Αποχαιρετισμός στο Καρδίτο

…γράφει η Μαρία Κόκορα

15 Δεκεμβρίου 2022

Σήμερα έχω ρεπό και για πρώτη φορά, εδώ και χρόνια, έκλεισα το ξυπνητήρι, οπότε το Κάρδο πνίγηκε τόσο άσχημα με τα σάλια του στις έξι παρά τα χαράματα, που αν δεν είχα πεταχτεί πάνω να βάλω χαρτομάντιλο κάτω από το στόμα της, θα είχε κάνει λίγο εμετό στην κουβέρτα μου από τον βήχα.

Ξαπλώνει δίπλα μου κάθε βράδυ, ακουμπάει το σαγόνι στο μπούτι μου, κοιμάται με το κεφάλι ψηλά και πνίγεται με τα σάλια του, τι καινούργιο χούι είναι αυτό πια, με τι κοπρόγατο έχω μπλέξει;

6 Γενάρη 2023

Αυτή η κακή φωτογραφία είναι η τελευταία καλή φωτογραφία του Κάρδο. Έξαλλο, αγκαλιά μου, με τα νύχια του μπηγμένα στη ρόμπα μου, όπως πρέπει να είναι. Κάθε βράδυ ερχόταν αγκαλιά μου και όσο προσπαθούσα να σηκωθώ, τόσο περισσότερο έχωνε νύχι στο χέρι και έβριζε. Τις τελευταίες εβδομάδες το είχε κόψει, γιατί το μικρό Καρδίτο εδώ και 23 μέρες αργοπεθαίνει. Έχει καρδιακή ανεπάρκεια και, μάλλον, το έκρυβε όσο μπορούσε (ξεκάθαρα για να μην καταλάβουμε ότι αυτός ο διάολος ο μαύρος έχει καρδιά). Πριν από 3 βδομάδες έπαθε και ουρολοίμωξη και από τότε έπεσε απότομα και όλο συνεχίζει να πέφτει απότομα και τίποτα δε φαίνεται να το βοηθάει.

ΜΙΑ ΚΑΙ ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΑ ΜΑΚΑΒΡΙΑ: 8 σημάδια ότι η γάτα πεθαίνει

Παρενθεση Τσίτσου (προσπεράστε αν δεν σας ενδιαφέρει): Πως να αποφύγουμε τις ουρολοιμώξεις

Μια και αναφέρθηκε το ΠΟΛΥ σημαντικό θέμα των ουρολοιμώξεων, ας κάνουμε μια οχι-πολυ-συντομη παρένθεση με τρόπους για να προστατεύσουμε τη γάτα μας από αυτές:

  • Φροντίστε η γάτα σας να ενυδατώνεται επαρκώς. Ο καλύτερος τρόπος γι’ αυτό είναι να παίρνει την περισσότερη ποσότητα νερού που χρειάζεται από την τροφή της (όπως συμβαίνει και στην άγρια φύση), οπότε γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι υγρές τροφές (με 80% υγρασία) είναι ό,τι καλύτερο για τη σωστή ενυδάτωσή της! Η αγαπημένη του Τσιτσάρα αυτό τον καιρό είναι η εξαιρετική Lucky Lou SuperMono που μπορείτε να βρείτε σε προσφορά 5+1 εδώ
  • Διατηρήστε το ανοσοποιητικό της ακμαίο. Η χρήση συμπληρωμάτων για το ανοσοποιητικό όπως το vetomune, η  χορήγηση προβιοτικών για την υγεία του γαστρεντερικού (μαθαίνω τελευταία πόσο μεγάλη είναι η σχέση ενός υγειους γαστρεντερικού με το ανοσοποιητικό) είτε με συμπληρώματα (όπως αυτό) είτε με γιαουρτάκια ειδικά για γάτες (όπως τούτο) είτε με.. βιολογικο κεφίρ (ο Τσιτσάρας έχει τρελαθεί) είναι ό,τι καλύτερο. Επίσης η ποιοτική διατροφή μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό μιας γάτας! Αν τώρα η γάτα σας είναι της ξηράς τροφής, φροντίστε να της προσφέρετε μια εξαιρετική τέτοια, με ξεκαθαρη ετικέτα, αρκετή πρωτεϊνη, μετρημένο υδατάνθρακα (κάτω απο 30%) και μετρημένο μαγνήσιο/ασβέστιο/φώσφορο – προσφάτως εντόπισα και την αξιολογή γαλλική equilibrio που πληροί τα παραπάνω κριτήρια συν ότι έχει προβιωτικα΄και ψύλλιο που είναι πολύ χρήσιμα για τη σωστή λειτουργία του εντέρου. Και ακριβώς επειδή μια γάτα που βασίζεται στην ξηρά τροφή ίσως δεν ενυδατώνεται επαρκώς Θα ήταν καλή ιδέα να χρησιμοποιούσατε και ένα συντριβάνι για να την παρακινήσετε να πίνει παραπάνω νερό και να της προσφέρατε και μια σούπα την ημέρα (τον γιατρο τον κάνει πέρα – εξαιρετικές σούπες εδώ)
  • Φροντίστε την υγιεινή της! Ειδικα οι ηλικιωμένες ή υπερβαρες γάτες δυσκολεύονται να καθαρίσουν τα πίσω μέρη του σώματός τους και ειδικά την περιοχή της ουρήθρας, οποτε και εκεί μπορείτε να βοηθήσετε εσείς καθαρίζοντας την περιοχή. 
  • Επίσης καθαρίζετε τακτικά την τουαλέτα (ιδανικά κάθε μέρα) και παρατηρείτε την προσεκτικά για πιθανά ανησυχητικά σημάδια (όπως κόκκινο χρώμα στα ούρα κλπ). Διαλέξτε ακόμη μια άμμο με ελάχιστη σκόνη και χωρίς αρώματα όπως αυτή, ενω τοποθετήστε την αμμοδόχο σε ένα ήσυχο χώρο, όπου η γάτα θα μπορεί να νιώθει ήρεμα
  • Εμποδίστε το στρες να καταβάλει τη γάτα σας. Διαβάστε το σχετικό αρθρο-βιβλος εδώ και φροντίστε να προσφέρετε στη γάτα σας πλούσια ερεθίσματα για παιχνίδι άσκηση – ιδέες εδώ – αλλά και μπόλικη στοργή, χάδια και απολαυστικά χτενίσματα!
Πολυλόγησα αλλα νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά και έπρεπε να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία, γιατί οι ουρολοιμώξεις είναι μάστιγα που δεν πρεπει να υποτιμάμε! Περισσότερα για τις ουρολοιμώξεις εδώ.

.. ούτε που ξέρω πόσες φορές πίστεψα ότι πεθαίνει — έχω χάσει το μέτρημα. Πρώτα όταν είχε την ουρολοίμωξη και ήταν έτοιμη να σκάσει και νόμιζα ότι θα πήγαινε να βρει τον αδερφό μου στα γενέθλιά του, στις 18/12. Θα ήταν 32 χρονών ο αδερφός μου τώρα και θα είχε τη γάτα του για τη μισή του ζωή +6 μήνες. Τα γενέθλια ήρθαν και πέρασαν και το Κάρδο ήταν ακόμη εδώ, αλλά όσο περνούσε η ουρολοίμωξη, κατέρρεε η καρδιά του, μέχρι που σταμάτησε να τρώει. Είπα θα την αφήσω 1-2 μέρες να δω πώς πάει και ύστερα θα πάμε για ευθανασία, αλλά μετά άρχισε να τρώει πατέ βελουτέ, γουργουρίζοντας.

Μετά απέκτησε δύσπνοια τόσο έντονη, που ξυπνούσα επειδή την άκουγα και πονούσε η ψυχή μου να τη βλέπω και σκέφτηκα ότι ίσως είχε έρθει η ώρα, αλλά ύστερα της πέρασε. Για κάποιες μέρες ήταν σε λήθαργο σχεδόν, ανήμπορη, μονίμως τέζα με μάτια και στόμα ανοιχτά. Ξεκάθαρα ήρθε η ώρα, είπα, αλλά τελικά έφταιγαν τα χάπια της καρδιάς, τα μειώσαμε και συνήλθε. Όχι απλά συνήλθε, άρχισε να βγαίνει πάλι στη βεράντα, να τρώει με όρεξη, να έρχεται αγκαλιά μου, εξού και η φωτογραφία. Το πρωί τάιζε τα υπόλοιπα η μάνα μου και σηκωνόταν κι αυτή και νιαούριζε. Οκ, είπα, το ‘χουμε, βρήκαμε τον συνδυασμό και το Καρδίτο θα ζήσει λίγο ακόμα. Όχι, πουτανάκι, είπε και το Κάρδο, αφού εσύ λες ότι θα ζήσω, εγώ θα πεθάνω, να φας σκατά. Και ήρθε και κατέρρευσε πάλι.

Πρήστηκε το πόδι της, το προσωπάκι της, σταμάτησε να περπατάει, να κουνιέται, να κλείνει τα μάτια της. Δεν πήγε δύο μέρες στην άμμο, έκοψε και το φαγητό. Σήμερα το πρωί σε μία φάση έσκουζε, ένα να πονάει, και πάλι το πήρα απόφαση, οριστικά αυτή τη φορά, ήρθε η ώρα να ξεκουραστεί. Γύρισα από τη δουλειά, τη βρήκα σε λήθαργο, η μάνα μου μου είπε ότι δεν έβαλε μπουκιά στο στόμα της, ξάπλωνε μέσα στο μπωλ. Αποφάσισα πως είναι η τελευταία της νύχτα, της έδωσα να γλείψει μπέικον επειδή το πρώτο πράγμα που έφαγε ήταν μπέικον από τα Γκουντις. Της το είχα δώσει εγώ και ένιωθα τύψεις που δεν άφησα να της δώσει κρέας για πρώτη φορά ο αδερφός μου.

Παιδιά. Το Κάρδο, το ημιθανές, που είχε χάσει επαφή με το περιβάλλον, σηκώθηκε πάλι. Έφαγε γουργουρίζοντας, σηκώθηκε να φάει και με τα άλλα, άρχισε να κουνάει την ουρά όποτε του μιλούσα και μετά θέλησε να πάει στην άμμο. Επειδή το έβαλα εγώ στη λεκάνη, νευρίασε και έφυγε από το δωμάτιο.

Δεν αντέχω άλλο, ειλικρινά, θα πεθάνω εγώ στο τέλος αντί για αυτή να ησυχάσω! Θα με σκάσει, θα της κάνω ευθανασία για να σταματήσει να παίζει με τα νεύρα μου, μα τω Θεώ, δηλαδή, δεν μπορώ άλλο!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Περί.. ευθανασίας

7 Γενάρη 2023

Το Καρδίτο έφυγε χθες. Ζήτησε να έρθει κοντά μου, έριξε ένα τελευταίο σιχτίρισμα γιατί το πήρα αγκαλιά, το έβαλα να ξαπλώσει δίπλα μου γιατί δεν έπαιρνε ανάσα πια όταν ήταν πάνω στα πόδια μου, αλλά αυτό σηκώθηκε, ήρθε στην αγκαλιά μου, τρίφτηκε στο χέρι μου, το χάιδεψα για ώρα, κοίταξα τα ματάκια του που είχαν αλλάξει χρώμα και με τα χρόνια είχαν γίνει ίδια με της μαμάς του. Μετά άρχισε η καρδούλα του να χτυπάει πιο αργά και η αναπνοή του να ηρεμεί. Γεννήθηκε στα χέρια μου και εκεί και πέθανε. Αναποφάσιστο και ξεροκέφαλο ως το τέλος.

Το Κάρδο ήταν ό,τι μου είχε μείνει από τον αδερφό μου και μαζί της νιώθω ότι φεύγει μία ολόκληρη εποχή που μου λείπει τόσο, όπως θα μου λείψει και το ίδιο το Κάρδο, γιατί ήταν τόσο *γάτα*, τόσο μαύρη και γυαλιστερή και μεγαλοπρεπής και στρίντζω που πραγματικά νιώθω ευγνωμοσύνη που επέλεξε να μείνει μαζί μου όταν χάσαμε τον άνθρωπό της. Ήταν καιρός να πάει να τον βρει, κι αν ήρθε νωρίτερα απ’ ό,τι θα ήθελα, χαίρομαι που δε χρειάστηκε να το ταλαιπωρήσω για καιρό με φάρμακα, βιταμίνες και ειδικές τροφές. Δεν ήταν γάτα που σήκωνε την καταπίεση.

Δεν ξέρω πώς να κλείσω αυτό το ποστ, θα της πω απλά αντίο, πως την ευχαριστώ που έφυγε πριν της κάνω ευθανασία και πως ελπίζω να της έδωσα λίγη παρηγοριά στις τελευταίες της στιγμές. Θέλω να πιστεύω (ή να υποκρίνομαι) πως εκεί που έχει πάει, μπόρεσε να βρει τον αδερφό μου και πως τη σφίγγει και αυτή βρίζει, και δε θυμάται καν πως πονούσε ο θωρακάκος της στο τέλος.

ΣΗΜ. ΤΣΙΤΣΟΥ: Διαβάστε αν θέλετε και τις αμπελοφιλοσοφίες του Τσίτσου περί του θέματος της απώλειας και του αποχαιρετισμού ΕΔΩ.

2 Απαντήσεις

  1. Έκλαιγα διαβάζοντας το. Ψυχούλα γατούλα, ψυχαρα και η Μαρία. Σίγουρα θα είναι με τον αδελφουλη σου Μαρία μου και θα σε νοιαζοντε από εκεί που βρισκοντε.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *