρίβεια, ακόμη και περιοχές που ήταν γνωστές και έχουν χαρακτηριστεί σαν βιότοποι λεόντων.
Ε και μια και φτάσαμε τόσο πισω, στην αρχαία Ελλάδα, ας ρίξουμε μια ματιά στο αφιέρωμα που δημοσίευσα για την Γάτα στην Αρχαία Ελλάδα κάνοντας κλικ ΕΔΩ.
SUPER SOS
To βιβλίο του Τσίτσου “Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ” κυκλοφόρησε και η 1η Έκδοση κοντεύει να εξαντληθεί
Ενισχύστε τον Τσίτσο και τις 150 Τσιτσόγατες παραγγέλνοντάς το από ΕΔΩ
Το λιοντάρι του Άτλαντα στην Ασία
Για να συνεχίσω αυτές τις τραγικές διαπιστώσεις. Υπάρχουν επίσης αυτά τα τελευταία λιοντάρια (συγγενικά μας) της Ασίας στο δάσος Γκιρ (όχι του Ρίτσαρντ) και στο Γκουτζαράτ, στην Ινδία. Τα ινδικά λιοντάρια είναι το κατάλοιπο μιας τεράστιας πρώην βόρειας περιοχής που κάλυπτε ο ασιατικός λέοντας σε πολλά κράτη σε όλη τη βόρεια Ινδία, μέχρι το σημερινό Πακιστάν και δυτικά μέσω του Ιράν, του Ιράκ, της Συρίας, της Ιορδανίας, μέσω των ανατολικών μεσογειακών κρατών νότια της ακτής της ερήμου Σινά μέσω της δυτικές παράκτιες περιοχές της αραβικής χερσονήσου, στην Αίγυπτο και κατά μήκος της νότιας ακτής της Μεσογείου και των οροσειρών της βόρειας Αφρικής.
Επέμειναν να υπάρχουν βορειότερα και λίγο στην Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία και την Αρμενία μέχρι τον 19ο αιώνα. Οι αρχαιολογικές μελέτες δείχνουν ότι κυμάνθηκε η εξάπλωσή τους και βορειότερα κατά μήκος των ακτών της Μαύρης Θάλασσας κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης προϊστορίας. (Παραδόξως, εκεί θα ήταν και η σύνδεσή τους με τον ελληνικό λέοντα). Και το αποτέλεσμα σήμερα, ελάχιστοι εκατοντάδες σε άγρια …μορφή ασιατικού λιονταριού. Σε εμάς οι μεγάλες γάτες πλέον, έχουνε εκλείψει προ πολλού. Μόνο ο λύγκας επιμένει να αντιστέκεται.
Τα λιοντάρια σήμερα
Αντί επιλόγου
Σημείωση Τσίτσου: Κλείνοντας θα ήθελα να σας ρωτήσω αν θα θέλατε να μάθετε και για την απίστευτη ιστορία της Έλσα, της λέαινας που γεννήθηκε και πέθανε ελεύθερη, γραμμένη από τον Στρατή; Αν ναι κάντε κλικ ακριβώς ΕΔΩ.
